Potem przyszedłszy do siebie, rzekł: O jako wiele najemników ojca mego mają dosyć chleba, a ja od głodu ginę!

Ocućcież się ku sprawiedliwości, a nie grzeszcie; albowiem niektórzy nie mają znajomości Bożej; ku zawstydzeniu waszemu mówię.

 Dlatego się mówi: Wstawaj śpiący i powstań z martwych, a oświetli cię Pomazaniec. 

Dusza nasza jako ptaszek uszła z sidła ptaszników; sidło się potargało, a myśmy uszli.

I otrąci się wielu ich o nie, upadną i skruszeni będą, usidlą się a pojmani będą.

I będzie im słowo Paóskie: przykazanie za przykazaniem, przykazanie za przykazaniem, przepis za przepisem, przepis za przepisem; trochę tu, trochę owdzie, na to, aby szli, a padłszy wznak stłukli się, a uwikłani będąc, pochwytani byli.

Ku otworzeniu oczu ich, aby się nawrócili z ciemności do światłości, a z mocy szataóskiej do Boga, aby tak wzięli odpuszczenie grzechów i dział między poświęconymi przez wiarę, która jest w mię.

 abyśmy nie zostali przechytrzeni przez szatana, którego myśli są nam znane. 

 Który nas wyrwał z mocy ciemności i przeniósł do królestwa Syna swojego umiłowanego,

Którego niezbożnika przyjście jest podług skutku szataóskiego, ze wszelką mocą i znakami, i cudami kłamliwemi,

A przetoż pośle im Bóg skutek błędów, aby wierzyli kłamstwu,

Musi też mieć świadectwo dobre od obcych, aby nie wpadł w haóbę i w sidło potwarcy.

 Ponieważ pragnący się wzbogacić wpadają w kłopoty i pułapki oraz liczne bezsensowne pożądliwości, które szkodzą im, prowadząc do klęski i ostatecznego zniszczenia.

 Korzeniem wszelkiego zła jest miłość pieniędzy, pod wpływem której dużo osób opuściło drogę wiary i dodatkowo wpadli w liczne kłopoty. 

 I zrzucono smoka wielkiego, węża pradawnego, którego nazywamy oszczercą i wrogiem, a który zwodzi całą zamieszkałą ziemię. Został strącony na ziemię, a z nim strąceni zostali jego posłowie.

I uchwycił smoka, węża onego starego, który jest dyjabeł i szatan, i związał go na tysiąc lat;

I wrzucił go w przepaść i zamknął go, i zapieczętował z wierzchu nad nim, aby nie zwodził więcej narodów, ażeby się wypełniło tysiąc lat; a potem musi być rozwiązany na mały czas.

Ja Pan wezwałem cię w sprawiedliwości, i ująłem cię za rękę twą; przetoż strzedz cię będę, i dam cię za przymierze ludowi, i za światłość narodom.

Aby otwierał oczy ślepych, a wywodził więźniów z ciemnicy, i z domu więzienia siedzących w ciemnościach.

Owszem, tak mówi Pan: I pojmany lud mocarzowi odjęty będzie, i korzyść okrutnikowi wydarta będzie; albowiem przeciwnikowi twemu Ja się sprzeciwię, a synów twoich Ja wyswobodzę.

I tych, którzy cię pustoszą, własnem ich ciałem nakarmię, a krwią swoją jako moszczem upiją się. I pozna wszelkie ciało, żem Ja Pan, zbawiciel twój, i odkupiciel twój, mocny Jakóbowy.

Przetoż mu dam dział dla wielu, aby się dzielił korzyścią z mocarzami, ponieważ wylał na śmierć duszę swoję, a z przestępcami policzon będąc, on sam grzech wielu odniósł, i za przestępców się modlił.

Jeśli jednak Ja wypędzam demony, mając Tchnienie Boże – to znaczy, że przybyła do was władza Boga.

Bo jak może ktoś wejść do domu mocarza i zabrać jego rzeczy, jeśli najpierw nie zwiąże mocarza? Wówczas jego dom ograbi.

Gdy mocarz uzbrojony strzeże pałacu swego, w pokoju są majętności jego;

Albowiem nadętą próżność mówiąc, przyłudzają przez pożądliwość ciała i rozpusty tych, którzy byli prawdziwie uciekli od obcujących w błędzie,

Jeśli nawet uciekliśmy od brudów tego świata, dzięki poznaniu naszego Pana i Zbawiciela Jeszu Pomazańca, a jednak ponownie daliśmy się w nie uwikłać, to nasz stan na koniec okazał się gorszy od początkowego.

Tedy rzekł Pan do szatana: Oto wszystko co ma, jest w ręce twojej: tylko naó nie ściągaj ręki twej. I odszedł szatan od oblicza Paóskiego.

Tedy rzekł Pan do szatana: Oto w ręce twojej jest; wszakże żywot jego zachowaj.

I rzekł Pan: Szymonie, Szymonie! oto szatan wyprosił was, aby was odwiewał jako pszenicę,

Alem ja prosił za tobą, aby nie ustała wiara twoja; a ty niekiedy nawróciwszy się, utwierdzaj braci twoich.

A gdy była wieczerza, a dyjabeł już był wrzucił w serce Judasza, syna Szymonowego Iszkaryjoty, aby go wydał;

A zaraz po onej sztuczce chleba wstąpił weó szatan. Tedy mu rzekł Jeszu: Co czynisz, czyó rychło.

I rzekł Piotr: Ananijaszu! przeczże szatan napełnił serce twoje, abyś kłamał Duchowi Świętemu i ujął z pieniędzy za rolę?

Z których jest Hymeneusz i Aleksander, którychem oddał szatanowi, aby pokarani będąc, nauczyli się nie bluźnić.