the
List do Hebrajczyków 2:14
 Skoro więc dzieciom przypadł udział w krwi i ciele, a On podobnie uczestniczył z nimi, aby przez śmierć obezwładnić władającego mocą śmierci, to jest oszczercę.
Ewangelia wg św. Jana 1:14
A to Słowo ciałem się stało, i mieszkało między nami, i widzieliśmy chwałę jego, chwałę jako jednorodzonego od Ojca, pełne łaski i prawdy.
List do Rzymian 8:3
Bo co niemożnego było zakonowi, w czem on był słaby dla ciała, Bóg posławszy Syna swego w podobieóstwie grzesznego ciała i dla grzechu, potępił grzech w ciele,
List do Galatów 4:4
Lecz gdy przyszło wypełnienie czasu, posłał Bóg onego Syna swego, który się urodził z niewiasty, który się stał pod zakonem,
1 List do Tymoteusza 3:16
 A niezaprzeczalnie wielka jest tajemnica pobożności: {Bóg} {który} objawił się w ciele, został usprawiedliwiony w Tchnieniu [duchu}, ukazany Posłom [aniołom], ogłoszony wśród narodów, zyskał wiarę w świecie, został wzięty w górę w chwale.
1 List św. Jana 4:3
 a wszelkie tchnienie, które zaprzecza, że Jeszu Pomazaniec, przyszedł w ciele, nie jest od Boga. Jest to tchnienie tego, który stanął w miejsce Pomazańca, o którym usłyszeliście, że przyjdzie, i teraz już jest na świecie.
2 List św. Jana 1:7
Ponieważ wielu oszustów pojawiło się na świecie, którzy nie przyznają się do Jeszu Pomazańca, który przyszedł w ciele. Są oni oszustami, podmieniającymi Pomazańca.
when
Księga Psalmów 22:1-21
1
(Przedniejszemu śpiewakowi na czas poranny psalm Dawidowy.)
2
Boże mój! Boże mój! czemuś mię opuścił? oddaliłeś się od wybawienia mego, od słów ryku mego.
3
Boże mój! wołam we dnie, a nie ozywasz mi się; i w nocy, a nie mogę się uspokoić.
4
Aleś ty Święty, mieszkający w chwałach Izraelskich.
5
W tobie nadzieję mieli ojcowie nasi; nadzieję mieli, a wybawiłeś ich.
6
Do ciebie wołali, a wybawieni są; w tobie nadzieję mieli, a nie byli pohaóbieni.
7
Alem ja robak, a nie człowiek: pośmiewisko ludzkie, i wzgarda pospólstwa.
8
Wszyscy, którzy mię widzą, szydzą ze mnie; wykrzywiają gębę, chwieją głową, mówiąc:
9
Spuścił się na Pana, niechże go wyrwie; niech go wybawi, ponieważ się w nim kocha.
10
Aleś ty jest, któryś mię wywiódł z żywota, czyniąc mi dobrą nadzieję jeszcze u piersi matki mojej.
11
Na tobie spolegam od narodzenia swego; z żywota matki mojej tyś Bogiem moim.
12
Nie oddalajże się odemnie; albowiem utrapienie bliskie jest, a niemasz, ktoby ratował.
13
Obtoczyło mię mnóstwo cielców; byki z Basan obległy mię.
14
Otworzyły na mię gębę swą jako lew szarpający i ryczący.
15
Rozpłynąłem się jako woda, a rozstąpiły się wszystkie kości moje; stało się serce moje jako wosk, zstopniało w pośród wnętrzności moich.
16
Wyschła jako skorupa moc moja, a język mój przysechł do podniebienia mego; nawet w prochu śmierci położyłeś mię.
17
Albowiem psy mię obskoczyły, gromada złośników obległa mię; przebodli ręce moje i nogi moje.
18
Zliczyłbym wszystkie kości moje; lecz oni na mię patrząc, przypatrują mi się.
19
Rozdzielili odzienie moje między się, a o szaty moje los miotali.
20
Ale ty, Panie! nie oddalaj się: mocy moja! na ratunek mój pospiesz.
21
Wyrwij od miecza duszę moję, z mocy psiej jedynaczkę moję.
Księga Psalmów 69:1
(Przedniejszemu śpiewakowi na Sosannim psalm Dawidowy.)
