Pogrzebieni z nim w zanurzeniu, w którym też wspólnie z nim wzbudzeni zostaliście przez wiarę. Moc Boga wzbudziła Go z martwych 

I was, gdyście byli umarłymi w grzechach i nieobrzezce ciała waszego, wespół z nim ożywił, odpuściwszy wam wszystkie grzechy.

Jeźliście tedy umarli z Chrystusem żywiołom świata tego, przeczże się, jakobyście jeszcze żyli światu, ustawami bawicie?

 Podczas zanurzenia staliśmy się uczestnikami śmierci Pomazańca i zostaliśmy z Nim pogrzebani, po to by jak Pomazaniec wskrzeszony został z martwych przez chwałę Ojca, tak i my byśmy mogli żyć na nowo.

 Jeżeli bowiem przez śmierć, podobną do Jego śmierci, zostaliśmy z Nim złączeni w jedno, to tak samo będziemy z Nim złączeni w jedno przez podobne zmartwychwstanie. 

 Wiedząc, że Pomazaniec po zmartwychwstaniu, więcej nie umiera bo śmierć straciła nad nim władzę.

 Tak też i wy zaliczajcie siebie, do martwych dla uchybienia, ale do żyjących dla Boga w Pomazańcu Jeszu.

Bom ja przez zakon zakonowi umarł, abym żył Bogu.

Z Chrystusem jestem ukrzyżowany, a żyję już nie ja, lecz żyje we mnie Chrystus; a to że teraz w ciele żyję, w wierze Syna Bożego żyję, który mię umiłował i wydał samego siebie za mię.

i jaki jest ogrom mocy jego w nas, wierzących, która to moc działa skutecznie,

co pokazał na przykładzie Pomazańca, gdy wzbudził Go z martwych i posadził po swojej prawej stronie w niebiosach,

I gdyśmy byli umarłymi w grzechach, ożywił nas pospołu z Chrystusem, (gdyż łaską zbawieni jesteście)

I pospołu z nim wzbudził, i pospołu z nim posadził na niebiesiech w Chrystusie Jeszu,

O tem, co jest w górze, myślcie, nie o tem, co jest na ziemi.

Oznajmisz mi drogę żywota; obfitość wesela jest przed obliczem twojem, rozkoszy po prawicy twojej aż na wieki.

Wyrwij mię od ludzi ręką twoją, o Panie! od ludzi tego świata, których dział jest w tym żywocie, a których brzuch z szpiżarni twojej napełniasz, skąd nasyceni bywają, i synowie ich, a zostawiają ostatki swoje dzieciom swoim.

Ale ja w sprawiedliwości oglądam oblicze twoje; gdy się ocucę, nasycony będę obrazem obliczności twojej.

Kogożbym innego miał na niebie? I na ziemi oprócz ciebie w nikim innym upodobania nie mam.

Choć ciało moje, i serce moje ustanie, jednak Bóg jest skałą serca mego, i działem moim na wieki.

Drogę żywota rozumny ma ku górze, aby się uchronił piekła głębokiego.

ale gromadźcie sobie skarby w niebie, gdzie ani mol, ani rdza nie niszczą i gdzie złodzieje nie włamują się i nie kradną.

Dlatego pożądajcie, ale najpierw władzy Boga i Jego sprawiedliwości, a to wszystko zostanie wam udostępnione.

Sprzedawajcie majętności wasze, a dawajcie jałmużnę; gotujcie sobie mieszki, które nie wiotszeją, skarb, którego nie ubywa w niebiesiech, gdzie złodziej przystępu nie ma, ani mól psuje.

Gdyż zmysł ciała jest śmierć; ale zmysł ducha jest żywot i pokój,

 Nie wypatrujemy dla siebie tego co widzialne, ale tego co niewidzialne. Ponieważ widzialne jest chwilowe, a niewidzialne jest eonowe. 

 Nasze obywatelstwo jest w niebiosach, skąd też zbawiciela oczekujemy, Pana Jeszu Pomazańca.

Który przemieni ciało nasze podłe, aby się podobne stało chwalebnemu ciału jego, według skutecznej mocy, którą też wszystkie rzeczy sobie podbić może.

Ci wszyscy poumierali w wierze; nie otrzymali tego, co głosiły obietnice, lecz (jakby) z daleka zobaczyli je i przywitali, i wyznali, że są gośćmi i przechodniami na ziemi.

A wprawdzie, gdyby byli na onę pamiętali, z której byli wyszli, mieli dosyć czasu wrócić się zaś.

Psalm Dawidowy. Rzekł Pan Panu memu: Siądź po prawicy mojej, dokąd nie położę nieprzyjaciół twoich podnóżkiem nóg twoich.

"Powiedział Pan mojemu Panu: Siądź po mojej prawej stronie, aż położę Twoich nieprzyjaciół pod Twoimi stopami".

Mówi mu Jeszu: Ty powiedziałeś. Coś wam powiem: Kiedyś [z dala od teraz] zobaczycie Syna człowieczego siedzącego po prawicy Mocy i przychodzącego na obłokach nieba.

Skoro sam Dawid pod wpływem świętego Tchnienia powiedział: Pan rzekła mojemu Panu: Usiądź po mojej prawej stronie, aż położę twoich nieprzyjaciół pod twoje stopy?

Jeszu odpowiedział: Ja jestem. Zobaczycie też Syna człowieczego, jak siedzi po prawicy Mocy i przychodzi z obłokami nieba.

Tak więc, jak Pan im to powiedział, został uniesiony do nieba i usiadł po prawej stronie Boga.

A sam Dawid mówi w księgach Psalmów: Rzekł Pan Panu memu: Siądź po prawicy mojej

Od tego czasu będzie Syn człowieczy siedział na prawicy mocy Bożej.

Ponieważ to nie Dauid wstąpił do nieba, lecz on sam mówi: "Powiedział Pan mojemu Panu: Zajmij miejsce po mojej prawej stronie,

A on będąc pełen Ducha Świętego, patrząc pilnie w niebo, ujrzał chwałę Bożą i Jeszu stojącego po prawicy Bożej.

Któż jest, co by je potępił? Chrystus jest, który umarł, owszem i zmartwychwstał, który też jest na prawicy Bożej, który się też przyczynia za nami.

co pokazał na przykładzie Pomazańca, gdy wzbudził Go z martwych i posadził po swojej prawej stronie w niebiosach,

A który zstąpił, ten jest, który i wstąpił wysoko nad wszystkie niebiosa, aby napełnił wszystko.

 Będąc odblaskiem chwały i odwzorowaniem Jego istoty, zarządza wszystkim przez moc wypowiadanych słów. Po dokonaniu oczyszczenia z grzechów, usiadł po prawicy Majestatu na wysokościach.

A do któregoż kiedy z Aniołów rzekł: Siądź po prawicy mojej, dokąd nie położę nieprzyjaciół twoich podnóżkiem nóg twoich?

Ale suma tego, co się mówi, ta jest: Iż takiego mamy najwyższego kapłana, który usiadł na prawicy stolicy wielmożności na niebiesiech;

Lecz ten jednę ofiarę ofiarowawszy za grzechy, na wieki siedzi na prawicy Bożej,

 Wpatrując się w Jeszu Przywódcę i Udoskonaliciela wiary, który przeciwko zaoferowanej Mu przyjemności wytrzymał krzyż hańby. Wzgardzony, po prawicy tronu Bożego zasiadł. 

 który jest po prawicy Boga, jako Ten, który przeszedł do nieba, gdy zostali poddani Mu Posłowie, Władze i Moce.