Ja was zanurzam w wodzie dla waszego skorygowania, ale Ten, który idzie za Mną, jest mocniejszy niż ja; nie jestem godzien nieść Mu sandałów. On was zanurzy w Tchnieniu Świętym.

I pytali go: Cóżeś tedy? Elijasześ ty? A on rzekł: Nie jestem. A oni: Prorokiemeś ty? i odpowiedział: Nie jestem.

Rzekł: Jam jest głos wołającego na puszczy: Prostujcie drogę Paóską, jako powiedział Izajasz prorok.

Odpowiedział Jan i rzekł: Nie może nic wziąć człowiek, jeźliby mu nie było dane z nieba.

Kto ma oblubienicę, ten jest oblubieniec, a przyjaciel oblubieóca, który stoi, a słucha go, weseli się weselem dla głosu oblubieócowego; przetoż to wesele moje wypełnione jest.

Kto z góry przyszedł, nade wszystkie jest; kto z ziemi jest, ziemski jest i ziemskie rzeczy mówi; ten, który z nieba przyszedł, nade wszystkie jest.

Ktoć z samego siebie mówi, chwały własnej szuka; ale kto szuka chwały tego, który go posłał, ten jest prawdziwy, a nie masz w nim niesprawiedliwości.

Widząc to, Piotr odezwał się do ludu: Mężczyźni Iszraelici, czemu się dziwicie temu, albo na nas czemu patrzycie, jakbyśmy własną mocą albo pobożnością sprawili, że on chodzi?

Bóg Awrahama i Iszaaka i Jakowa, Bóg przodków naszych, uwielbił Swojego Chłopca usługującego Jeszu, którego wyście wydali i zaparliście się przed obliczem Piłata, gdy ten był zdecydowany uwolnić Go.

A niektóry mąż, imieniem Szymon, był przedtem w onem mieście bawiący się nauką czarnoksięską i lud Samaryjski mamił, powiadając się być czymś wielkim.

Na którego się oglądali wszyscy od najmniejszego aż do największego, mówiąc: Tenci jest ona moc Boża wielka.

I stało się, gdy wchodził Piotr, zabieżawszy mu Kornelijusz, przypadł do nóg jego i pokłonił się.

Ale go Piotr podniósł, mówiąc: Wstaó! i jamci też jest człowiek.

A lud widząc, co Paweł uczynił, podnieśli głos swój, mówiąc po likaoósku: Bogowie stawszy się podobni ludziom, zstąpili do nas.

Tedy kapłan Jowisza, który był przed miastem ich, woły z wieócami do wrót przywiódłszy, chciał ofiary z ludem sprawować.

I mówiąc: Mężowie! cóż to czynicie? I myśmyć ludzie, tymże biedom jako i wy poddani, którzy wam opowiadamy, abyście się od tych marności nawrócili do Boga żywego, który uczynił niebo i ziemię i morze, i wszystko co w nich jest.

Mam się tedy czem chlubić w Chrystusie Jeszu, w rzeczach Bożych.

Albowiem nie śmiałbym mówić tego, czego by nie sprawował Chrystus przez mię w przywodzeniu ku posłuszeóstwu pogan, przez słowo i przez uczynek,

Rozdzielonyż jest Chrystus? Azaż Paweł za was ukrzyżowany? Alboście w imię Pawłowe ochrzczeni?

Aby kto nie rzekł, żem chrzcił w imię moje.

Bo któż jest, Paweł? Kto Apollos? jedno słudzy, przez którycheście uwierzyli, a to jako każdemu Pan dał.

Jam szczepił, Apollos polewał, ale Bóg wzrost dał.

Jako i ja we wszystkiem się wszystkim podobam, nie szukając w tem swego pożytku, ale wielu ich, aby byli zbawieni.

Wszakże niektórzy z zazdrości i z sporu, a niektórzy też z dobrej woli Chrystusa każą.

Albowiem nigdyśmy nie używali mowy pochlebnej, jako wiecie; aniśmy pod zasłoną czego łakomstwu dogadzali; Bóg jest świadkiem;

Aniśmy szukali od ludzi chwały, ani od was, ani od inszych, mogąc wam być ciężkimi, jako Apostołowie Chrystusowi;

Którym trzeba usta zatkać; którzy całe domy podwracają, ucząc rzeczy niesłusznych dla zysku sprośnego.

Paście trzodę Bożą, która jest między wami, doglądając jej nie poniewolnie, ale dobrowolnie; nie dla sprośnego zysku, ale ochotnym umysłem:

A gdy się okaże on książę pasterzy, odniesiecie niezwiędłą koronę chwały.