Księga Psalmów 88:1
(Pieśó a psalm synów Korego przedniejszemu śpiewakowi na Machalat ku śpiewaniu, nauczający, (złożony)od Hemana Ezrahytczyka.)
Ewangelia wg św. Mateusza 26:28-44
28
ponieważ to jest moja krew zawieranej umowy, która jest wylewana za wielu na odpuszczenie uchybień.
29
Informuję was, że odtąd nie będę pił z owocu winorośli aż do tego dnia, gdy go będę pił z wami — nowy — pod władzą mojego Ojca.
30
Zaśpiewali pieśń i poszli na Górę Oliwną.
31
Wówczas Jeszu powiedział: Tej nocy wy wszyscy zgorszycie się Mną, ponieważ jest napisane: "Uderzę pasterza i będą rozproszone owce trzody".
32
Gdy zostanę wzbudzony, wyprzedzę was do Galilei.
33
Wówczas Piotr, powiedział: Choćby wszyscy się Tobą zgorszyli, ja się nigdy nie zgorszę.
34
Odpowiedział mu Jeszu: Amen. Zapewniam cię, że tej nocy, zanim zapieje kogut, zaprzesz się mnie trzy razy.  
35
Piotr zaczął zapewniać: Choćby przyszło mi razem z Tobą umrzeć, na pewno się Ciebie nie wyprę. Podobnie twierdzili pozostali uczniowie.
36
Prowadząc tę rozmowę, dotarli na miejsce nazywane Getsemane. Jeszu polecił uczniom: Usiądźcie tutaj, a Ja tymczasem odejdę tam, by się pomodlić.
37
Zabrał ze sobą Piotra i dwóch synów Zebedeusza, stał się smutny i zaniepokojony.
38
Wówczas powiedział im: Smutna jest moja dusza aż do śmierci; zostańcie tutaj i czuwajcie ze Mną.
39
Odszedł trochę dalej, upadł, twarzą do ziemi modlił się słowami: Ojcze mój, jeśli to jest możliwe, niech Mnie ominie ten kielicha, jednak nie jak Ja chcę, ale jak Ty.
40
Gdy wrócił do uczniów, znalazł ich śpiących, więc mówi do Piotra: Nie mogliście czuwać ze Mną jednej godziny?
41
Czuwajcie i módlcie się, żebyście byli odporni na próby, co prawda tchnienie chętne jest do działania, ale ciało jest słabe.
42
Ponownie odszedł i modlił się słowami: Ojcze mój, jeśli nie może Mnie minąć ten kielich i muszę go wypić, niech się stanie wola Twoja.
43
Gdy wrócił, ponownie zastał ich śpiących, ponieważ oczy ich były znużone.
44
Zostawił ich i znowu odszedł i po raz trzeci znowu modlił się, tymi samymi słowami.
Ewangelia wg św. Marka 14:32-39
32
Gdy dotarli na miejsce zwane Getsemane, powiedział uczniom: Usiądźcie tutaj, aż się pomodlę.
33
Następnie wziął ze sobą Piotra, Jakowa oraz Jana i widać było po Nim, że jest smutny i zaniepokojony.
34
Powiedział im: Moja dusza jest smutna aż do śmierci. Zostańcie tu i czuwajcie.
35
Odszedł nieco dalej, padł na ziemię i modlił się, żeby, jeśli to jest możliwe, ominęła go ta chwila.
36
Mówił: Tato, Ojcze, dla Ciebie wszystko jest możliwe, przesuń ten kielich obok Mnie. Jednak nie moja, lecz Twoja wola niech będzie.
37
Potem wrócił do uczniów i zastał ich śpiącymi. Wówczas powiedział do Piotra: Szymonie, śpisz? Nie miałeś siły, by przez jedną godzinę czuwać?
38
Czuwajcie i módlcie się, żebyście nie weszli w próbę; co prawda duch ochoczy, ale ciało słabe.
39
Ponownie odszedł i modlił się tymi samymi słowami.
Księga Kapłańska 2:2
I przyniesie ją do synów Aaronowych, kapłanów, a weźmie stąd pełną garść swoję tej pszennej mąki, i tej oliwy, ze wszystkiem kadzidłem; i zapali to kapłan na pamiątkę jej na ołtarzu; ofiara ognista jest ku wdzięcznej wonności Panu;
Księga Kapłańska 4:4-14
4
I przywiedzie cielca onego do drzwi namiotu zgromadzenia przed obliczność Paóską, a włoży rękę swoję na głowę onego cielca, i zabije go przed obliczem Paóskiem.
