Albowiem z wielkiego ucisku i utrapienia serca, i z wielą łez pisałem wam, nie żebyście mieli być zasmuceni, ale żebyście miłość poznali, którą nader obficie mam przeciwko wam.

Jeźli tedy kto zasmucił, nie mnieć zasmucił, ale poniekąd (abym go nie obciążył), was wszystkich.

 Ponieważ gdy przybyliśmy do Macedonii, nie mieliśmy wytchnienia, ale byliśmy na wszelkie sposoby uciskani, na zewnątrz nas zwalczano, a wewnątrz czuliśmy niepokój. 

 Ale Bóg, który pociesza pokornych, pocieszył nas, przybyciem Tytusa. 

 Cieszymy się kiedy, my słabi a wy mocni jesteście, z tego też powodu modlimy się o wasze wzmocnienie. 

A gdy się to odprawiło, przystąpili do mnie książęta, mówiąc: Nie odłączył się lud Izraelski, i kapłani, i Lewitowie od narodów tych ziem; ale czynią według obrzydliwości Chananejczyków, Hetejczyków, Ferezejczyków, Jebuzejczyków, Ammonitczyków, Moabczyków, Egipczyków, i Amorejczyków.

Co gdym usłyszał, rozdarłem suknię moję i płaszcz mój, a rwałem włosy na głowie mojej, i na brodzie mojej, i siedziałem, zdumiawszy się.

 Radujcie się z radosnymi, a płaczcie z płaczącymi.

 My, którzy jesteśmy mocni, powinniśmy znosić słabości tych, którzy są słabi, a nie szukać tylko tego, co dla nas przyjemne.

 Jeśli więc pokarm gorszy brata mego, przenigdy nie będę jadł mięsa, by nie gorszyć brata

Stałem się mdłym jako mdły, abym mdłych pozyskał. Wszystkim stałem się wszystko, abym przecię niektórych zbawił.

A przetoż jeźliże jeden członek cierpi, cierpią z nim wszystkie członki; a jeźli bywa uczczony jeden członek, radują się z nim wszystkie członki.

 Jedni drugich ciężary noście, w taki sposób wypełnicie prawo Pomazańca.

Dlatego i ja, nie mogąc tego dłużej znosić, posłałem go, abym się dowiedział o wierze waszej, by was snać nie kusił ten, co kusi, a nie była daremna praca nasza.

Dlatego pocieszeni jesteśmy, bracia! z was w każdym utrapieniu i potrzebie naszej przez wiarę waszę;

 Ponieważ tacy fałszywy apostołowie, są podstępnymi pracownikami udającymi wysłanników Pomazańca. 

 Nie powinno więc nas dziwić, że jego słudzy udają sług sprawiedliwości. Spotka ich odpowiednia za to zapłata. 

A oto, niektóry z synów Izraelskich przyszedł i przywiódł do braci swej Madyjanitkę przed oczyma Mojżeszowemi, i przed oczyma wszystkiego zgromadzenia synów Izraelskich; a oni płakali przed drzwiami namiotu zgromadzenia.

A wszedłszy za onym mężem Izraelskim do namiotu, przebił oboje, męża Izraelskiego, i niewiastę przez żywot jej, i odwrócona była plaga od synów Izraelskich.

Potem rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc:

Przetoż rozgniewałem się bardzo, gdym usłyszał wołanie ich, i słowa takowe.

I rzekłem do nich: Myśmy odkupili braci naszych, Żydów, którzy byli zaprzedani poganom, podług przemożenia naszego; a jeszczeż wy sprzedawać będziecie braci waszych, a tak jakoby nam ich sprzedawać będziecie? I umilknęli, i nie znaleźli, coby odpo wiedzieć.

I jać też z braćmi moimi, i z sługami moimi, pożyczyliśmy im pieniędzy, i zboża; odpuśćmyż im proszę ten ciężar.

Tedy odpowiedzieli: Wrócimy, a nie będziemy się od nich tego upominać; tak uczynimy, jakoś ty powiedział. Wezwałem też i kapłanów, a poprzysiągłem ich, aby także uczynili.

