A Jeszu rzekł im: Amen zapewniam was, że wy, którzy poszliście za Mną — podczas odrodzenia — gdy Syn człowieczy zasiądzie na tronie swojej chwały, zasiądziecie i wy na dwunastu tronach, aby sądzić dwanaście plemion Iszraela.

Każdy, kto opuścił domy lub braci, lub siostry, lub ojca, lub matkę, {lub żonę}, lub dzieci, lub pole ze względu na moje imię, posiądzie sto razy więcej i odziedziczy życie eonowe.

Utwierdzając dusze uczniów i napominając, aby trwali w wierze, i mówiąc: Że przez wiele ucisków musimy wnijść do królestwa Bożego.

A jeźliż dziećmi, tedy i dziedzicami, dziedzicami wprawdzie Bożymi, a spółdziedzicami Chrystusowymi, jeźli tylko z nim cierpimy, abyśmy też z nim byli uwielbieni.

Ani w czem nie strachając się przeciwników, co onym jest pewnym znakiem zginienia, a wam zbawienia, a to od Boga;

Tak iż i my sami chlubimy się z was we zborach Bożych z waszej cierpliwości i wiary we wszystkich prześladowaniach waszych i w uciskach, które ponosicie.

Ponieważ sprawiedliwa jest u Boga, żeby wzajem oddał uciśnienie tym, którzy was uciskają;

W ogniu płomienistym oddawając pomstę tym, którzy Boga nie znają i tym, którzy nie są posłuszni Ewangielii Pana naszego, Jeszu Chrystusa;

Ale radujcie się z tego, żeście uczestnikami ucierpienia Chrystusowego, abyście się i w objawienie chwały jego z radością weselili.

A żaden z was niech nie cierpi jako mężobójca, albo złodziej, albo złoczyóca, albo jako w cudzy urząd się wtrącający.

I uczynił nas królami i kapłanami Bogu, Ojcu swemu; jemuż niech będzie chwała i moc na wieki wieków. Amen.

Ja Jan, którym też jest bratem waszym i uczestnikiem w ucisku i w królestwie, i w cierpliwości Jeszu Chrystusa, byłem na wyspie, którą zowią Patmos, dla słowa Bożego i dla świadectwa Jeszu Chrystusa:

I uczyniłeś nas Bogu naszemu królami i kapłanami, i królować będziemy na ziemi.

I widziałem stolice, a usiedli na nich i dany im jest sąd i dusze pościnanych dla świadectwa Jeszu i dla słowa Bożego, i którzy się nie kłaniali bestyi ani obrazowi jej, i nie przyjęli piętna jej na czoło swoje i na rękę swoję; i ożyli, i królowali z Chrystusem tysiąc lat.

Błogosławiony i święty, który ma część w pierwszem zmartwychwstaniu; albowiem nad tymi wtóra śmierć mocy nie ma; ale będą kapłanami Bożymi i Chrystusowymi, i będą z nim królować tysiąc lat.

Abym snać nasyconym będąc nie zaprzał się ciebie, i nie rzekł: Któż jest Pan? Albo zubożawszy żebym nie kradł, i nie brał nadaremno imienia Boga mego.

tego jednak, który się Mnie wyprze przed ludźmi, i Ja się wyprę przed moim Ojcem, który jest w niebiosach.

Piotr zaczął zapewniać: Choćby przyszło mi razem z Tobą umrzeć, na pewno się Ciebie nie wyprę. Podobnie twierdzili pozostali uczniowie.

Piotr przypomniał sobie, co mówił Jeszu: Zanim kogut zapieje, trzy razy się Mnie wyprzesz. Wówczas wyszedł na zewnątrz i gorzko zapłakał.

Kto będzie wstydził się Mnie i moich nauk przed tym cudzołożnym i grzesznym pokoleniem, tego i Syn człowieczy będzie się wstydził, gdy przyjdzie w chwale swojego Ojca wraz ze świętymi Posłami.

Uważajcie, idziemy do Jeruszalem i Syn człowieczy zostanie wydany naczelnym kapłanom i znawcom pisma. Oni skażą Go na śmierć, wydadzą narodom,

Albowiem ktokolwiek by się wstydził za mię i za słowa moje, za tego się Syn człowieczy wstydzić będzie, gdy przyjdzie w chwale swej i w ojcowskiej i świętych Aniołów.

 Ten zaś, kto się Mnie zaprze przed ludźmi, dozna tego samego przed Posłami Boga.

 Kto jest kłamcą, jeśli nie ten, który się Go zapiera, twierdząc, że Jeszu nie jest Pomazańcem. To jest antychryst, odrzucający Ojca i Syna.

 Każdy, kto odrzuca Syna, nie ma i Ojca; kto przyznaje się do Syna, ma i Ojca.

 Wślizgnęli się bowiem pomiędzy was pewni ludzie, na których od dawna wypisany został wyrok. Bezbożni, którzy łaskę naszego Boga obracają w rozwiązłość i wypierają się naszego jedynego Władcy i Pana, Jeszu Pomazańca.

Znam uczynki twoje i gdzie mieszkasz, to jest, gdzie jest stolica szataóska, a iż trzymasz imię moje i nie zaprzałeś się wiary mojej, i w one dni, w które Antypas, świadek mój wierny, zabity jest u was, gdzie szatan mieszka.

Znam uczynki twoje; otom wystawił przed tobą drzwi otworzone, a żaden nie może ich zamknąć; bo acz masz niewielką moc, przecięś zachował słowo moje i nie zaprzałeś się imienia mego.