5
Tedy weźmie kapłan pomazany ze krwi onego cielca, i wniesie ją do namiotu zgromadzenia.
6
Potem omoczy kapłan palec swój we krwi, a kropić będzie oną krwią siedem kroć przed obliczem Paóskiem przed zasłoną świątnicy.
7
I pomaże kapłan krwią oną rogi ołtarza kadzenia wonnego, przed obliczem Paóskiem, który jest w namiocie zgromadzenia, a ostatek krwi onego cielca wyleje u spodku ołtarza całopalenia, który jest u drzwi namiotu zgromadzenia.
8
Wszystkę zaś tłustość cielca tego za grzech ofiarowanego wyjmie z niego tłustość okrywającą wnętrzności i wszystkę tłustość, która jest na wnętrznościach.
9
Obie też nerki z tłustością, która jest na nich, i na polędwicach, i odzieczkę, która jest na wątrobie i na nerkach, odejmie.
10
Jako odejmują z wołu ofiary spokojnej, i zapali to kapłan na ołtarzu całopalonych ofiar.
11
Skórę zaś cielca tego, i wszystko mięso jego z głową jego i z nogami jego i z wnętrznościami jego i z gnojem jego
12
Owa, całego cielca wyniesie precz za obóz na miejsce czyste, tam gdzie się wysypuje popiół, i spali go na drwach ogniem, gdzie wysypują popiół, tam spalony będzie.
13
Jeźliby też wszystko zgromadzenie Izraelskie z nieobaczenia zgrzeszyło, a byłaby rzecz zakryta od oczu zgromadzenia tego, i uczyniliby przeciw któremu ze wszystkich przykazaó Paóskich, coby być nie miało, a byliby winni,
14
I poznaliby grzech, którym zgrzeszyli, ofiarować będzie ono zgromadzenie cielca młodego na ofiarę za grzech, a przywiodą go przed namiot zgromadzenia,
Ewangelia wg św. Jana 17:1
To powiedziawszy Jeszu, podniósł oczy swoje w niebo i rzekł: Ojcze! przyszła godzina, uwielbij Syna twego, aby też i Syn twój uwielbił ciebie.
with
Ewangelia wg św. Mateusza 27:46
Około dziewiątej godziny zawołał Jeszu głosem wielkim: Eli, Eli, Lama Sabachtani! To jest, Boże mój! Boże mój! Czemuś mnie zostawił?
Ewangelia wg św. Mateusza 27:50
Jeszu zawołał ponownie donośnym głosem i oddał ducha.
Ewangelia wg św. Marka 15:34
O godzinie piętnastej [dawniej dziewiątej] Jeszu zawołał głośno: Eloi, Eloi, lamma sabachtani? Co w tłumaczeniu znaczy: Boże mój, Boże mój, dlaczego Mnie zostawiłeś?
Ewangelia wg św. Marka 15:37
Jeszu zaś zawołał głośno i wydał ostatnie tchnienie.
tears
Księga Izajasza 53:3
 Był wzgardzony i odepchnięty przez ludzi. Całego Go przepełniał ból i został doprowadzony na skraj wycieńczenia, co uwidoczniło się na Jego twarzy, na którą nie chcieliśmy patrzeć. Był pogardzany i uznany za zero.
Księga Izajasza 53:11
Z pracy duszy swej ujrzy owoc, którym nasycon będzie. Znajomością swoją wielu usprawiedliwi sprawiedliwy sługa mój; bo nieprawości ich on sam poniesie.
Ewangelia wg św. Jana 11:35
I zapłakał Jeszu.
unto
Ewangelia wg św. Mateusza 26:52
Wówczas Jeszu polecił mu: Cofnij swój miecz z powrotem na jego miejsce! Ponieważ wszyscy, którzy chwycą za miecz, od miecza zginą.
Ewangelia wg św. Mateusza 26:53
Czy myślisz, że nie mogę poprosić mojego Ojca, by postawił przy Mnie więcej niż dwanaście legionów Posłów?
