Informujemy was bracia, o łasce Boga, którą otrzymały zgromadzenia powołanych w Macedonii, 

 Poświadczam, że według możliwości, a nawet ponad swoje możliwości, z własnej inicjatywy, 

 Wybierzcie bracia, spośród swego grona siedmiu mężczyzn mających dobrą opinię, pełnych Tchnienia i mądrości, których wyznaczymy do tego zadania. 

I podobała się ta rzecz onemu wszystkiemu mnóstwu. I obrali Szczepana, męża pełnego wiary i Ducha Świętego, i Filipa, i Prochora, i Nikanora, i Tymona, i Parmena, i Mikołaja, nowonawróconego Antyjocheóczyka.

Tedy się zdało Apostołom i starszym ze wszystkim zborem, aby wybrane spośród siebie męże posłali do Antyjochyi z Pawłem i z Barnabaszem, to jest Judasa, którego zwano Barsabaszem, i Sylę, męże przedniejsze między braćmi.

Zdało się nam jednomyślnie zgromadzonym, posłać do was męże wybrane z miłymi naszymi, Barnabaszem i z Pawłem,

A gdy przyjdę, którychkolwiek uchwalicie przez listy, tych poślę, aby odnieśli dobrodziejstwo wasze do Jeruzalemu.

A jeźliby słuszna rzecz była, żebym i ja szedł, wespół ze mną pójdą.

 wymusili na nas, abyśmy ich dobroć i hojność, którą się usługuje świętym, przyjęli. 

 Poprosiliśmy więc Tytusa, by to miłosierdzie u was rozpoczęte doprowadził do końca. 

 Tak jak we wszystkim obfitujecie — w wierze i Słowie, i poznaniu, i we wszelkim zapale oraz w miłości, która się w was z naszej wzięła — obfitujcie też w tej dobroci. 

 Bóg jest w stanie hojnie obdarzyć was łaską na wszelkie sposoby, byście we wszystkim i zawsze byli w pełni samowystarczalni, żebyście dysponowali środkami do każdego dobrego działania. 

 Informujemy was bracia, o łasce Boga, którą otrzymały zgromadzenia powołanych w Macedonii, 

 że podczas wielkiej próby, w ucisku, ich wielka radości i ich skrajne ubóstwo obfitowały w bogactwie ich hojności. 

 To wszystko dzieje się z waszego powodu. Ponieważ okazanie przeogromnej łaski, prowadzi do coraz większej wdzięczność na chwałę Boga. 

 Ponieważ sprawowanie służby usługiwania, nie tylko uzupełnia braki świętych, ale też powoduje liczne podziękowania Bogu, 

 I sami zabiegają o was w modlitwach, polecając was przeogromnej łasce Bożej. 

Gdyżem odebrał wszystko i mam dostatek, pełenem, wziąwszy od Epafrodyta, co posłano od was, wonność dobrego zapachu, ofiarę przyjemną i Bogu się podobającą.

A Bóg mój napełni wszelką potrzebę waszę według bogactwa swego, chwalebnie, w Chrystusie Jeszu.

Każdy jako wziął dar, tak nim jeden drugiemu usługujcie, jako dobrzy szafarze rozlicznej łaski Bożej.

Jeźli kto mówi, niech mówi jako wyroki Boże, jeźli kto posługuje, niech to czyni jako z siły, której Bóg dodaje, aby we wszystkiem chwalony był Bóg przez Jeszu Chrystusa, któremu należy chwała i panowanie na wieki wieków. Amen.