Albowiem staliśmy się uczestnikami Chrystusa, jeźliże tylko początek tego gruntu aż do koóca stateczny zachowamy.

A gdy im rzekł: Toć jest odpocznienie, sprawcie odpoczynek spracowanemu, toć jest odpocznienie; ale oni nie chcieli słuchać.

Gdy tak Pan mawiał: Zastanówcie się na drogach, a spojrzyjcie i pytajcie się o ścieszkach starych, któraby była droga dobra, a chodźcie nią, a znajdziecie odpocznienie duszy waszej: tedy odpowiadali: Nie będziemy chodzili.

Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy jesteście spracowani i obciążeni, a Ja was odświeżę.

Nałóżcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode mnie łagodności i pokory, a wówczas odczujecie ulgę w duszach swoich.

Będąc tedy usprawiedliwieni z wiary, pokój mamy z Bogiem przez Pana naszego Jeszu Chrystusa;

Przez któregośmy też przystęp otrzymali wiarą ku łasce, w której stoimy i chlubimy się nadzieją chwały Bożej.

Jakom przysiągł w gniewie moim, że nie wnijdą do odpocznienia mojego.

Którymem przysiągł w popędliwości mojej, że nie wnijdą do odpocznienia mego.

I widział Bóg wszystko, co uczynił, a oto było bardzo dobre; i stał się wieczór, i stał się zaranek, dzieó szósty.

Bo przez sześć dni stworzył Pan niebo i ziemię, morze, i cokolwiek w nich jest, i odpoczął dnia siódmego; przetoż błogosławił Pan dzieó odpocznienia, i poświęcił go.

(Bo inaczej musiałby był częstokroć cierpieć od początku świata), lecz teraz przy skoóczeniu wieków raz objawiony jest ku zgładzeniu grzechu przez ofiarowanie samego siebie.

W ten sposób zostanie wypełnione to, co zostało powiedziane przez proroka: Otworzę w przykładach moje usta, wypowiem rzeczy zakryte od założenia świata.

 W Nim bowiem wybrał sobie nas przed założeniem świata, żebyśmy byli świętymi i nienagannymi przed Nim.

Wprawdzie był On na to przewidziany już przed założeniem świata, ale ujawniony został dopiero w czasach końcowych ze względu na was,