W końcu, bracia, cokolwiek jest prawdziwe, szlachetne, sprawiedliwe, czyste, miłe, godne polecenia, jeśli coś jest cnotą i jeśli coś zasługuje na pochwałę — o tym rozmyślajcie.

 Na koniec piszę wam, byście się bracia radowali, korygowali, wzajemnie wspierali, bądźcie jednomyślni, gódźcie się dla zachowania pokoju, a Bóg miłości i pokoju będzie z wami. 

Na ostatek, bracia moi! zmacniajcie się w Panu i w sile mocy jego;

A dalej mówiąc, bracia! prosimy was i napominamy przez Pana Jeszu, jakoście przyjęli od nas, jakobyście sobie mieli postępować i Bogu się podobać, abyście tem więcej obfitowali;

Na koniec zaś bądźcie wszyscy jednomyślni, współczujący, pełni braterskiej miłości, miłosierni, pokorni!

Albowiem my jesteśmy obrzezaniem, którzy duchem służymy Bogu i chlubimy się w Chrystusie Jeszu, a w ciele nie ufamy.

Radujcie się zawsze w Panu; znowu mówię, radujcie się.

Ale przed Panem, Bogiem twoim, jeść je będziesz na miejscu, które obierze Pan, Bóg twój, ty i syn twój, i córka twoja, i sługa twój, i służebnica twoja, i Lewita, który jest w bramach twoich; i będziesz się weselił przed Panem, Bogiem twoim, we wszystkich rzeczach, do których ściągniesz ręce twoje.

Według słów zakonu, którego cię nauczą, i według sądu, któryć powiedzą, sprawować się będziesz; nie ustąpisz od słowa, któreć powiedzą, ani na prawo ani na lewo.

Tedy się modliła Anna, i rzekła: Rozweseliło się serce moje w Panu, wywyższon jest róg mój w Panu, rozszerzyły się usta moje przeciw nieprzyjaciołom moim; albowiemem się rozradowała w zbawieniu twojem.

A tak wszystek Izrael prowadził skrzynię przymierza PaOskiego z weselem, i z hukiem kornetu, i trąby, i cymbałów, grając na lutniach i na cytrach.

Chlubcie się w imieniu świętem jego, a niech się rozraduje serce szukających Pana.

Niech się rozradują niebiosa, a niech się rozweseli ziemia, a niech mówią w narodach: Pan króluje!

Tedy się rozweselą drzewa leśne przed Panem; albowiem przyszedł sądzić ziemię.

I jedli a pili przed Panem dnia onego z weselem wielkiem, a postanowili powtóre królem Salomona, syna Dawidowego, i pomazali go Panu za księcia, a Sadoka za kapłana.

I rzekł im: Idźcież, jedzcie rzeczy tłuste a pijcie napój słodki, a posyłajcie cząstki tym, którzy sobie nic nie nagotowali; albowiem święty jest dzieó Panu naszemu. Przetoż się nie frasujcie; albowiem wesele Paóskie jest siłą waszą,

Tedy się w Wszechmocnym rozkochasz, a podniesiesz ku Bogu oblicze twoje.

Spustosz ich, o Boże! Niech upadną od rad swoich; dla wielkości przestępstwa ich rozpędź ich, ponieważ są odpornymi tobie.

Weselcie się w Panu, i radujcie się sprawiedliwi, a wykrzykajcie wszyscy, którzyście serca szczerego.

Weselcie się w Panu sprawiedliwi; bo szczerym przystoi chwalić Pana.

Kochaj się w Panu, a dać prośby serca twego,

Łzy moje są mi miasto chleba we dnie i w nocy, gdy mi mówią co dzieó: Kędyż jest Bóg twój?

Pan króluje; wyskakuj ziemio, a wesel się mnóstwo wysep!

Psalm dla dziękczynienia. Wykrzykajcie Panu, wszystka ziemio!

Służcie Panu z weselem, przychodźcie przed oblicze jego z radością.

Wesel się, Izraelu! w Twórcy swoim; synowie Syoóscy! radujcie się w królu swoim.

Oto Bóg zbawienie moje, ufać będę, a nie ulęknę się; albowiem Pan, Bóg mój, jest mocą moją, i pieśnią moją, i zbawieniem mojem.

