Słowo Pomazańca niech zadomowi się w was obficie z wszelką mądrością, nauczając i napominając was przez psalmy, hymny, i pieśni natchnione z wdzięcznością nućcie w sercach waszych Bogu.

A będą te słowa, które ja dziś rozkazuję tobie, w sercu twojem;

I będziesz je często przypominał synom twoim, i rozmawiał o nich siedząc w domu twym, i będąc w drodze, i kładąc się i wstawając.

A nauczajcie ich synów waszych, rozmawiając o nich, gdy usiędziesz w domu twym, i gdy będziesz w drodze, i gdy się układziesz, i gdy wstaniesz.

Opowiadajcie między narodami chwałę jego, i między wszystkimi ludźmi dziwne sprawy jego;

Usta sprawiedliwego mówią mądrość, a język jego sąd opowiada.

Zakon Boga jego jest w sercu jego; przetoż nie zachwieją się nogi jego.

Abym czynił wolę twoję, Boże mój! pragnę, albowiem zakon twój jest w pośrodku wnętrzności moich.

Opowiadałem sprawiedliwość twoję w zgromadzeniu wielkiem; oto warg moich nie zawściągnąłem, ty wiesz, Panie!

Wydało serce moje słowo dobre; rozprawiać będę pieśni moje, o królu! język mój będzie jako pióro prędkiego pisarza.

Pójdźcie, słuchajcie, a będę opowiadał wszystkim, którzy się boicie Boga, co uczynił duszy mojej.

Usta moje opowiadać będą sprawiedliwość twoję, cały dzieó zbawienie twoje, aczkolwiek liczby jego nie wiem.

Boże! uczyłeś mię od młodości mojej, i opowiadam aż po dziś dzieó dziwne sprawy twoje.

Cośmy słyszeli, i poznali, i co nam ojcowie nasi opowiadali.

Nie zataimy tego przed synami ich, którzy przyszłym potomkom swoim opowiadać będą chwały Paóskie, i moc jego, i cuda jego, które uczynił.

Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich cudach jego.

Wargami mojemi opowiadam wszystkie sądy ust twoich.

Owszem, będę mówił o świadectwach twoich przed królmi, a nie będę zawstydzony.

Wargi sprawiedliwego wiele ich żywią; ale głupi dla głupstwa umierają.

Zdrowy język jest drzewo żywota; ale przewrotność z niego jest jako zdruzgotanie od wiatru.

Wargi mądrych sieją umiejętność; ale serce głupich nie tak.

Kto jest mądrego serca, słynie rozumnym, a słodkość warg przydaje nauki.

Serce mądrego roztropnie sprawuje usta swoje, a wargami swemi przydaje nauki.

Nakłoó ucha twego, a słuchaj słów mądrych, a serce twoje przyłóż ku nauce mojej;

Boć to będzie uciechą, gdy je zachowasz w sercu twojem, gdy będą społem sporządzone w wargach twoich;

Jakie jest jabłko złote z wyrzezaniem srebrnem, takieć jest słowo do rzeczy powiedziane.

Ten, który mądrze napomina, jest u tego, co słucha, jako nausznica złota, i klejnot z szczerego złota.

Słowa ust mądrego są wdzięczne; ale wargi głupiego pożerają go.

Tedy rozmawiali o tem ci, którzy się boją Pana, każdy z bliźnim swoim. I obaczył Pan, a usłyszał, i napisano księgę pamiątki przed obliczem jego dla bojących się Pana i myślących o imieniu jego.

Tedy się nawrócicie, a obaczycie różność między sprawiedliwym i niezbożnym, między tym, który służy Bogu, i między tym, który mu nie służy.

Potomstwo żmijowe! Jakże wy możecie mówić dobrze, skoro źli jesteście? Przecież z obfitości serca usta mówią.

Dobry człowiek z dobrego skarbca wydobywa dobre rzeczy, zły człowiek ze złego skarbca wydobywa złe rzeczy.

I wszyscy mu dawali świadectwo, i dziwowali się wdzięczności onych słów, które pochodziły z ust jego, i mówili: Izaż ten nie jest syn Józefowy?

Żadna mowa plugawa niech z ust waszych nie pochodzi; ale jeźli która jest dobra ku potrzebnemu zbudowaniu, aby była przyjemna słuchającym.

Każdy dar ofiary twojej śniednej solą posolisz a nie odejmiesz soli przymierza Boga twojego od ofiary twojej śniednej; przy każdej ofierze twojej ofiarować będziesz sól.

Tedy rzekł: Przynieście mi baókę nową, a włóżcie w nię soli. I przynieśli mu.

A tak uzdrowione są one wody aż do dnia tego, według słowa Elizeuszowego, które był powiedział.

 Wy jesteście solą ziemi; gdyby jednak sól zwietrzała, czym by przywrócić jej słoność? Do niczego jest już nieprzydatna, pozostaje ją wyrzucić na podeptanie przez ludzi.

Dobra jest sól, jeśli jednak sól stanie się niesłona, czym jej smak przywrócicie? Miejcie sól w sobie i zachowujcie pokój między sobą.

Nie odpowiadaj głupiemu według głupstwa jego, abyś mu i ty nie był podobny.

Odpowiedz głupiemu według głupstwa jego, aby się sobie nie zdał być mądrym.

A tak podstrzegając go, posłali szpiegi, którzy zmyślali, jakoby byli sprawiedliwymi, aby go podchwycili w mowie jego, a potem aby go podali zwierzchności i w moc starościną.

Godzili się nam dać czynsz cesarzowi, czyli nie?

Ukażcie mi grosz; czyj ma obraz i napis? A odpowiadając rzekli: Cesarza.

I nie mogli go podchwycić w mowie jego przed ludem, a zadziwiwszy się odpowiedzi jego, umilknęli.

Mówiąc: Nauczycielu! Mojżesz nam napisał: Jeźliby komu brat umarł, mając żonę, a umarłby bez dziatek, aby brat jego pojął jego żonę, a wzbudził nasienie bratu swemu.

I pojął wtóry onę żonę, a umarł i ten bez dziatek.

Po wszystkich też umarła i ona niewiasta.

Tedy odpowiadając, rzekł im Jeszu: Synowie tego wieku żenią się i za mąż wydają.

Albowiem umierać więcej nie będą mogli; bo będą równi Aniołom, będąc synami Bożymi, gdyż są synami zmartwychwstania.

A Bógci nie jest Bogiem umarłych, ale żywych; bo jemu wszyscy żyją.

I nie śmieli go więcej o nic pytać.

 Natomiast Pana, Pomazańca {Boga}, uznajcie za świętość w waszych sercach. Zawsze też bądźcie gotowi odpowiedzieć każdemu,  kto żąda od was uzasadnienia tej nadziei, która jest w was – ale z łagodnością i bojaźnią,