I oznajmił mu Samuel wszystkie słowa, a nie zataił nic przed nim. A on rzekł: Pan jest; co dobrego w oczach jego, niech czyni.

Ale jeźliby tak rzekł: Nie podobasz mi się; otom ja, niech mi uczyni, co dobrego jest w oczach jego.

Tedy jeszcze posłał pięćdziesiątnika trzeciego z pięćdziesięcioma jego. Przetoż poszedł pięćdziesiątnik on trzeci, a przyszedłszy poklęknął na kolana swoje przed Elijaszem, a prosząc go pokornie, mówił do niego: Mężu Boży, proszę niech będzie droga dusza moja, i dusza tych sług twoich pięćdziesięciu w oczach twoich:

I rzekł Anioł Paóski do Elijasza: Zstąp z nim, nie bój się twarzy jego. Który wstawszy poszedł z nim do króla.

Tedy przyszedłszy Ezechyjasz z książętami, obaczył one gromady, i błogosławili Panu i ludowi jego Izraelskiemu.

A mężowie oni byli wiernymi w tej pracy: a nad nimi byli przełożonymi Jachat, i Abdyjasz, Lewitowie, z synów Merarego, i Zacharyjasz i Mesullam z synów Kaatowych, którzy przynaglali robocie; a każdy z Lewitów umiał grać na instrumentach muzycznych.

Nad tymi też, którzy nosili brzemiona, i przynaglali robotnikom przy każdej robocie, byli z Lewitów pisarze, i przystawowie, i odźwierni.

I rzekł: Nagim wyszedł z żywota matki mojej, i nagim się zaś tamże wrócę; Pan dał, Pan też wziął, niech będzie imię Paóskie błogosławione.

Zatem odpowiedział Ijob Panu, i rzekł:

Mówiłem raz i drugi, ale więcej nie odpowiem, i nic więcej nie przydam.

Tedy odpowiedział Ijob Panu, i rzekł:

Któż jest ten, pytasz, który zaciemnia radę Bożą nieumiejętnie? Dlatego przyznaję, żem nie zrozumiał; dziwniejsze są te rzeczy, niżbym je mógł pojąć i zrozumieć.

Przedtem tylko ucho słyszało o tobie; ale teraz oko moje widzi cię.

Gdym milczał, schnęły kości moje w narzekaniu mojem na każdy dzieó.

przetoż grzech mój oznajmiłem tobie, a nieprawości mojej nie kryłem. Rzekłem: Wyznam na się przestępstwa moje Panu, a tyś odpuścił nieprawość grzechu mego. Sela.

Rzeczcież Bogu: Jakoś straszny w sprawach twoich! Dla wielkości mocy twojej obłudnieć się podadzą nieprzyjaciele twoi.

Dla kościoła twego, który jest w Jeruzalemie, będąć królowie dary przynosić.

Mów królowi i królowej: Upokorzcie się, usiądźcie na ziemi; bo spadła z głowy waszej korona chwały waszej.

Wszystko to przyszło na króla Nabuchodonozora;

A wszyscy obywatele ziemi jako za nic poczytani są. Według woli swojej postępuje, z wojskiem niebieskiem i z obywatelami ziemi, a niemasz, ktoby wstręt uczynił ręce jego i rzekł mu: Cóż to czynisz?

A tak teraz ja Nabuchodonozor chwalę, i wywyższam i wysławiam króla niebieskiego, którego wszystkie sprawy są prawdą, a ścieszki jego sądem, a który chodzących w hardości poniżyć może.

Nałóżcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode mnie łagodności i pokory, a wówczas odczujecie ulgę w duszach swoich.

A Saul drżąc i bojąc się, rzekł: Panie! co chcesz, abym ja uczynił? A Pan do niego: Wstaó, a wnijdź do miasta, a tam ci powiedzą, co byś ty miał czynić.

A kazawszy zaświecić, wpadł tam, a drżąc przypadł do nóg Pawłowi i Syli:

A oni rzekli: Wierz w Pana Jeszu Chrystusa, a będziesz zbawiony, ty i dom twój.

Przetoż, o królu Agrypo! nie byłem nieposłusznym temu niebieskiemu widzeniu.

 Bo nie znając usprawiedliwienia Bożego, a chcąc własne usprawiedliwienie ustanowić, usprawiedliwieniu Bożemu się nie podporządkowali.

 Ponieważ jest napisane: Tak jak żyję — mówi Pan — przede Mną klęknie każde kolano i każdy język uwielbi Boga.

 Bądźcie poddani wzajemnie w bojaźni Pomazańca.

A nadto cielesnych ojców naszych mieliśmy, którzy nas karali, a baliśmy się ich; zaż daleko więcej nie mamy być poddani Ojcu duchów, abyśmy żyli?

Podporządkowujcie się więc wszystkim ludzkim ustawodawcom ze względu na Pana, czy to władcy, który góruje nad innymi,

 Wtedy podszedł do Niego kusiciel i powiedział: "Jeśli jesteś Synem Boga, powiedz, aby te kamienie stały się chlebem".

 Wtedy oszczerca bierze Go ze sobą do miasta świętego i stawia Go na szczycie świątyni

 Jeszu mu odpowiedział: "Jest też napisane: 'Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, Boga swojego'."

 I mówi do Niego: "Dam Ci to wszystko, jeśli upadniesz i złożysz mi pokłon".

 Wówczas go opuścił oszczerca, a oto Posłowie przystąpili i służyli mu.

I był przez czterdzieści dni kuszony od dyjabła, a nie jadł nic przez one dni; ale gdy się te skoóczyły, potem łaknął.

Ale Jeszu odpowiedział mu, mówiąc: Napisano, iż nie samym chlebem żyć będzie człowiek, ale każdem słowem Bożem.

 I powiedział do Niego oszczerca: Tobie dam całą tę władzę i chwałę ich, gdyż mnie została przekazana, i daję ją, komu chcę.

A odpowiadając Jeszu rzekł mu: Pójdź precz ode mnie, szatanie! albowiem napisano: Panu, Bogu twemu, kłaniać się będziesz, i jemu samemu służyć będziesz.

Albowiem napisano: Że Aniołom swoim przykazał o tobie, aby cię strzegli,

A odpowiadając Jeszu rzekł mu: Powiedziano: Nie będziesz kusił Pana, Boga twego.

 Nie dawajcie miejsca oszczercy.

 Ubierzcie pełną zbroję Bożą, żebyście zdołali obronić się przed przebiegłością oszczercy.

 ponieważ nie walczymy z ciałem i krwią, ale z archontami, uzurpatorami świata ciemności tego eonu, z duchowym złem pochodzącym z niebios. 

 Otrzeźwijcie! Zachowajcie czujność! Przeciwnik wasz, oszczerca, jak lew ryczący krąży wokół was, szukając kogo, by mógł pożreć. 

 Przeciwstawcie mu się, mocni wiarą, wiedząc, że te same cierpienia na świecie wasi bracia pokonują. 

 I zrzucono smoka wielkiego, węża pradawnego, którego nazywamy oszczercą i wrogiem, a który zwodzi całą zamieszkałą ziemię. Został strącony na ziemię, a z nim strąceni zostali jego posłowie.

Ale go oni zwyciężyli przez krew Baranka i przez słowa świadectwa swego, a nie umiłowali duszy swojej aż do śmierci.