Nie chlubię się nad miarę z cudzej pracy. Wierzę, że gdy będzie rosła wiara wasza, to i ja urosnę pośród was zgodnie z normą ale obficie. 

Człowiek, który się chlubi darem zmyślonym, jest jako wiatr i obłoki bez deszczu.

 Nie naciągam granic tej miary aż do was na siłę. Przecież do was pierwszy przybyłem z dobrą nowiną pomazańca. 

Pierwszemu powierzył pięć talentów, drugiemu dwa, a trzeciemu jeden, każdemu według jego możliwości i natychmiast odjechał.

Mając tedy różne dary według łaski, która nam jest dana; jeźli proroctwo, niech będzie według sznuru wiary;

A to tak usiłując kazać Ewangieliję, gdzie i mianowany nie był Chrystus, abym na cudzym fundamencie nie budował.

 Wszystko zaś sprawia jedno i to samo Tchnienie, udzielając każdemu tak, jak postanowi.

Lecz każdemu z nas dana jest łaska według miary daru Chrystusowego.

Każdy jako wziął dar, tak nim jeden drugiemu usługujcie, jako dobrzy szafarze rozlicznej łaski Bożej.

 Nie są to słowa i nie są to zdania, których głosu nie można słyszeć.

A wykonam sąd według sznuru, a sprawiedliwość według wagi; i potłucze grad nadzieję omylną, a ucieczkę wody zatopią.

Ale mówię: Izali nie słyszeli? i owszem na wszystkę ziemię wyszedł głos ich i na koóczyny okręgu ziemi słowa ich.