Ewangelia wg św. Marka 14:36
Mówił: Tato, Ojcze, dla Ciebie wszystko jest możliwe, przesuń ten kielich obok Mnie. Jednak nie moja, lecz Twoja wola niech będzie.
and
List do Hebrajczyków 13:20
A Bóg pokoju, który wywiódł od umarłych we krwi przymierza wiecznego, onego wielkiego pasterza owiec, Pana naszego Jeszu,
Księga Psalmów 18:19
Uprzedzili mię byli w dzieó utrapienia mego; ale Pan był podporą moją.
Księga Psalmów 18:20
Wywiódł mię na przestrzeóstwo; wyrwał mię, iż mię umiłował.
Księga Psalmów 22:21
Wyrwij od miecza duszę moję, z mocy psiej jedynaczkę moję.
Księga Psalmów 22:24
Mówiąc: Którzy się boicie Pana, chwalcie go; wszystko potomstwo Jakóbowe wysławiajcie go, a niech się go boi wszystko nasienie Izraelskie.
Księga Psalmów 40:1-3
1
(Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy.)
2
Z żądością oczekiwałem Pana; a skłonił się ku mnie, i wysłuchał wołanie moje;
3
I wyciągnął miecz z dołu szumiącego i z błota lgnącego, a postawił na skale nogi moje, i utwierdził kroki moje;
Księga Psalmów 69:13-16
13
Mówili o mnie ci, którzy siedzieli w bramie, a byłem piosnką u tych, którzy pili mocny napój.
14
Ale jaobracam modlitwę moję do ciebie, Panie! czas jest upodobania twego; o Boże! według wielkości miłosierdzia twego wysłuchajże mię, dla prawdy zbawienia twego.
15
Wyrwij mię z błota, abym nie był pogrążony; niech będę wyrwany od tych, którzy mię nienawidzą, jako z głębokości wód;
16
Aby mię nie zatopiły strumienie wód, i nie pożarła głębia i nie zawarła nademną studnia wierzchu swego.
Księga Izajasza 49:8
Tak mówi Pan: Czasu przyjemnego wysłucham cię, a w dzieó zbawienia poratuję cię; nadto strzedz cię będę, i dam cię za przymierze ludowi, abyś utwierdził ziemię, a podał w osiadłość dziedzictwa spustoszałe;
Ewangelia wg św. Jana 11:42
A jamci wiedział, że mię zawsze wysłuchiwasz; alem to rzekł dla ludu wokoło stojącego, aby wierzyli, żeś ty mię posłał.
Ewangelia wg św. Jana 17:4
Jam cię uwielbił na ziemi, i dokoóczyłem sprawę, którąś mi dał, abym ją czynił.
Ewangelia wg św. Jana 17:5
 A teraz przywróć mi Ojcze chwałę, którą miałem u Ciebie, zanim świat powstał.
in that he feared
List do Hebrajczyków 12:28
 Dlatego, jako ci, którzy otrzymują królestwo stabilne, zachowajmy wdzięczność i z nią pełnijmy służbę w sposób miły Bogu: ze skromnością i czcią.
Ewangelia wg św. Mateusza 26:37
Zabrał ze sobą Piotra i dwóch synów Zebedeusza, stał się smutny i zaniepokojony.
Ewangelia wg św. Mateusza 26:38
Wówczas powiedział im: Smutna jest moja dusza aż do śmierci; zostańcie tutaj i czuwajcie ze Mną.
Ewangelia wg św. Marka 14:33
Następnie wziął ze sobą Piotra, Jakowa oraz Jana i widać było po Nim, że jest smutny i zaniepokojony.
Ewangelia wg św. Marka 14:34
Powiedział im: Moja dusza jest smutna aż do śmierci. Zostańcie tu i czuwajcie.
Ewangelia wg św. Łukasza 22:42-44
42
Mówiąc: Ojcze! jeźli chcesz, przenieś ten kielich ode mnie; wszakże nie moja wola, lecz twoja niech się stanie.
43
I ukazał mu się Anioł z nieba, posilający go.
44
Ale będąc w boju, gorliwiej się modlił, a był pot jego jako krople krwi ściekające na ziemię.
Ewangelia wg św. Jana 12:27
Terazci dusza moja zatrwożona jest; i cóż rzekę? Ojcze! zachowaj mię od tej godziny; alemci dlatego przyszedł na tę godzinę.
Ewangelia wg św. Jana 12:28
Ojcze! uwielbij imię twoje. Przyszedł tedy głos z nieba: Uwielbiłem i jeszcze uwielbię.