Gdybyś natrafił wołu nieprzyjaciela twego, albo osła jego błądzącego, zwrócisz, a dowiedziesz go do niego.

Słabych nie posilacie, a chorego nie leczycie, i złamanego nie zawiązujecie, a zapłoszonego nie przywodzicie, ani zgubionego nie szukacie, owszem, nad nimi surowie i srodze panujecie.

Zgubionej szukać będę, a zapłoszoną przywiodę, i połamaną zawiążę, a słabą posilę; ale tłustą i mocną wytracę; bo je będę pasł w sądzie.

Idźcie raczej do owiec, które poginęły z domu Iszraela.

Odpowiedział: Zostałem posłany tylko do owiec, które zginęły z domu Iszraela.

Jak myślicie? Gdyby jakiemuś człowiek, ze stu owiec jedna by zaginęła, to czy nie zostawi w górach dziewięćdziesięciu dziewięciu, by odszukać zabłąkanej?

Jeśli zdoła ją odnaleźć, amen, zapewniam was, że się z niej bardziej cieszy niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu, które nie zbłądziły.

Któryż z was człowiek, gdyby miał sto owiec, a straciłby jednę z nich, izali nie zostawia onych dziewięćdziesięciu i dziewięciu na puszczy, a nie idzie za oną, która zginęła, ażby ją znalazł?

A przyszedłszy do domu, zwołuje przyjaciół, i sąsiadów, mówiąc im: Radujcie się ze mną; bom znalazł owcę, która była zginęła.

Bracia moi, jeśliby ktokolwiek z was zboczył od prawdy, a drugi go zawróci,

niech wie, że ten, kto zawrócił grzesznika z jego błędnej drogi, uratuje jego duszę od śmierci i zakryje mnóstwo uchybień.

Ponieważ byliście jak zabłąkane owce, lecz teraz nawróciliście się do Pasterza i doglądającego waszych dusz.

Ani wnijdzie niepoczciwego łoża syn do zgromadzenia Paóskiego, i dziesiąte pokolenie jego nie wnijdzie do zgromadzenia Paóskiego.

Nie wnijdzie też Ammonita, i Moabczyk do zgromadzenia Paóskiego, ani dziesiąte pokolenie ich nie wnijdzie do zgromadzenia Paóskiego, aż na wieki;

Nie splugawi się przy przełożonym ludu swego, tak żeby się zmazał.

Wybawiaj pojmanych na śmierć; a od tych, którzy idą na stracenie, nie odwracaj się.

Kto daje ubogiemu, nie będzie miał niedostatku; ale kto od niego odwraca oczy swe, wielkie przeklęstwa naó przyjdą.

Tedy będę oczekiwał Pana, który skrył oblicze swoje od domu Jakóbowego, i poczekam go.

Ułamuj łaknącemu chleba twego, a ubogich wygnaóców wprowadź do domu twego; ujrzyszli nagiego, przyodziej go, a przed ciałem swojem nie ukrywaj się.

Przypadkiem przechodził tą drogą kapłan, który nie pomógł mu, choć go widział.

Podobnie zrobił lewita, przechodząc ta sama droga, także nie pomógł.