Który to lud podał niezbożnym grób jego, a bogatemu śmierć jego, choć jednak nieprawości nie uczynił, ani zdrada znaleziona jest w ustach jego.

Wraz z nastaniem wieczoru, przyszedł pewien bogaty człowiek z Arymatei, imieniem Josef, który dołączył do uczniów Jeszu.

A Josef wziął ciało, owinął je w czyste płótno

przyszedł Josef z Arymatei, szanowany radny, który sam też oczekiwał władztwa Bożego. Odważył się iść do Piłata, żeby prosić o ciało Jeszu.

Upewniony przez setnika, darował ciało Josefowi.

A oto mąż, imieniem Józef, który był senatorem, mąż dobry i sprawiedliwy,

Ten przyszedłszy do Piłata, prosił o ciało Jeszu.

A potem prosił Piłata Józef z Arymatyi, (który był uczniem Jeszu, ale tajemnym dla bojaźni żydowskiej), aby zdjął ciało Jeszu. I pozwolił Piłat. Szedł tedy i zdjął ciało Jeszu.

Wzięli tedy ciało Jeszu i uwinęli je w prześcieradła z onemi rzeczami wonnemi, jako jest zwyczaj Żydom umarłe chować.

Przetoż tam dla dnia przygotowania żydowskiego, iż on grób był blisko, położyli Jeszu.

A gdy wykonali wszystko, co o nim było napisane, zdjąwszy go z drzewa, włożyli go do grobu.

 Podczas zanurzenia staliśmy się uczestnikami śmierci Pomazańca i zostaliśmy z Nim pogrzebani, po to by jak Pomazaniec wskrzeszony został z martwych przez chwałę Ojca, tak i my byśmy mogli żyć na nowo.

Pogrzebieni z nim w zanurzeniu, w którym też wspólnie z nim wzbudzeni zostaliście przez wiarę. Moc Boga wzbudziła Go z martwych 

Albowiem jeźliż umarli nie bywają wzbudzeni, i Chrystus nie jest wzbudzony.

Zatem i ci poginęli, którzy zasnęli w Chrystusie.

Lecz teraz Chrystus z martwych wzbudzony jest i stał się pierwiastkiem tych, którzy zasnęli.

 i wydadzą Go też narodom, na pośmiewisko, ubiczowanie i ukrzyżowanie; a trzeciego dnia zostanie wzbudzony z martwych.

mówili: Panie, przypomnieliśmy sobie, że ten oszust powiedział jeszcze za życia: Po trzech dniach będę wzbudzony.

Wydaj rozkaz zabezpieczyć grób aż do trzeciego dnia, żeby czasem Jego uczniowie nie przyszli, nie ukradli Go i nie powiedzieli ludziom: Powstał z martwych. I będzie ostatnie oszustwo gorsze od pierwszego.

Po dniach odpocznienia [szabatach], o świcie pierwszego dnia tygodnia, przyszła Maria Magdalena i druga Maria, aby zobaczyć grób.

Wygląd jego był jak błyskawica, a jego odzienie białe jak śnieg.

Poseł zwrócił się do kobiet: Wy się nie bójcie; ponieważ wiem, że szukacie ukrzyżowanego Jeszu.

Zaczął pouczać uczniów i mówić im, że Syn człowieczy będzie wydany w ręce ludzi, którzy zabiją Go, a po trzech dniach powstanie z martwych.

Uważajcie, idziemy do Jeruszalem i Syn człowieczy zostanie wydany naczelnym kapłanom i znawcom pisma. Oni skażą Go na śmierć, wydadzą narodom,

będą z Niego szydzić, będą Go biczować, oplują Go i zabiją, lecz On trzeciego dnia powstanie.

Bardzo wcześnie rano, o wschodzie słońca, pierwszego dnia tygodnia przyszyły do grobowca.

Kiedy spojrzały na grobowiec, okazało się, że kamień jest odsunięty, a był bardzo duży.

On uspokoił je, mówiąc: Nie dziwcie się! Szukacie Jeszu z Nazaretu, który został ukrzyżowany; nie ma Go tutaj, ponieważ został wzbudzony. Spójrzcie, to jest miejsce, na którym leżał.

Mówiąc: Że Syn człowieczy musi wiele cierpieć, a być odrzuconym od starszych ludu i od przedniejszych kapłanów i od nauczonych w Piśmie, i być zabitym, a trzeciego dnia zmartwychwstać.

Bo będzie wydany poganom, i będzie naśmiewany, i zelżony, i uplwany:

A ubiczowawszy zabiją go; ale dnia trzeciego zmartwychwstanie.

A gdy się one bały i schyliły twarz swoję ku ziemi, rzekli do nich: Cóż szukacie żyjącego między umarłymi?

Mówiąc: Iż Syn człowieczy musi być wydany w ręce ludzi grzesznych, i być ukrzyżowany, a trzeciego dnia zmartwychwstać.

Odpowiedział Jeszu i rzekł im: Rozwalcie ten kościół, a we trzech dniach wystawię go.

Ale on mówił o kościele ciała swego.

