Dlatego będąc jeszcze nieobecny, piszę do was, żebym później będąc u was, nie musiał działać surowo według władzy, którą Pan mi dał dla zbudowania, a nie burzenia. 

 Jeśli się chlubiłem władzą, którą dał mi Pan. To dla waszego zbudowania, a nie burzenia was. Nie ma w tym powodu do wstydu. 

Teraz rzekł Mojżesz: "Po tym poznacie, że Pan mnie posłał, abym te wszystkie czyny wykonał, i że to nie ode mnie wyszło:

Gdy jednak Pan uczyni rzecz niesłychaną, gdy otworzy ziemia swoją paszczę i pochłonie ich razem ze wszystkim, co do nich należy, tak że żywcem wpadną do szeolu, wówczas poznacie, że ludzie ci bluźnili przeciw Panu".

Ziemia otworzyła swoją paszczę i pochłonęła ich razem z ich rodzinami, jak również ludzi, którzy połączyli się z Korachem, wraz z całym ich majątkiem.

Wszyscy zaś Iszraelici, którzy stali wokoło, uciekli na ich krzyk, mówiąc: "By też i nas ziemia nie połknęła!"

Ale odpowiedział Micheasz: Jeźliże się wrócisz w pokoju, tedyć nie mówił Pan przez mię. Nadto rzekł: Słuchajcież wszyscy ludzie.

Przetoż posłał do niego pięćdziesiątnika z pięćdziesięcioma jego, który poszedł do niego, (a oto siedział na wierzchu góry,)i rzekł mu: Mężu Boży, król rozkazał, abyś zstąpił.

Znowu posłał do niego pięćdziesiątnika drugiego z pięćdziesięcioma jego, który mówił do niego, i rzekł: Mężu Boży, tak mówi król: Rychło zstąp.

Tedy jeszcze posłał pięćdziesiątnika trzeciego z pięćdziesięcioma jego. Przetoż poszedł pięćdziesiątnik on trzeci, a przyszedłszy poklęknął na kolana swoje przed Elijaszem, a prosząc go pokornie, mówił do niego: Mężu Boży, proszę niech będzie droga dusza moja, i dusza tych sług twoich pięćdziesięciu w oczach twoich:

Potem szedł stamtąd do Betel. A gdy szedł drogą, dzieci małe wyszły z miasta, i naśmiewały się z niego, i mówiły mu: Idźże łysy, idźże łysy!

I szedł stamtąd na górę Karmel, a z onąd zasię wrócił się do Samaryi.

Niemasz mądrości, ani rozumu, ani rady przeciwko Panu.

Jako się ptak tam i sam tuła, i jako jaskółka lata: tak przeklęstwo niezasłużone nie przyjdzie.

Jeszu odpowiedział: Nie zabraniajcie mu, ponieważ nie można działać mocą w imieniu moim, a jednocześnie źle o mnie mówić.

Wierzącym będą towarzyszyły takie znaki: w moim imieniu wyganiać będą demony i będą mówić nowymi językami,

Tak więc, jak Pan im to powiedział, został uniesiony do nieba i usiadł po prawej stronie Boga.

 W odpowiedzi Jan [Joahannes] wyjawił:  - Mistrzu, widzieliśmy kogoś wypędzającego demony w Twoim imieniu, ale mu zabranialiśmy, ponieważ nie chodzi z nami. 

I stało się, gdy się wypełniły dni, aby był wzięty w górę, że się on na to udał, aby szedł do Jeruzalemu.

Lecz oni go nie przyjęli, przeto że oblicze jego obrócone było do Jeruzalemu.

Ale Jeszu obróciwszy się, zgromił je, i rzekł: Nie wiecie wy, jakiego jesteście ducha.

Aby uczynili, cokolwiek ręka twoja i rada twoja przedtem postanowiła, aby się stało.

Ściągając rękę twoję ku uzdrawianiu i ku czynieniu znamion i cudów, przez imię świętego Syna twego Jeszu.

A mąż niektóry imieniem Ananijasz, z Safirą, żoną swoją, sprzedał majętność,

I rzekł Piotr: Ananijaszu! przeczże szatan napełnił serce twoje, abyś kłamał Duchowi Świętemu i ujął z pieniędzy za rolę?

Tedy usłyszawszy Ananijasz te słowa, padł nieżywy. I przyszedł strach wielki na wszystkich, którzy to słyszeli.

I stało się po chwili, jakoby po trzech godzinach, że i żona jego nie wiedząc, co się stało, weszła.

A Piotr rzekł do niej: Przeczżeście się z sobą zmówili, abyście kusili Ducha Paóskiego? Oto nogi tych, którzy pogrzebli męża twego, u drzwi są i ciebieć wyniosą.

I przyszedł strach wielki na wszystek zbór i na wszystkich, którzy to słyszeli.

Tedy poszcząc i modląc się, i wkładając na nie ręce, odprawili je.

A gdy byli w Salaminie, opowiadali słowo Boże w bóżnicach żydowskich, a mieli z sobą i Jana do usługi.

Który był przy zacnym staroście, Sergijuszu Pawle, mężu roztropnym. Ten przyzwawszy Barnabasza i Saula, pragnął słuchać słowa Bożego.

Tedy Saul, (którego zowią i Pawłem) napełniony będąc Ducha Świętego, a pilnie na niego patrząc,

A oto teraz ręka Paóska nad tobą: i będziesz ślepym, nie widząc słoóca aż do czasu. A zarazem przypadła na niego chmura i ciemność, a błąkając się szukał, kto by go wiódł za rękę.

A nie lada cuda czynił Bóg przez ręce Pawłowe;

Tedy niektórzy z biegunów żydowskich, którzy się bawili zaklinaniem, ważyli się wzywać imienia Pana Jeszu nad tymi, którzy mieli duchy złe, mówiąc: Poprzysięgamy was przez Jeszu, którego Paweł opowiada.

Tedy odpowiedziawszy duch zły, rzekł: Znam Jeszu i wiem co Paweł; ale wy coście zacz?

I było to wiadomo wszystkim, i Żydom i Grekom, którzy mieszkali w Efezie; i przypadł strach na nie wszystkie, i było uwielbione imię Pana Jeszu.

Gdy się w imieniu Pana naszego Jeszu Chrystusa zgromadzicie, i z duchem moim, i z mocą Pana naszego, Jeszu Chrystusa,

Oddać szatanowi na zatracenie ciała, żeby duch był zachowany w on dzieó Pana Jeszu.

Z których jest Hymeneusz i Aleksander, którychem oddał szatanowi, aby pokarani będąc, nauczyli się nie bluźnić.

 jak my uciekniemy przed karą, zaniedbując tak wielkie zbawienie, które pochodzi z przemowy samego Pana przez tych, którzy go słyszeli, nam jest potwierdzone?

Którym i Bóg świadectwo wydawał przez znamiona i cuda, i rozliczne mocy, i przez udzielanie Ducha Świętego według woli swojej.