Uchwyciła go za szatę jego, mówiąc: Śpij ze mną. Ale on zostawiwszy szatę swoję w ręku jej, uciekł, i wyszedł precz.

Tedy zawołała na czeladź domu swego, i rzekła do nich, mówiąc: Wejcie, wprowadził pan do nas męża Hebrejczyka, aby nas zelżył; albowiem wszedł do mnie, aby ze mną spał, ażem wołała głosem wielkim.

I zatrzymała jego szatę u siebie, aż przyszedł pan jego do domu swego;

A gdym podniosła głos swój, i zawołała, tedy zostawił szatę swą u mnie, i uciekł precz.

Wyrywając cię od niewiasty postronnej i obcej, która pochlebia łagodnemi słowy;

Bo się nachyla ku śmierci dom jej, a do umarłych ścieszki jej.

Bo choć niewiasty obcej wargi miodem opływają, a gładsze niż oliwa usta jej:

Nogi jej zstępują do śmierci, a do piekła chód jej prowadzi.

Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a nie odstępujcie od powieści ust moich.

Byś snać nie podał obcym sławy twojej, a lat twoich okrutnikowi;

I narzekałbyś w ostateczne czasy twoje, gdybyś zniszczył czerstwość twoję i ciało twoje;

Nie słuchałem głosu ćwiczących mię, a tym, którzy mię uczyli, nie nakłaniałem ucha mego!

Pij wodę ze zdroju twego, a wody płynące ze źródła twego!

Aby cię strzegły od niewiasty złej, i od łagodnego języka niewiasty obcej.

Albowiem dla niewiasty wszetecznej zubożeje człowiek aż do kęsa chleba; owszem żona cudzołożna drogą duszę łowi.

Izaż może kto chodzić po rozpalonym węglu, aby się nogi jego nie poparzyły?

Nie kładą haóby na złodzieja, jeżliż co ukradnie, chcąc nasycić duszę swoję, będąc głodnym;

Lecz cudzołożący z niewiastą głupi jest, a kto chce zatracić duszę swoję, ten to czyni.

Aby cię strzegły od żony cudzej, i od obcej, która mówi łagodne słowa.

I widziałem między prostakami, obaczyłem między synami młodzieóca głupiego,

Ze zmierzkiem pod wieczór, w ciemności nocnej, i w mroku.

Świegotliwa i nie ukrócona, a w domu własnym nie mogły się ostać nogi jej;

I uchwyciła go, i pocałowała go, a złożywszy wstyd z twarzy swojej, rzekła mu:

Przetożem wyszła przeciw tobie, abym pilnie szukała twarzy twojej, i znalazłam cię.

Potrząsnęłam pokój swój myrrą, aloesem, i cynamonem.

Boć męża mego w domu niemasz; pojechał w drogę daleką.

I nakłoniła go wielą słów swoich, a łagodnością warg swoich zniewoliła go.

I przebiła strzałą wątrobę jego; kwapił się jako ptak do sidła, nie wiedząc, iż je zgotowano na duszę jego.

Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a bądźcie pilni powieści ust moich.

Albowiem wielu zraniwszy poraziła, i mocarze wszyscy pozabijani są od niej.

Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupiego mówi:

Ale prostak nie wie, że tam są umarli, a ci, których wezwała, są w głębokościach grobu.

Niechże tedy nie króluje grzech w śmiertelnem ciele waszem, żebyście mu posłuszni byli w pożądliwościach jego.

Ani stawiajcie członków waszych orężem niesprawiedliwości grzechowi: ale stawiajcie siebie samych Bogu, jako z umarłych żywi, i członki wasze orężem sprawiedliwości Bogu.

Chroó się też pożądliwości młodzieóczych, a naśladuj sprawiedliwości, wiary, miłości, pokoju z tymi, którzy wzywają Pana z czystego serca.

 Małżeństwo niech będzie przez wszystkich otaczane szacunkiem, a pożycie małżonków bez skazy; Bóg zaś osądzi rozwiązłych i cudzołożnych. 

Umiłowani, zachęcam, żebyście jak obcy i wychodźcy powstrzymywali się od cielesnych żądz, które walczą przeciwko duszy. 

A przetoż podał je Bóg pożądliwościom serc ich ku nieczystości, aby lżyli ciała swoje między sobą,

Nie w namiętności żądzy, jako i poganie, którzy nie znają Boga;