W oneż dni widziałem w Judzie tłoczących prasy w sabat, i noszących snopy, które kładli na osły, także i winne grona, i figi, i wszelki ciężar, a przynoszących do Jeruzalemu w dzieó sabatu, i zgromiłem ich onegoż dnia, którego sprzedawali żywność.

Przetożem zgromił przełożonych w Judzie, mówiąc do nich: Cóż to jest za nieprawość, której się dopuszczacie, gwałcąc dzieó sabatu?

A gdy okrył cieó bramy Jeruzalemskie przed sabatem, rozkazałem zamknąć wrota, i nie kazałem ich otwierać, aż po sabacie; a niektórych z sług moich postawiłem w bramach, żeby nie wnoszono żadnych brzemion w dzieó sabatu.

W tychże dniach ujrzałem też Żydów, którzy sobie pojęli żony Azotyckie, Ammonickie, Moabskie.

Przetożem ich zgromił, i przeklinałem ich, i biłem niektórych z nich, a rwałem ich za włosy, i poprzysiągłem ich przez Boga, aby nie dawali córek swoich synom ich, ani brali córek ich synom swym i sobie.

I wspomnieli sobie uczniowie jego, iż napisano: Gorliwość domu twego zżarła mię.

Zapewne słychać, że jest między wami wszeteczeóstwo, a takie wszeteczeóstwo, jakie i między pogany nie bywa mianowane, aby kto miał mieć żonę ojca swego.

Przetoż ja, aczem odległy ciałem, lecz przytomny duchem, jużem jakobym był przytomny, osądził tego, który to tak popełnił,

Oddać szatanowi na zatracenie ciała, żeby duch był zachowany w on dzieó Pana Jeszu.

Ku zawstydzeniu waszemu to mówię. Nie maszże między wami mądrego i jednego, który by mógł rozsądzić między braćmi swoimi?

Już tedy zapewne jest między wami niedostatek, że się z sobą prawujecie. Czemuż raczej krzywdy nie cierpicie? Czemuż raczej szkody nie podejmujecie?

Azaż nie wiecie, iż ciała wasze są członkami Chrystusowymi? Wziąwszy tedy członki Chrystusowe, czyli je uczynię członkami wszetecznicy? Nie daj tego Boże!

A kto się złącza z Panem, jednym duchem jest z nim.

Azaż domów nie macie do jedzenia i do picia? Albo zborem Bożym gardzicie i zawstydzacie tych, którzy nie mają? Cóż wam rzekę? Pochwalęż was? W tem nie chwalę.

A ponieważ się o Chrystusie każe, iż z martwych wzbudzony jest, jakoż mówią niektórzy między wami, iż zmartwychwstania nie masz?

A jeźlić Chrystus nie jest wzbudzony, tedyć daremne kazanie nasze, daremna też wiara wasza.

Albowiem jeźliż umarli nie bywają wzbudzeni, i Chrystus nie jest wzbudzony.

Zatem i ci poginęli, którzy zasnęli w Chrystusie.

Lecz teraz Chrystus z martwych wzbudzony jest i stał się pierwiastkiem tych, którzy zasnęli.

Albowiem jako w Adamie wszyscy umierają, tak i w Chrystusie wszyscy ożywieni będą.

 A potem będzie koniec, gdy odda królestwo Bogu i Ojcu, gdy położy kres wszystkim Archontom, wszelkiej Władzy i Mocy.

 A ostatnim wrogiem, który będzie pokonany, jest śmierć.

A gdy mu wszystkie rzeczy poddane będą, tedyć też i sam Syn będzie poddany temu, który mu poddał wszystkie rzeczy, aby był Bóg wszystkim we wszystkim.

Przecz i my niebezpieczeóstwa podejmujemy każdej godziny?

Jeźliżem się obyczajem ludzkim z bestyjami w Efezie potykał, cóż mam za pożytek, jeźli umarli nie bywają wzbudzeni? Jedzmy i pijmy; boć jutro pomrzemy.

