Przecz i my niebezpieczeóstwa podejmujemy każdej godziny?

Jeźliżem się obyczajem ludzkim z bestyjami w Efezie potykał, cóż mam za pożytek, jeźli umarli nie bywają wzbudzeni? Jedzmy i pijmy; boć jutro pomrzemy.

Albowiem nie chcemy, abyście nie mieli wiedzieć, bracia! o ucisku naszym, który nas spotkał w Azyi, iżeśmy nazbyt byli obciążeni i nad możność, tak iżeśmy byli poczęli wątpić i o żywocie.

Który z tak wielkiej śmierci wyrwał nas i jeszcze wyrywa, w którym nadzieję mamy, iż i napotem wyrwie;

 Jesteśmy na różne sposoby uciskani, ale nie zgnieceni. Bywamy niepewni, ale nie zagubieni.  

 Zawsze na ciele naszym nosimy śmierć Pana Jeszu, aby i życie Jeszu na ciele naszym zostało ujawnione. 

 Tak więc my jesteśmy narażeni na śmierć, po to byście mogli osiągnąć życie. 

 Jak nieznani a jednak znani, jak umierający a jednak żyjący, jak karani, ale nie zabici, 

 Otrzymaliście w darze nie tylko wiarę w Pomazańca, ale też cierpienie z Jego powodu. 

Tenże bój mając, jakiście widzieli we mnie, i jaki teraz o mnie słyszycie.

Aby się żaden nie poruszał w tych uciskach; gdyż sami wiecie, żeśmy na to wystawieni.

Iazliby się był Bóg o tem nie pytał? gdyż on wie skrytości serca.

 Zgodnie z tym co napisano, jesteśmy z Twojego powodu codziennie zabijani, uznano nas za owce rzeźne;

Gdyż Bóg nie postawił nas ku gniewu, ale ku nabyciu zbawienia przez Pana naszego, Jeszu Chrystusa,

Który umarł za nas, abyśmy lub czujemy, lub śpimy, wespół z nim żyli.

A gdy otworzył piątą pieczęć, widziałem pod ołtarzem dusze pobitych dla słowa Bożego i dla świadectwa, które wydawali;

I dane są każdemu z nich szaty białe, i powiedziano im, aby odpoczywali jeszcze na mały czas, ażby się dopełnił poczet spółsług ich i braci ich, którzy mają być pobici, jako i oni.

Lubo to, gdyście byli i urąganiem, i utrapieniem na podziw wystawieni lub też gdyście się stali uczestnikami tych, z którymi się tak obchodzono.

Drudzy zasię pośmiewisk i biczowania doświadczyli, nadto i związek i więzienia.

I było pełno po wszystkiem mieście zamieszania, i wpadli jednomyślnie na plac, porwawszy Gaja i Arystarcha, Macedoóczyki, podróżne towarzysze Pawłowe.

A niektórzy też z przedniejszych mężów Azyjackich, będąc mu przyjaciołmi, posławszy do niego, prosili go, aby nie wychodził na plac.

Czy nie są (oni) wszyscy służącymi Tchnieniami [duchami], do usługiwania posłanymi względem tych, którzy zamierzają odziedziczyć zbawienie?

 A wszyscy Posłowie stanęli wokół Tronu i Starszych, i czworga żywych Istot, i upadli przed Tronem twarzą aż do podłoża, i pokłonili się Bogu, 

 Jeden ze Starszych zapytał mnie: "Kim są i skąd przychodzą ci, którzy są ubrani w długie białe szaty?" 

I widziałem niewiastę onę pijaną krwią świętych i krwią męczenników Jeszu; a widząc ją, dziwowałem się wielkim podziwieniem.

 I powiedział mi Poseł: Dlaczego się dziwisz? Ja ci wyjaśnię tajemnicę kobiety i bestii na której jedzie, a która ma siedem głów i dziesięć rogów.