Amen, amen, powiadam wam, że kto słucha mojej nauki i wierzy Temu, który posłał Mnie, ma życie w przyszłym eonie i na sąd nie idzie, ale przechodzi ze śmierci do życia. 

I wołał Jeszu, a mówił: Kto wierzy w mię, nie w mię wierzy, ale w onego, który mię posłał.

 Odpowiedział mu Jeszu: "Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca jeśli nie przeze Mnie.

Przetoż zaniechawszy początkowych nauk o Chrystusie, miejmy się ku doskonałości, nie znowu zakładając grunty pokuty od uczynków martwych i wiary w Boga.

Przetoż i doskonale zbawić może tych, którzy przez niego przystępują do Boga, zawsze żyjąc, aby orędował za nimi.

Którego Bóg wzbudził, uwolniwszy Go od męki śmierci, gdyż nie było możliwe, żeby śmierć Go zatrzymała.

Tego Jeszu wzbudził Bóg, czego my wszyscy jesteśmy świadkami.

Naczelnego organizatora życia zabiliście, którego Bóg wybudził z martwych, a my jesteśmy tego świadkami.

Wiedzcie wy wszyscy i cały lud Iszraela, że w imię Jeszu Pomazańca Nazarejczyka - którego ukrzyżowaliście, a którego Bóg wskrzesił z martwych - że dzięki Niemu ten człowiek stoi przed wami zdrowy.

Dociekali, na który albo na jaki to czas wskazywało obecne w nich Tchnienie Pomazańca, przepowiadające mające dotknąć Pomazańca cierpienia i następującą po nich chwałę.   

 który jest po prawicy Boga, jako Ten, który przeszedł do nieba, gdy zostali poddani Mu Posłowie, Władze i Moce.

Jeszu podszedł i powiedział im: Dana mi została wszelka władza w niebie i na ziemi.

Albowiem ten, którego Bóg posłał, słowo Boże mówi; boć mu nie pod miarą daje Bóg Ducha.

Bo Ojciec nikogo nie sądzi, lecz wszystek sąd dał Synowi,

Aby wszyscy czcili Syna, tak jako czczą Ojca; kto nie czci Syna, nie czci i Ojca, który go posłał.

A gdy wyszedł, rzekł Jeszu: Teraz jest uwielbiony Syn człowieczy, a Bóg uwielbiony jest w nim.

A ponieważ Bóg uwielbiony jest w nim, tedy go też Bóg uwielbi sam w sobie, i wnetże uwielbi go.

To powiedziawszy Jeszu, podniósł oczy swoje w niebo i rzekł: Ojcze! przyszła godzina, uwielbij Syna twego, aby też i Syn twój uwielbił ciebie.

Po wyniesieniu na prawicę Boga i otrzymaniu od Ojca obietnicy Tchnienia świętego, wylał to, co teraz widzicie i słyszycie.

Bóg Awrahama i Iszaaka i Jakowa, Bóg przodków naszych, uwielbił Swojego Chłopca usługującego Jeszu, którego wyście wydali i zaparliście się przed obliczem Piłata, gdy ten był zdecydowany uwolnić Go.

co pokazał na przykładzie Pomazańca, gdy wzbudził Go z martwych i posadził po swojej prawej stronie w niebiosach,

Wszystko poddał pod nogi Jego i ustanowił Go głową nad całym zgromadzeniem powołanych,

Dlatego też Bóg nader go wywyższył i darował mu imię, które jest nad wszystkie imię;

A wszelki język aby wyznawał, że Jeszu Chrystus jest Panem ku chwale Boga Ojca.

Ale tego, który na małą chwilę mniejszym stał się od Aniołów, Jeszu, widzimy przez ucierpienie śmierci chwałą i czcią ukoronowanego, aby z łaski Bożej za wszystkich śmierci skosztował.

Na to wspominając wylewam sam sobie duszę moję, żem bywał w poczcie innych, i chadzałem z nimi do domu Bożego, z wesołym głosem, i z chwałą, w mnóstwie weselących się.

Nie ufajcie w książętach, ani w żadnym synu ludzkim, w którym nie masz wybawienia.

Błogosławiony, którego Bóg Jakóbowy jest pomocnikiem, którego nadzieja jest w Panu, Bogu jego;

Błogosławiony mąż, który ufa w Panu, a Pan jest nadzieją jego.

Niechaj się nie trwoży serce wasze; wierzycie w Boga i w mię wierzycie.

Abyśmy my byli ku chwale sławy jego, którzyśmy pierwej nadzieję mieli w Chrystusie,

 W którym i wy po usłyszeniu słów prawdy, czyli dobrej nowiny o waszym zbawienia, gdy uwierzyliście zostaliście opieczętowani Świętym Tchnieniem obietnicy, 

Przetoż i ja usłyszawszy o tej wierze, którą macie w Panu Jeszu, i o miłości ku wszystkim świętym,

 którym zechciał Bóg oznajmić, jakie jest bogactwo chwały tajemnicy tej między narodami, którą jest Pomazaniec w was, nadzieja chwały,

Paweł, Apostoł Jeszu Chrystusa podług rozrządzenia Boga, zbawiciela naszego, i Pana Jeszu Chrystusa, który jest nadzieja nasza,