I będziecie z radością czerpać wody ze zdrojów tegoż zbawienia.

Przewiejesz je, wtem je wiatr porwie, a wicher rozproszy je; ale się ty rozradujesz w Panu, w Świętym Izraelskim będziesz się chlubił.

Weseląc weselić się będą w Panu, a dusza moja rozraduje się w Bogu moim; bo mię oblókł w szaty zbawienia, a płaszczem sprawiedliwości przyodział mię, jako oblubieóca ozdobnego chwałą, i jako oblubienicę ozdobioną w klejnoty swoje.

Oto słudzy moi wykrzykać będą od radości serdecznej, a wy będziecie wołać od boleści serca, i od skruszenia ducha wyć będziecie.

Przeto, że ssać będziecie, i sycić się piersiami pociech jego, ssać będziecie, i rozkoszami opływać w jasności chwały jego.

Bo tak mówi Pan: Oto Ja obrócę na nich pokój jako rzekę, a sławę narodów jako strumieó zalewający, i będziecie ssać; na ręku noszeni, i na kolanach rozkosznie piastowani będziecie.

 Synowie Syjonu! Weselcie się i radujcie się w Pany waszym Bogu, bo wam daje deszcz wczesny sprawiedliwie i ześle wam deszcz obfity wiosenny i jesienny. 

Choćby figowe drzewo nie zakwitnęło i nie było urodzaju na winnicach, choćby i owoc oliwy pochybił, i role nie przyniosłyby pożytku, i z owczarniby owce wybite były, a nie byłoby bydła w oborach;

Wszakże się ja w Panu weselić będę, rozraduję się w Bogu zbawienia mego.

Zaśpiewaj, córko Syoóska! wykrzykajcie, Izraelczycy! wesel się a raduj się ze wszystkiego serca, córko Jeruzalemska!

Pan, Bóg twój, w pośrodku ciebie mocny zachowa cię, rozweseli się wielce nad tobą, przestanie na miłości swej przeciwko tobie, i rozweseli się nad tobą z śpiewaniem, mówiąc:

I będą Efraimczycy jako mocarz, a rozweseli się jako od wina serce ich; a synowie ich widząc to weselić się będą, i rozraduje się serce ich w Panu.

 Cieszcie się i radujcie, że wasza zapłata w niebiosach jest wielka, podobnie prześladowali proroków, którzy byli przed wami.

i moje tchnienie zachwyca się Bogiem, moim Wybawcą,

Przez któregośmy też przystęp otrzymali wiarą ku łasce, w której stoimy i chlubimy się nadzieją chwały Bożej.

A nie tylko to, ale się też chlubimy z ucisków, wiedząc, iż ucisk cierpliwość sprawuje,

A nie tylko to, ale się też chlubimy Bogiem przez Pana naszego Jeszu Chrystusa, przez któregośmy teraz pojednanie otrzymali.

 W każdej sytuacji zachowujcie radość.

 Przede wszystkim moi drodzy bądźcie zadowoleni z wszelkich prób, z którymi się zmagacie,

Nim się cieszycie, chociaż teraz trochę, gdy trzeba, gdy zostaliście zasmuceni różnorodnymi próbami, 

którego miłujecie, chociaż Go nie widzieliście, w którego teraz nie widząc, wierzycie i cieszycie się radością wielką i chwalebną,

Ale radujcie się z tego, żeście uczestnikami ucierpienia Chrystusowego, abyście się i w objawienie chwały jego z radością weselili.

Ale choćbym ofiarowany był dla ofiary i usługi wiary waszej, weselę się i spółweselę się ze wszystkimi wami;

Z tegoż tedy i wy weselcie się i spółweselcie się ze mną.

Przetoż nie zaniedbam was zawsze upominać o tych rzeczach, chociażeście umiejętni i utwierdzeni w teraźniejszej prawdzie.

Wiedząc, iż prędkie jest złożenie przybytku mojego, jako mi i Pan nasz, Jeszu Chrystus objawił.

Najmilsi! już ten drugi list do was piszę, którym wzbudzam przez napominanie uprzejmą myśl waszę,