Bez przestanku przypominając skuteczną onę wiarę waszę i onę pracowitą miłość, i onę cierpliwą nadzieję w Panu naszym, Jeszu Chrystusie, przed Bogiem i Ojcem naszym.

 Wiemy, że z tymi, którzy kochają Boga, wszechświat współpracuje, dla dobra tych, którzy zgodnie z podjętą decyzją zostali powołani.

A które przenaznaczył, te też powołał; a które powołał, te też usprawiedliwił; a które usprawiedliwił, te też uwielbił.

Tak tedy i teraźniejszego czasu ostatki podług wybrania z łaski zostały.

Cóż tedy? Czego Izrael szuka, tego nie dostąpił; ale wybrani dostąpili, a inni zatwardzeni są,

 W Nim bowiem wybrał sobie nas przed założeniem świata, żebyśmy byli świętymi i nienagannymi przed Nim.

Pewien tego będąc, iż ten, który począł w was dobrą sprawę, dokona aż do dnia Jeszu Chrystusa.

Jakoż sprwiedliwa jest, abym ja to rozumiał o was wszystkich, dlatego iż was mam w sercu mojem i w więzieniu mojem, i w obronie, i w utwierdzeniu Ewangielii, was, mówię, wszystkich, którzy jesteście ze mną uczestnikami łaski.

według prognozy Boga Ojca, w poświęceniu Tchnienia do posłuszeństwa i pokropienia krwią Jeszu Pomazańca: Łaska i pokój niech się wam pomnożą.

Przetoż, bracia! raczej się starajcie, abyście powołanie i wybranie wasze mocne czynili; albowiem to czyniąc, nigdy się nie potkniecie.

Wszystkim, którzy jesteście w Rzymie, umiłowanym Bożym, powołanym świętym, łaska niech będzie wam i pokój od Boga, Ojca naszego, i od Pana Jeszu Chrystusa.

Jako też u Ozeasza mówi: Nazwię lud, który nie był moim, ludem moim, a onę, która nie była umiłowaną, nazwię umiłowaną.

Lecz Bóg, który jest bogaty w miłosierdziu, dla wielkiej miłości swojej, którą nas umiłował.

I gdyśmy byli umarłymi w grzechach, ożywił nas pospołu z Chrystusem, (gdyż łaską zbawieni jesteście)

 Jako wybrani przez Boga, święci i umiłowani, ubierzcie się w wnętrzności: miłosierdzie, dobrotliwość, pokorę, cichość, cierpliwość,

Lecz my powinniśmy Bogu dziękować zawsze za was, bracia umiłowani od Pana! iż was Bóg od początku wybrał ku zbawieniu w poświęceniu Ducha i w wierze prawdy,

Który nas zbawił i powołał powołaniem świętem, nie według uczynków naszych, ale według postanowienia swego i łaski, która nam jest dana w Chrystusie Jeszu przed czasy wiecznemi.

 uwidocznił zaś teraz przez ukazanie Zbawiciela naszego Pomazańca Jeszu, unieważniwszy wprawdzie śmierć, oświeciwszy zaś życie i niezniszczalność przez dobrą nowinę. 

Ale gdy się okazała dobrotliwość i miłość ku ludziom zbawiciela naszego, Boga,

Nie z uczynków sprawiedliwości, które byśmy my czynili, ale podług miłosierdzia swego zbawił nas przez omycie odrodzenia i odnowienia Ducha Świętego,