I rzekł do niego Judas, mówiąc: Oświadczając oświadczył się przeciwko nam ten mąż mówiąc: Nie ujrzycie oblicza mojego, jeźli nie będzie brat wasz z wami:

Przetoż teraz usłuchaj głosu ich, a wszakże oświadcz się jako najpilniej przed nimi, i oznajmij im prawo króla, który nad nimi ma królować.

Bo oświadczając oświadczałem się przed ojcami waszymi ode dnia, któregom ich wywiódł z ziemi Egipskiej, aż do dnia tego; rano wstawając i oświadczając się, mawiałem: Słuchajcie głosu mego.

I oświadczał się Anioł Paóski przed Jesuem, mówiąc:

Albowiem my jesteśmy obrzezaniem, którzy duchem służymy Bogu i chlubimy się w Chrystusie Jeszu, a w ciele nie ufamy.

Albowiem toć jest chluba nasza, świadectwo sumienia naszego, żeśmy w prostocie i w szczerości Bożej, nie w cielesnej mądrości, ale w łasce Bożej na świecie obcowali, a najwięcej między wami.

Lecz chwała Bogu, który nam zawsze zwycięstwo daje w Chrystusie i wonność znajomości swojej objawia przez nas na każdem miejscu.

Albowiem któraż jest nadzieja nasza, albo radość, albo korona chluby? Izali nie wy przed oblicznością Pana naszego, Jeszu Chrystusa w przyjście jego?

Albowiem jakież dziękowanie możemy Bogu oddać za was za wszelkie wesele, którem się weselimy dla was przed Bogiem naszym?

Bo mam za to, iż Bóg nas ostatnich Apostołów wystawił jakoby na śmierć skazanych; albowiem staliśmy się dziwowiskiem światu, Aniołom i ludziom.

Jeszcze aż do tej godziny i łakniemy, i pragniemy, i nadzy jesteśmy, i bywamy policzkowani, i tułamy się,

Gdy nam złorzeczą, modlimy się za nich: staliśmy się jako śmieci tego świata i jako omieciny u wszystkich, aż dotąd.

Tylko że Duch Święty po miastach świadczy, powiadając, że mię więzienie i uciski czekają.

 Zgodnie z tym co napisano, jesteśmy z Twojego powodu codziennie zabijani, uznano nas za owce rzeźne;

 Zawsze na ciele naszym nosimy śmierć Pana Jeszu, aby i życie Jeszu na ciele naszym zostało ujawnione. 

 Ponieważ dopóki żyjemy, ciągle na śmierć jesteśmy skazywani z powodu Jeszu, po to, by też życie Jeszu było ujawnione w śmiertelnym ciele naszym.

 Sługami Pomazańca są — głupio mówię — ja bardziej niż oni, w trudach bywałem częściej, bity byłem ponad miarę, w więzieniach byłem częściej i często byłem bliski śmierci.