Próby, które was dosięgają, nie są powalające, są typowe dla ludzkiej natury. Godny zaufania jest Bóg, dlatego nie dopuści do was prób, które byłyby ponad wasze siły. Za każdym razem, gdy Bóg dopuści próbę, da wam też sposób na jej pokonanie.

Nie jestci Bóg jako człowiek, aby kłamał, ani jako syn człowieczy, ażeby żałował; azaż on rzecze, a nie uczyni? wymówi, a nie wypełni?

A tak wiedz, że Pan, Bóg twój, jest Bóg, Bóg wierny, chowający przymierze, i miłosierdzie tym, którzy go miłują i strzegą przykazaó jego, do tysięcznego pokolenia;

Tedy mu rzekł Pan: Tać jest ziemia, o którąm przysiągł Abrahamowi, Izaakowi i Jakóbowi, mówiąc: Nasieniu twemu dam ją; pokazałem ją oczom twoim, ale do niej nie wnijdziesz.

Tedy nawiedzę rózgą przestępstwo ich, a karaniem nieprawość ich.

Nie splugawię przymierza mego, a tego, co wyszło z ust moich, nie odmienię.

Albowiem dobry jest Pan, na wieki trwa miłosierdzie jego, a od narodu aż do narodu prawda jego.

Albowiem sprawiedliwość będzie pasem biódr jego, a prawda przepasaniem nerek jego.

Panie! tyś Bóg mój, wywyższać cię będę i wysławiać będę imię twoje, boś uczynił rzeczy dziwne; rady twe, z dawna postanowione, są wierną prawdą.

Tak mówi Pan, odkupiciel Izraelowy, Święty jego, do tego, którym każdy gardzi, a którym się brzydzą narody, do sługi panujących: Królowie widząc cię powstaną, a książęta kłaniać ci się będą dla Pana, który jest wierny, dla Świętego Izraelskiego, który cię obrał.

Wielkie jest miłosierdzie Paóskie, żeśmy do szczętu nie zginęli; nie ustawają zaiste litości jego.

Ale się na każdy poranek odnawiają; wielka jest prawda twoja.

Niebo i ziemia przeminie, ale moje słowa z pewnością nie przeminą.

Wówczas Bóg, który jest źródłem pokoju, może uświęcić was i w pełni wyposażyć, tak by cały wasz duch, i dusza, i ciało były zachowane bez nagany na przyjście Pana naszego, Jeszu Pomazańca.

Wiernyż jest ten, który was powołał, który też to uczyni,

 Wierny jest Pan, który utwierdzi was i ustrzeże od złego.

Ku nadziei żywota wiecznego, który obiecał przed czasy wiekuistemi ten, który nie kłamie, Bóg, a objawił czasów swoich,

Skąd miał być we wszystkiem podobny braciom, aby był miłosiernym i wiernym najwyższym kapłanem w tem, co się u Boga na ubłaganie za grzechy ludzkie dziać miało.

Abyśmy przez dwie rzeczy nieodmienne (w których niemożebne, aby Bóg kłamał), warowną pociechę mieli, my, którzyśmy się uciekli ku otrzymaniu wystawionej nadziei,

I omyte ciało wodą czystą, trzymajmy wyznanie nadziei niechwiejące się; (boć wierny jest ten, który obiecał;)

Wiarą także Sara wzięła moc ku przyjęciu nasienia i mimo czasu wieku porodziła, gdyż miała za wiernego tego, który obiecał.

 Zobaczyłem niebo otwarte i konia białego, a siedzący na nim nazywany jest Wiernym i Prawdziwym i sprawiedliwie sądzi oraz walczy.

Który się teraz raduję w doległościach moich dla was i dopełniam ostatków ucisków Chrystusowych na ciele mojem za ciało jego, które jest kościół.

A wiemy, iż tym, którzy miłują Boga, wszystkie rzeczy dopomagają ku dobremu, to jest tym, którzy według postanowienia Bożego powołani są.

A które przenaznaczył, te też powołał; a które powołał, te też usprawiedliwił; a które usprawiedliwił, te też uwielbił.

Których i powołał, to jest nas, nie tylko z Żydów, ale i z poganów.

 Kiedy spodobało się Bogu, oddzielić mnie od łona matki mojej, wówczas wezwał mnie w swojej łasce, 

I oświadczali się, abyście chodzili godnie Bogu, który was powołał do swego królestwa i do chwały.

Do czego was powołał przez Ewangieliję naszę ku dostąpieniu chwały Pana naszego, Jeszu Chrystusa.

Który nas zbawił i powołał powołaniem świętem, nie według uczynków naszych, ale według postanowienia swego i łaski, która nam jest dana w Chrystusie Jeszu przed czasy wiecznemi.

Przetoż, bracia święci, powołania niebieskiego uczestnicy! obaczcie Apostoła i najwyższego kapłana wyznania naszego, Chrystusa Jeszu,

A Bóg wszelkiej łaski, który nas powołał do wiecznej chwały swojej w Chrystusie Jeszu, gdy maluczko ucierpicie, ten niech was doskonałymi uczyni, utwierdzi, umocni i ugruntuje;

Lecz z niego wy jesteście w Chrystusie Jeszu, który się nam stał mądrością od Boga i sprawiedliwością, i poświęceniem, i odkupieniem,

Kielich błogosławienia, który błogosławimy, izali nie jest społecznością krwi Chrystusowej? Chleb, który łamiemy, izali nie jest społecznością ciała Chrystusowego?

Mieszkajcież we mnie, a ja w was; jako latorośl nie może przynosić owocu sama z siebie, jeźli nie będzie trwała w winnej macicy, także ani wy, jeźli we mnie mieszkać nie będziecie.

Jam jest winna macica, a wyście latorośle; kto mieszka we mnie, a ja w nim, ten przynosi wiele owocu; bo beze mnie nic uczynić nie możecie.

Aby wszyscy byli jedno, jako ty, Ojcze! we mnie, a ja w tobie; aby i oni w nas jedno byli, aby świat uwierzył, żeś ty mię posłał.

A jeźli niektóre z gałęzi odłamane są, a ty, któryś był płonną oliwą, jesteś wszczepiony zamiast nich i stałeś się uczestnikiem korzenia i tłustości oliwnego drzewa:

Z Chrystusem jestem ukrzyżowany, a żyję już nie ja, lecz żyje we mnie Chrystus; a to że teraz w ciele żyję, w wierze Syna Bożego żyję, który mię umiłował i wydał samego siebie za mię.

Zbudowani na fundamencie Apostołów i proroków, którego jest gruntownym węgielnym kamieniem sam Jeszu Chrystus,

Na którym też i wy się wespół budujecie, abyście byli mieszkaniem Bożem w Duchu Świętym.

Chodzi o to, że narody są współdziedzicami i współczłonkami i współuczestnikami obietnicy w Pomazańcu Jeszu przez dobrą nowinę,

Albowiem staliśmy się uczestnikami Chrystusa, jeźliże tylko początek tego gruntu aż do koóca stateczny zachowamy.

 Mówimy wam o tym, co sami widzieliśmy i co słyszeliśmy, po to byście mieli z nami wspólnotę, bo my mamy wspólnotę z Ojcem i Synem Jego Jeszu Pomazańcem.

 Jeśli chodzimy w świetle tak, jak Bóg, który jest w świetle, mamy ze sobą wspólnotę i krew Syna Jego oczyszcza nas od wszystkich uchybień. 

 Przez to poznajemy, że w nim mieszkamy, a on w nas, że z tchnienie swoje nam dał.