A dalej mówiąc, bracia! prosimy was i napominamy przez Pana Jeszu, jakoście przyjęli od nas, jakobyście sobie mieli postępować i Bogu się podobać, abyście tem więcej obfitowali;

Abyście uczciwie chodzili przed obcymi, a w niczem abyście nie mieli niedostatku.

 Zrozumcie wreszcie, że powinniście kierować się tchnieniem, a unikać pragnień ciała.

Proszę was tedy ja więzieó w Panu, abyście chodzili tak, jako przystoi na powołanie, którem jesteście powołani;

A chodźcie w miłości, jako i Chrystus umiłował nas i wydał samego siebie na ofiarę i na zabicie Bogu ku wdzięcznej wonności.

 Byliście kiedyś ciemnością, teraz zaś jesteście światłem w Panu, zachowujcie się jak dzieci światła.  

Tylko się tak sprawujcie, jako przystoi Ewangielii Chrystusowej, abym, lub przyjdę i oglądam was, lub nie przyjdę, słyszał o was, iż stoicie w jednym duchu, jednomyślnie bojując w wierze Ewangielii.

Abyście chodzili przystojnie przed Panem ku wszelkiemu jego upodobaniu, w każdym uczynku dobrym owoc przynosząc i rosnąc w znajomości Bożej,

 Jak więc przyjęliście Pomazańca Jeszu, Pana, tak w nim chodźcie,

ale do tego Świętego, który powołał was i sami świętymi w każdym postępowaniu stańcie się, 

ponieważ napisano: „Świętymi bądźcie, gdyż ja świętym jestem”.

 Jeśli twierdzimy, że wspólnotę mamy z Nim, a w ciemności chodzimy, to kłamiemy i nie postępujemy zgodnie z prawdą. 

 Jeśli chodzimy w świetle tak, jak Bóg, który jest w świetle, mamy ze sobą wspólnotę i krew Syna Jego oczyszcza nas od wszystkich uchybień. 

 Kto twierdzi, że w Nim mieszka, powinien sam tak postępować, jak On postępował.

Wiernyż jest ten, który was powołał, który też to uczyni,

A które przenaznaczył, te też powołał; a które powołał, te też usprawiedliwił; a które usprawiedliwił, te też uwielbił.

A iżby znajome uczynił bogactwo chwały swojej nad naczyniem miłosierdzia, które zgotował ku chwale;

Których i powołał, to jest nas, nie tylko z Żydów, ale i z poganów.

 Godny zaufania jest Bóg, który powołuje was do wspólnoty z Synem Swoim Jeszu Pomazańcem, który jest naszym Panem.

Dlaczego też modlimy się zawsze za was, aby Bóg nasz godnymi was uczynił powołania tego i wypełnił wszystko upodobanie dobrotliwości swojej, i skutek wiary w mocy.

Aby było uwielbione imię Pana naszego, Jeszu Chrystusa w was, a wy w nim, według łaski Boga naszego i Pana Jeszu Chrystusa.

Lecz my powinniśmy Bogu dziękować zawsze za was, bracia umiłowani od Pana! iż was Bóg od początku wybrał ku zbawieniu w poświęceniu Ducha i w wierze prawdy,

Do czego was powołał przez Ewangieliję naszę ku dostąpieniu chwały Pana naszego, Jeszu Chrystusa.

Który nas zbawił i powołał powołaniem świętem, nie według uczynków naszych, ale według postanowienia swego i łaski, która nam jest dana w Chrystusie Jeszu przed czasy wiecznemi.

ale do tego Świętego, który powołał was i sami świętymi w każdym postępowaniu stańcie się, 

Wy jesteście grupą wybrańców, kapłaństwem władcy, narodem wyodrębnionym do czystości, ludem nabytym, żebyście szlachetność rozgłosili tego, którzy z ciemności was wezwał do cudownego Swojego światła.

Nie oddawając złego za złe, ani łajania za łajanie, lecz przeciwnym obyczajem dobrorzecząc, gdyż wiecie, iż na to powołani jesteście, abyście błogosławieóstwo odziedziczyli.

A Bóg wszelkiej łaski, który nas powołał do wiecznej chwały swojej w Chrystusie Jeszu, gdy maluczko ucierpicie, ten niech was doskonałymi uczyni, utwierdzi, umocni i ugruntuje;