Bądźcie poddani wzajemnie w bojaźni Pomazańca.

 Zaufajcie i poddajcie się tym, którzy wam przewodzą, ponieważ oni czuwają nad waszymi duszami, jako mający zdać raport. Niech z radością to czynią, a nie ze wzdychaniem, bo nie byłoby to dla was korzystne.   

 Podobnie młodsi, poddajcie (się) starszym, wszyscy zaś wzajemnie pokorą owińcie (się). Bóg, hardym sprzeciwia się, uniżonym zaś daje łaskę. 

A niektórych Bóg postanowił we zborze, najprzód Apostołów, potem proroków, po trzecie nauczycieli, potem cudotwórców, potem dary uzdrawiania, pomocników, rządców, rozmaitość języków.

Tedy Duch przyoblekł Amazyjasza, przedniejszego między hetmanami, i rzekł, Twoiśmy, o Dawidzie! a z tobą przestajemy, synu Isajego. Pokój, pokój tobie, i pokój pomocnikom twoim! gdyż ci pomaga Bóg twój. A tak przyjął ich Dawid, i postanowił ich hetmanami wojska.

Pozdrówcie Pryscyllę i Akwilę, pomocniki moje w Chrystusie Jeszu;

Pozdrówcie Urbana, pomocnika naszego w Chrystusie i Stachyna mnie miłego.

Proszę też i cię, towarzyszu wierny! bądź tym na pomoc, które w Ewangielii wespół ze mną pracowały, i z Klemensem i z innymi pomocnikami moimi, których imiona są w księgach żywota.

My więc powinniśmy takich przyjmować, żebyśmy mogli w ten sposób stać się współpracownikami w głoszeniu prawdy.

 Jesteśmy Boga współpracownikami. Wy zaś jesteście polem uprawnym należącym do Boga, a także jesteście budowlą należąca do Boga. 

Pozdrówcie Maryję, która wiele pracowała dla nas.

Pozdrówcie Tryfenę i Tryfosę, które pracują w Panu. Pozdrówcie Persydę miłą, która wiele pracowała w Panu.

Bez przestanku przypominając skuteczną onę wiarę waszę i onę pracowitą miłość, i onę cierpliwą nadzieję w Panu naszym, Jeszu Chrystusie, przed Bogiem i Ojcem naszym.

Albowiem pamiętajcie, bracia! pracę naszę i trudy, gdyż w nocy i we dnie robiąc, abyśmy żadnego z was nie obciążyli, kazaliśmy u was Ewangielię Bożą.

 Prosimy zaś was, bracia, byście dostrzegali trudzących się wśród was i przodujących u was w Panu, i korygujących wasz sposób myślenia. 

Starsi, którzy się w przełożeóstwie dobrze sprawują, niech będą mieni za godnych dwojakiej czci, a zwłaszcza ci, którzy pracują w słowie i w nauce.

 Bóg nie jest niesprawiedliwy, dlatego nie zapomni o pracy waszej ani o wysiłkach w przejawianiu miłości, którą okazaliście w imieniu Jego, wspierając świętych i służąc im.

I masz cierpliwość, i znaszałeś i pracowałeś dla imienia mego, a nie ustałeś.