A pierwszego dnia po sabacie Maryja Magdalena przyszła rano do grobu, gdy jeszcze było ciemno, i ujrzała kamieó odwalony od grobu.

Tedy wyszedł Piotr i on drugi uczeó, a szli do grobu.

A nachyliwszy się, ujrzał leżące prześcieradła; wszakże tam nie wszedł.

I chustkę, która była na głowie jego, nie z prześcieradłami położoną, ale z osobna na jednem miejscu zwiniętą.

Albowiem jeszcze nie rozumieli Pisma, iż miał zmartwychwstać.

Przy nich także pojawiał się osobiście, dowodząc, że żyje. Po swoim cierpieniu przedstawiał im wiele dowodów i przez czterdzieści dni pozwalał się zobaczyć, jednocześnie nauczając o władzy Bożej.

Tego mężczyznę, którego zgodnie z ustaloną wolą i przepowiednią Boga wydaliście w ręce bezbożnych i przybijając do krzyża, zabiliście Go.

Którego Bóg wzbudził, uwolniwszy Go od męki śmierci, gdyż nie było możliwe, żeby śmierć Go zatrzymała.

Tego Jeszu wzbudził Bóg, czego my wszyscy jesteśmy świadkami.

Ale go Bóg wzbudził od umarłych.

Przeto iż postanowił dzieó, w który będzie sądził wszystek świat w sprawiedliwości przez męża, którego na to naznaczył, upewniając o tem wszystkich, wzbudziwszy go od umarłych.

A Bóg pokoju, który wywiódł od umarłych we krwi przymierza wiecznego, onego wielkiego pasterza owiec, Pana naszego Jeszu,

Opowiem ten dekret: Pan rzekł do mnie: Syn mój jesteś ty, Jam ciebie dziś spłodził.

Bo nie zostawisz duszy mojej w grobie, ani dopuścisz świętemu twemu oglądać skażenia.

Oznajmisz mi drogę żywota; obfitość wesela jest przed obliczem twojem, rozkoszy po prawicy twojej aż na wieki.

Takci się Panu upodobało zetrzeć go, i niemocą utrapić, aby położywszy ofiarą za grzech duszę swą, ujrzał nasienie swoje, przedłużył dni swoich; a to, co się podoba Panu, przez rękę jego aby się szczęśliwie wykonało.

Przetoż mu dam dział dla wielu, aby się dzielił korzyścią z mocarzami, ponieważ wylał na śmierć duszę swoję, a z przestępcami policzon będąc, on sam grzech wielu odniósł, i za przestępców się modlił.

A nie myślą w sercu swojem, że na wszystkie złości ich pamiętam; a teraz ich ogarniają sprawy ich, i są przed obliczem mojem.

Lecz Pan był nagotował rybę wielką, żeby pożarła Jonasza; i był Jonasz we wnętrznościach onej ryby trzy dni i trzy nocy.

Podobnie jak Jonasz był w brzuchu wieloryba trzy dni i trzy noce, tak i Syn człowieczy będzie we wnętrzu ziemi trzy dni i trzy noce.

Azaż nie musiał Chrystus tego cierpieć i wnijść do chwały swojej?

I rzekł im: Takci napisano, i tak musiał Chrystus cierpieć, i trzeciego dnia zmartwychwstać;

Ponieważ Dawid powiedział o Nim: "Zawsze miałem Pana przed oczyma, gdyż znajduje się po mojej prawej stronie, żebym się nie zachwiał".

 że nie zostawisz duszy mojej w Hadesie ani nie dasz Swojemu uznanemu słudze ulec rozpadowi. 

Mężczyźni, bracia, pozwólcie mi otwarcie mówić o przodku Dauidzie, że i umarł, i został pochowany, i jego grób jest wśród nas do dziś.

Przewidując to, mówił o zmartwychwstaniu Pomazańca, że nie zostanie porzucony w Hadesie, ani Jego ciało nie dozna rozkładu.

Po wyniesieniu na prawicę Boga i otrzymaniu od Ojca obietnicy Tchnienia świętego, wylał to, co teraz widzicie i słyszycie.

Ale go Bóg wzbudził od umarłych.

I my wam opowiadamy tę obietnicę, która się ojcom stała, iż ją Bóg wypełnił nam, dziatkom ich, wzbudziwszy Jeszu.

A iż go wzbudził od umarłych, aby się więcej nie wrócił do skażenia, tak powiedział: Dam wam święte dobrodziejstwa Dawidowe wierne.

Albowiemci Dawid za wieku swego usłużywszy woli Bożej, zasnął i przyłączony jest do ojców swoich, a widział skażenie.

Ale za pomocą Bożą jeszcze aż do dnia tego stoję, świadcząc i małemu, i wielkiemu, nic nie mówiąc oprócz tego, co opowiedzieli prorocy i Mojżesz, że się stać miało;

To jest, iż Chrystus miał cierpieć, a będąc pierwszym z zmartwychwstania opowiadać miał światłość ludowi temu i poganom.

Dociekali, na który albo na jaki to czas wskazywało obecne w nich Tchnienie Pomazańca, przepowiadające mające dotknąć Pomazańca cierpienia i następującą po nich chwałę.