Ocućcież się ku sprawiedliwości, a nie grzeszcie; albowiem niektórzy nie mają znajomości Bożej; ku zawstydzeniu waszemu mówię.

 która nie jest prawdziwą dobrą nowiną, tylko jacyś ludzie wam mieszają i chcą przekręcić prawdziwą dobrą nowinę, pochodzącą od Pomazańca. 

 Jak już wcześniej powiedziałem, tak teraz powtórzę: Jeśli ktoś wam głosi dobrą nowinę inną od tej, którą wcześniej przyjęliście, niech będzie przeklęty. 

 Osoby udające naszych braci, wkradły się, by z wrogim zamiarem obserwować naszą wolność, którą mamy w Pomazańcu Jeszu, po to by nas później zagarnąć w niewolę,

 Jeśli chodzi o tych, którzy się wydawali wyjątkowi, nie robi mi różnicy, jacy byli wcześniej; Bóg nie kieruje się wyglądem człowieka — ci wybitni mężowie nie udzielili mi nic nowego.

O głupi Galatowie! Któż was omamił, abyście prawdzie nie byli posłuszni, którym przed oczyma Jeszu Chrystus przedtem był wymalowany, i między wami ukrzyżowany?

Takeście głupi? począwszy duchem, teraz ciałem dokonywacie?

Aleć naonczas nie znając Boga, służyliście tym, którzy z przyrodzenia nie są bogowie.

Przestrzegacie dni i miesiące, i czasy, i lata.

Bądźcie jako ja, gdyżem i ja jest jako wy, bracia! proszę was. W niczemeście mnie nie ukrzywdzili.

A pokuszenia mego, które było w ciele mojem, sobie nie lekceważyliście, aniście niem gardzili, aleście mię jako Anioła Bożego przyjęli i jako Chrystusa Jeszu.

Takżem się stał nieprzyjacielem waszym, prawdę wam mówiąc?

A dobrać rzecz, pałać miłością w dobrem zawsze, a nie tylko, gdym jest obecnym u was.

Chciałbym teraz być u was i odmienić głos mój, ponieważ wątpię o was.

Oto ja Paweł mówię wam, iż jeźli się obrzezywać będziecie, Chrystus wam nic nie pomoże.

Pozbawiliście się Chrystusa, którzykolwiek się przez zakon usprawiedliwiacie; wypadliście z łaski.

Jeśli ktoś przychodzi do was i tej nauki nie przynosi, nie wpuszczajcie go do domu, nawet "dzień dobry" mu nie mówcie.

Bo kto mówi mu: "Dzień dobry" jest wspólnikiem w jego złych uczynkach.

 Umiłowani, wkładając dużo wysiłku w pisanie wam o wspólnym naszym zbawieniu, uznałem też za konieczne zachęcić was do walki o wiarę, która raz tylko została przekazana świętym.

 Wślizgnęli się bowiem pomiędzy was pewni ludzie, na których od dawna wypisany został wyrok. Bezbożni, którzy łaskę naszego Boga obracają w rozwiązłość i wypierają się naszego jedynego Władcy i Pana, Jeszu Pomazańca.

Znam uczynki twoje i pracę twoję, i cierpliwość twoję, a iż nie możesz cierpieć złych i doświadczyłeś tych, którzy się mienią być Apostołami, a nie są, i znalazłeś ich, że są kłamcami;

 ale mam przeciw tobie to, że pozwalasz działać niewieście Jezabel, która nazywa siebie prorokinią, a naucza i zwodzi moje sługi, by uprawiali niemoralność i spożywali ofiary poświęcone bóstwom. 

Znam uczynki twoje, żeś nie jest ani zimny ani gorący, bodajżeś był zimny albo gorący!

Albowiem mówisz: Jestem bogaty i zbogaciłem się, a niczego nie potrzebuję; a nie wiesz, żeś ty biedny i mizerny, i ubogi, i ślepy, i nagi.