Ochłodzili bowiem ducha mego i waszego; znajcież tedy takowych.

A mam nadzieję w Panu Jeszu, iż Tymoteusza w rychle poślę do was, abym się i ja ucieszył, dowiedziawszy się, co się z wami dzieje.

Pamiętajcie na wodzów waszych, którzy wam mówili słowo Boże, których obcowania koniec upatrując naśladujcie wiary ich.

 Zaufajcie i poddajcie się tym, którzy wam przewodzą, ponieważ oni czuwają nad waszymi duszami, jako mający zdać raport. Niech z radością to czynią, a nie ze wzdychaniem, bo nie byłoby to dla was korzystne.   

Albowiem pamiętajcie, bracia! pracę naszę i trudy, gdyż w nocy i we dnie robiąc, abyśmy żadnego z was nie obciążyli, kazaliśmy u was Ewangielię Bożą.

Wówczas zwrócił się do swoich uczniów: Żniwo wprawdzie wielkie, lecz robotników mało.

Poproście więc Pana żniwa, aby wysłał robotników na swoje żniwo

A potem naznaczył Pan i drugich siedmdziesiąt, i rozesłał je po dwóch przed obliczem swojem do każdego miasta i miejsca, do którego przyjść miał.

I mówił im: Żniwoć wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proścież tedy Pana żniwa, aby wypchnął robotników na żniwo swoje.

A w tymże domu zostaócie, jedząc i pijąc to, co mają; albowiem godzien jest robotnik zapłaty swojej; nie przechodźcie się z domu do domu.

Jam was posłał, żąć to, około czegoście wy nie pracowali; insić pracowali, a wyście weszli w pracę ich.

Wszystkomci wam okazał, iż tak pracując, musimy podejmować słabe, a pamiętać na słowa Pana Jeszu, że on rzekł: Szczęśliwsza jest rzecz dawać, niżeli brać.

 Jesteśmy Boga współpracownikami. Wy zaś jesteście polem uprawnym należącym do Boga, a także jesteście budowlą należąca do Boga. 

Lecz z łaski Boga jestem tym, czym jestem, a dana mi łaska Jego nie okazała się daremna; przeciwnie, pracowałem więcej od nich wszystkich, nie ja, co prawda, lecz łaska Boża ze mną. 

Abyście i wy poddani byli takowym, i każdemu pomagającemu i pracującemu.

 Bez względu na to czy przebywamy już u siebie, czy jeszcze na obczyźnie, bardzo pragniemy podobać się Jeszu. 

 Współpracując, też prosimy was, byście nie na próżno nie przyjmowali łaski Boga. 

 Sługami Pomazańca są — głupio mówię — ja bardziej niż oni, w trudach bywałem częściej, bity byłem ponad miarę, w więzieniach byłem częściej i często byłem bliski śmierci. 

Boję się o was, bym snać darmo nie pracował około was.

 Zachowajcie słowo życia dla mojej chluby w dniu Pomazańca, żeby się okazało, że nie na darmo biegłem i nie na darmo się trudziłem. 

W czem też pracuję, bojując według skutecznej mocy jego, która we mnie dzieło swoje potężnie sprawuje.

Starsi, którzy się w przełożeóstwie dobrze sprawują, niech będą mieni za godnych dwojakiej czci, a zwłaszcza ci, którzy pracują w słowie i w nauce.

Albowiem Pismo mówi: Wołowi młócącemu nie zawiążesz gęby; i: Godzien jest robotnik zapłaty swojej.

Oracz, który pracuje, ma najprzód pożytki odbierać.

I masz cierpliwość, i znaszałeś i pracowałeś dla imienia mego, a nie ustałeś.

Pilnujcież tedy samych siebie i wszystkiej trzody, w której was Duch Święty postanowił biskupami, abyście paśli zbór Boży, którego nabył przez własną krew.

A niektórych Bóg postanowił we zborze, najprzód Apostołów, potem proroków, po trzecie nauczycieli, potem cudotwórców, potem dary uzdrawiania, pomocników, rządców, rozmaitość języków.

Dlategom cię zostawił w Krecie, abyś to, co tam jeszcze zostaje, w rząd dobry wprawił i postanowił po miastach starszych, jakom ci ja był rozkazał;

Pamiętajcie na wodzów waszych, którzy wam mówili słowo Boże, których obcowania koniec upatrując naśladujcie wiary ich.

 Zaufajcie i poddajcie się tym, którzy wam przewodzą, ponieważ oni czuwają nad waszymi duszami, jako mający zdać raport. Niech z radością to czynią, a nie ze wzdychaniem, bo nie byłoby to dla was korzystne.   

Paście trzodę Bożą, która jest między wami, doglądając jej nie poniewolnie, ale dobrowolnie; nie dla sprośnego zysku, ale ochotnym umysłem:

Ani jako panując nad dziedzictwem Paóskiem, ale wzorami będąc trzody.

Tajemnicę onych siedmiu gwiazd, któreś widział w prawej ręce mojej i siedmiu świeczników złotych. Siedm onych gwiazd są Aniołowie siedmiu zborów, a siedm świeczników, któreś widział, jest siedm zborów.

Aniołowi zboru Efeskiego napisz: To mówi ten, który trzyma siedm gwiazd w prawej ręce swojej, który się przechadza w pośród onych siedmiu świeczników złotych:

A Aniołowi zboru Smyrneóskiego napisz: To mówi pierwszy i ostatni, który był umarł i ożył:

A Aniołowi zboru Pergameóskiego napisz: To mówi ten, który ma miecz on z obydwóch stron ostry;

 Posłańcowi Społeczności Powołanych w Tiatyrze napisz: To mówi Syn Boga: Ten, który ma oczy jak płomień ognia, a nogi Jego podobne są do rozpalonego metalu. 

A aniołowi zboru, który jest w Sardziech, napisz: To mówi ten, który ma siedm duchów Bożych i siedm gwiazd: Znam uczynki twoje, i masz imię, że żyjesz; aleś jest umarły.

A Aniołowi zboru Filadelfskiego napisz: To mówi on Święty i Prawdziwy, który ma klucz Dawidowy, który otwiera, a nikt nie zawiera i zawiera, a nikt nie otwiera.

A Aniołowi zboru Laodyceóskiego napisz: To mówi Amen, świadek on wierny i prawdziwy, początek stworzenia Bożego:

 Prosimy was, bracia! Napominajcie, wychylających się, pocieszajcie lękliwych, podtrzymujcie słabych, bądźcie cierpliwi wobec wszystkich.

Starszemu nie łaj, ale jako ojca napominaj, młodszych jako braci,

 Tych, którzy grzeszą, upominaj wobec wszystkich, aby i pozostali bali się grzeszyć. 

To słowo swoje przez kazanie, które mi jest zwierzone według rozrządzenia zbawiciela naszego Boga:

To mów i napominaj, i strofuj ze wszelką powagą; żaden tobą niechaj nie gardzi.