Żyjemy zgodnie z tym w co wierzymy, a nie co widzimy. 

Albowiem nadziejąśmy zbawieni. A nadzieja widoma nie jest nadzieją; bo co kto widzi, przecz się tego spodziewa?

Ale czego nie widzimy, tego się spodziewamy i tego przez cierpliwość oczekujemy.

 Wiara jest ufnym wyczekiwaniem tego co pewne, przekonującym dowodem tego, co niewidzialne.   

Raczej sobie obrawszy złe rzeczy cierpieć z ludem Bożym, niżeli doczesną mieć z grzechu rozkosz,

Wiarą opuścił Egipt, nie bojąc się gniewu królewskiego; bo jakoby widział niewidzialnego, mężnie sobie poczynał.

 Wpatrując się w Jeszu Przywódcę i Udoskonaliciela wiary, który przeciwko zaoferowanej Mu przyjemności wytrzymał krzyż hańby. Wzgardzony, po prawicy tronu Bożego zasiadł. 

Przetoż uważajcie, jaki jest ten, który podejmował takowe od grzeszników przeciwko sobie sprzeciwianie, abyście osłabiwszy w umysłach waszych, nie ustawali.

I odejdą ci, by odebrać karę eonową, a sprawiedliwi do życia w nowym eonie.

A sam Pan nasz, Jeszu Chrystus i Bóg a Ojciec nasz, który nas umiłował i dał pociechę wieczną, i nadzieję dobrą przez łaskę,

 Ponieważ wszystko, co jest na świecie, pożądliwość ciała i pożądliwość oczu, i chlubienie się życiem, nie jest z Ojca, ale jest ze świata.

 Świat przemija, a razem z nim jego pożądliwość, ale kto czyni wolę Boga, pozostaje na kolejny eon.

 A tą obietnicą, którą nam dał, jest życie eonowe.