Przypominaj im, biorąc Boga na świadka, aby się nie wdawali w spory o słowa, bo to do niczego dobrego nie prowadzi, jedynie do upadku tych, którzy tego będą słuchali.

Przywiedź mi na pamięć, sądźmy się społu; powiedz ty, maszli, czembyś się usprawiedliwił?

To przekładając braciom, będziesz dobrym sługą Chrystusa Jeszu, wychowanym w słowach wiary i nauki dobrej, którejś naśladował.

Przetoż nie zaniedbam was zawsze upominać o tych rzeczach, chociażeście umiejętni i utwierdzeni w teraźniejszej prawdzie.

Najmilsi! już ten drugi list do was piszę, którym wzbudzam przez napominanie uprzejmą myśl waszę,

 Warto wam przypomnieć, choć wy wszystko wiecie, że Jeszu uwolnił naród, wyprowadzając go z ziemi egipskiej, ale później okazujących brak wiary wygubił. 

 Głoś Słowo, bądź gotów w porę i nie w porę, poprawiaj, upominaj, zachęcaj z wszelką cierpliwością i pouczaniem.

A wszystkie niewiasty których pobudziło serce ich umiejętne, przędły sierść kozią.

I wezwał Mojżesz Besaleela, i Acholijaba, i każdego męża dowcipnego, któremu dał Pan mądrość w serce jego; każdego też, którego pobudziło serce jego, aby przystąpił do czynienia tej roboty.

Pierwszemu powierzył pięć talentów, drugiemu dwa, a trzeciemu jeden, każdemu według jego możliwości i natychmiast odjechał.

Także ten, który dostał dwa: zyskał kolejne dwa.

A po długim czasie przychodzi pan tych sług i rozlicza się z nimi.

Pan mu odpowiedział: Dobrze, sługo dobry i wierny. Byłeś wierny w tym, co małe, ustanowię cię nad wieloma; wejdź do radości swego pana.

Pan mu odpowiedział: Dobrze, sługo dobry i wierny, byłeś wierny w małych, ustanowię cię nad wieloma; wejdź do radości swego pana.

Przestraszony więc ukryłem twój talent w ziemi, a teraz oddaję ci twoją własność.

Trzeba ci więc było powierzyć moje srebro bankierom, a ja po powrocie odebrałbym to, co moje, z procentem.

ponieważ każdemu, kto ma, będzie dodane i będzie miał obfitość, temu natomiast, który nie ma, zostanie odebrane i to, co ma.

A zawoławszy dziesięciu sług swoich, dał im dziesięć grzywien i rzekł do nich: Handlujcie, aż przyjadę.

Mając tedy różne dary według łaski, która nam jest dana; jeźli proroctwo, niech będzie według sznuru wiary;

Jeźli kto napomina, w napominaniu; kto rozdaje, w szczerości; kto przełożony jest, w pilności; kto czyni miłosierdzie, niech czyni z ochotą.

 Tchnienia nie gaście.

Każdy jako wziął dar, tak nim jeden drugiemu usługujcie, jako dobrzy szafarze rozlicznej łaski Bożej.

Jeźli kto mówi, niech mówi jako wyroki Boże, jeźli kto posługuje, niech to czyni jako z siły, której Bóg dodaje, aby we wszystkiem chwalony był Bóg przez Jeszu Chrystusa, któremu należy chwała i panowanie na wieki wieków. Amen.

Tedy na nie wkładali ręce, a oni przyjmowali Ducha Świętego.

A ujrzawszy Szymon, że przez wkładanie rąk apostolskich był dawany Duch Święty, przyniósł im pieniądze.

A gdy na nie włożył Paweł ręce, zstąpił na nie Duch Święty i mówili językami i prorokowali.

Nie zaniedbywaj daru Bożego, który w tobie jest, któryć dany jest przez prorokowanie z włożeniem rąk starszych.

Nauki o chrzcie i o wkładaniu rąk, i o powstaniu umarłych, i o sądzie wiecznym;