A tomci wam napisał, abym przyszedłszy, nie miał smutku z tych, z których miałbym się weselić; pewien będąc o was wszystkich, że radość moję wszyscy za swoję macie.

 A proszę zaś, abym nie będąc blisko, mógł ze śmiałością i zaufaniem, wystąpić odważnie przeciw tym, co twierdzą, że według ciała chodzę. 

 Obawiam się jednak, że gdy przybędę do was, to zawiodę się na was, a wy na mnie, że dojdzie do jakiś kłótni, ekscytacji, wzburzenia, intryg, oszczerstw, pokątnych szemrań, unoszenia się pychą i ogólnego zamieszania. 

 Oby ponownie Bóg mnie nie poniżył u was tym, że będę opłakiwał wielu, którzy uchybili i nie skorygowali swojego myślenia z powodu nieczystości, niemoralności i wyuzdania, którego się dopuścili. 

Cóż chcecie? z rózgąli mam przyjść do was, czyli z miłością i duchem cichości?

 Przepowiadałem wcześniej i ponownie uprzedzam, że jak byłem za drugim razem, tak teraz będąc nieobecny, informuję was na piśmie, że  wobec uchybiających [grzeszników] i wszystkich pozostałych, gdy przybędę, nie będę dla nich wyrozumiały.  

 Nie możemy nic uczynić przeciw prawdzie, lecz tylko dla prawdy. 

To świadectwo jest prawdziwe; dla której przyczyny ostro ich karz, aby zdrowi byli w wierze.

 Jeśli się chlubiłem władzą, którą dał mi Pan. To dla waszego zbudowania, a nie burzenia was. Nie ma w tym powodu do wstydu.