Wy bracia jesteście powołani do wolności, ale nie do wolności dla pragnień ciała, przeciwnie w miłości służcie sobie nawzajem.

Bracia, jeśli zmierza człowiek (do) upadku, wy, którzy jesteście duchowi, korygujcie takiego w duchu łagodności, obserwując samych siebie, abyście i wy nie ulegli pokusie.

 Jedni drugich ciężary noście, w taki sposób wypełnicie prawo Pomazańca.

Przeto tedy, póki czas mamy, dobrze czyómy wszystkim, a najwięcej domownikom wiary.

 Bądźcie wyrozumiali dla tych, którzy są w rozterce.  

 Pozostałych ratujcie wyrywając z ognia, bądźcie wyrozumiali ale też przepełnieni lękiem. Brzydźcie się nawet odzienia zbrudzonego przez ciało.