 Z chciwości będą was oszukiwać plastycznymi słowami; ci, których wyrok od dawna nie jest bezczynny, a ich zguba nie drzemie.

Albowiem Syn Boży, Jeszu Chrystus, który między wami przez nas jest opowiadany, to jest, przez mię i przez Sylwana, i przez Tymoteusza, nie był: Tak i Nie; ale Tak w nim było.

Wy nie pozwólcie siebie nazywać wielebnymi [rabbi], ponieważ macie jednego Nauczyciela Pomazańca, a wy wszyscy jesteście braćmi.

Niech więc cały dom Iszraela dowie się, że z całą pewnością Bóg uczynił Go Panem i Mesjaszem – tego Jeszu, którego wy przybiliście.

 Tego Przywódcę i Zbawiciela wywyższył Bóg prawicą swoją, zmieniając sposób myślenia Iszraelowi i uwolnienie od uchybień.  

A co się tknie słowa, które posłał synom Izraelskim, opowiadając pokój przez Jeszu Chrystusa, który jest Panem wszystkiego,

 Gdy żyjemy, dla Pana żyjemy, gdy umieramy, dla Pana umieramy. Czy więc żyjemy, czy umieramy, do Pana należymy.

Gdyż na to Chrystus i umarł i powstał i ożył, aby i nad umarłymi i nad żywymi panował.

Ale my każemy Chrystusa ukrzyżowanego, Żydom wprawdzie zgorszenie, a Grekom głupstwo;

Albowiem nie osądziłem za rzecz potrzebną, co inszego umieć między wami, tylko Jeszu Chrystusa, i to onego ukrzyżowanego.

 ale nam jeden Bóg Ojciec, od którego wszystko i my do niego i jeden Pan Jeszu Pomazaniec, przez którego wszystko i my przez niego.

Dlatego wyjawiam wam, że nikt będąc pod wpływem Tchnienia Bożego, nie może mówić: "Przekleństwem Jeszu". Nikt też nie może powiedzieć "Panem Jeszu" chyba, że jest pod wpływem Tchnienia świętego.

Pierwszy człowiek z ziemi ziemski; wtóry człowiek sam Pan z nieba.

A wszelki język aby wyznawał, że Jeszu Chrystus jest Panem ku chwale Boga Ojca.

Nie iżbyśmy panowali nad wiarą waszą, ale iż jesteśmy pomocnikami wesela waszego; bo wiarą stoicie.

 Miłość Pomazańca trzyma nas razem w stwierdzeniu, że skoro Jeden umarł w zastępstwie za wszystkich, więc wszyscy umarli.

 A skoro za wszystkich umarł, to po to, by ci żyjący dzięki niemu, już dłużej nie żyli dla siebie, ale dla Tego, który zamiast nich umarł i został wzbudzony.

Jeszu przywołał ich i wyjaśnił: Wiecie, że władcy narodów podporządkowują je sobie i wielcy rządzą nad nimi.

Kto by chciał być pierwszym między wami, niech będzie niewolnikiem waszym.

Ale on im rzekł: Królowie narodów panują nad nimi, a którzy nad nimi moc mają, dobrodziejami nazywani bywają.

Lecz wy nie tak: owszem kto największy jest między wami, niech będzie jako najmniejszy, a kto jest wodzem, będzie jako ten, co służy.

Ponieważem ja tedy umył nogi wasze, Pan i nauczyciel, i wyście powinni jedni drugim nogi umywać.

Albowiem dałem wam przykład, abyście jakom ja wam uczynił, i wy czynili.

 My, którzy jesteśmy mocni, powinniśmy znosić słabości tych, którzy są słabi, a nie szukać tylko tego, co dla nas przyjemne.

 Niech każdy z nas stara się o to, co dla naszych bliskich jest dogodne — dla ich dobra, dla zbudowania. 

Albowiem będąc wolnym od wszystkich, samegom siebie uczynił niewolnikiem wszystkim, abym ich więcej pozyskał.

Tym, którzy są bez zakonu, jakobym bez zakonu, (nie będąc bez zakonu Bogu, ale będąc pod zakonem Chrystusowi), abym pozyskał tych, którzy są bez zakonu.

A to czynię dla Ewangielii, abym się jej stał uczestnikiem.

 Wy bracia jesteście powołani do wolności, ale nie do wolności dla pragnień ciała, przeciwnie w miłości służcie sobie nawzajem.

Przetoż wszystko znoszę dla wybranych, aby i oni zbawienia dostąpili, które jest w Chrystusie Jeszu, z chwałą wieczną.