Jesteśmy Boga współpracownikami. Wy zaś jesteście polem uprawnym należącym do Boga, a także jesteście budowlą należąca do Boga. 

 Czy nie wiecie, że świątynią Boga jesteście, a Tchnienie Boże mieszka w was?

 Jeśli ktoś świątynię Boga niszczy, tego Bóg zniszczy, albowiem przybytek Boży święty jest, a wy nim jesteście. 

Na którym też i wy się wespół budujecie, abyście byli mieszkaniem Bożem w Duchu Świętym.

A jeźlibym omieszkał, abyś wiedział, jako się masz w domu Bożym sprawować, który jest kościołem Boga żywego, filarem i utwierdzeniem prawdy.

Wiernego temu, który go postanowił, jako i Mojżesz był we wszystkim domu jego.

Bo każdy dom bywa budowany od kogo; ale który wszystkie rzeczy zbudował, Bóg jest.

Ale Chrystus jako syn nad domem swoim panuje, którego domem my jesteśmy, jeźli tylko tę pewną ufność i tę chwałę nadziei aż do koóca stateczną zachowamy.

sami jak żywe kamienie wbudowani jesteście w dom Tchnienia, kapłaństwo święte, żeby przynosić ofiary typowe dla tchnienia, przyjemne Bogu przez Jeszu Pomazańca.

Poczynisz też do niego kotły dla zsypowania popiołu; i miotły jego, i miednice jego, i widełki jego, i łopaty jego, wszystkie naczynia jego uczynisz z miedzi.

Których wszyscy mieszkający około nich wspomagali naczyniem srebrnem i złotem, majętnością, i bydłem, i rzeczami kosztownemi, oprócz wszystkiego, co dobrowolnie ofiarowano.

Nadto i naczynia domu Bożego, złote i srebrne, które był zabrał Nabuchodonozor z kościoła, który jest w Jeruzalemie, a przeniósł do Babilonu, niech wrócą, aby się dostały do kościoła, który jest w Jeruzalemie, na miejsce swe, i złożone były w domu Bożym.

Szlachetni synowie Syoóscy, którzy byli przyrównani do złota szczerego, jakoż są poczytani za naczynie gliniane, za dzieło rąk garncarskich!

A gdy pił wino Balsazar, rozkazał przynieść naczynie złote i srebrne, które był zabrał Nabuchodonozor, ojciec jego, z kościoła Jeruzalemskiego, aby pili z niego król i książęta jego, żony jego, i założnice jego.

 Mamy zaś ten skarb w naczyniach glinianych, aby nadmiar mocy był Boga, a nie z nas. 

Izali nie ma mocy garncarz nad gliną, żeby z tejże gliny uczynił jedno naczynie ku uczciwości, a drugie ku zelżywości?

A iżby znajome uczynił bogactwo chwały swojej nad naczyniem miłosierdzia, które zgotował ku chwale;