Niech na nich spadną węgle rozpalone; do ognia niech wrzuceni będą, i do dołów głębokich, skądby nie powstali.

Wszelka gorzkość i zapalczywość, i gniew, i wrzask, i bluźnierstwo, niech będzie odjęte od was, ze wszelaką złością;

Żony także niech mają poważne, nie potwarliwe, trzeźwe, wierne we wszystkiem.

Bez przyrodzonej miłości, przymierza nie trzymający, potwarcy, niepowściągliwi, nieskromni, dobrych nie miłujący,

Tak samo starsze kobiety niech trwają w świętości, nie oszczercze, nieuzależnione od alkoholu, uczące tego co dobre. 

Odłożywszy więc wszelką złość i wszelki podstęp, i obłudę, i zawiść, i wszelkie obgadywanie,

Nie sądźcie, abyście nie byli sądzeni;

Bo jakim sądem sądzicie, takim was osądzą, i jaką miarą mierzycie, taką i wam odmierzą.

Nie sądźcie, a nie bądziecie sądzeni; nie potępiajcie, a nie będziecie potępieni, a będzie wam odpuszczono.

Przetoż jesteś bez wymówki, o człowiecze! który osądzasz; bo w czem drugiego osądzasz, samego siebie osądzasz, ponieważ toż czynisz, który drugiego osądzasz.

Ten, który je, niech lekce nie waży tego, który nie je; a który nie je, niech nie potępia tego, który je; albowiem go Bóg przyjął.

 Za kogo się uważasz, że osądzasz cudzego sługę? To, czy on będzie stał, czy upadnie, jest rzeczą jego Pana. Ostoi się jednak, bo jego Pan ma moc go podtrzymać.

 Ty natomiast dlaczego osądzasz swego brata? Albo i ty, dlaczego odrzucasz swojego brata? Wszyscy przecież staniemy przed sędziowskim trybunałem Pomazańca.

 Dlatego każdy sam będzie się tłumaczył przed Bogiem.

 Dlatego nie osądzajcie przedwcześnie, poczekajcie na przyjście Pana, który rozjaśni to, co kryje się w ciemnościach i ujawni zamiary serc. Wtedy każdy otrzyma od Boga pochwałę.

Cóż tedy rzeczemy? Iż zakon jest grzechem? Nie daj tego Boże! I owszemem grzechu nie poznał, tylko przez zakon; bo i o pożądliwości bym był nie wiedział, by był zakon nie rzekł: Nie będziesz pożądał.

A tak zakon jest święty i przykazanie święte, i sprawiedliwe, i dobre.

To tedy dobre stałoż mi się śmiercią? Nie daj tego Boże! I owszem grzech, aby się pokazał być grzechem, sprawił mi śmierć przez dobre, żeby się stał nader grzeszącym on grzech przez ono przykazanie.

 Bądźcie tymi, którzy wprowadzają w czyn to, czego się uczą, nie zadowalajcie się samym gromadzeniem wiedzy, bo to jest zwodnicze dla was.

 Kto zna naukę, a nie stosuje jej w swoim życiu, ten podobny jest do człowieka, który w lustrze przygląda się swojemu wyglądowi,

 Kto jednak zrozumiał, jak doskonałe jest prawo oparte na wolności i żyje zgodnie z nim, nie rozumuje teoretycznie, ale wprowadza wiedzę w życie, ten osiągnie szczęście.

 Za sprawiedliwych zostaną uznani nie ci, co znają prawo, ale ci, którzy je przestrzegają.