Potem Paweł odszedłszy z Aten, przyszedł do Koryntu;

Lecz Kryspus, przełożony bóżnicy, uwierzył Panu ze wszystkim domem swoim, i wiele z Koryntczyków słuchając, uwierzyli i ochrzczeni są.

Bom ja jest z tobą, a żaden się na cię nie targnie, abyć miał co złego uczynić; albowiem ja wielki lud mam w tem mieście.

Paweł, Apostoł Jeszu Chrystusa przez wolę Bożą, i Tymoteusz brat,zborowi Bożemu, który jest w Koryncie, ze wszystkimi świętymi, którzy są we wszystkiej Achai.

 i wszyscy bracia, którzy są ze mną do zgromadzeń w Galacji. 

Paweł i Sylwan, i Tymoteusz zborowi Tesaloniceóskiemu w Bogu Ojcu i w Panu Jeszu Chrystusie. Łaska wam i pokój niech będzie od Boga Ojca naszego, i od Pana Jeszu Chrystusa.

Paweł i Sylwan, i Tymoteusz zborowi Tesaloniceóskiemu w Bogu, Ojcu naszym, i w Panu Jeszu Chrystusie.

A jeźlibym omieszkał, abyś wiedział, jako się masz w domu Bożym sprawować, który jest kościołem Boga żywego, filarem i utwierdzeniem prawdy.

 Juda, sługa Jeszu Pomazańca, a brat Jakowa. Do powołanych, którzy są zachowani i umiłowani w Bogu Ojcu i w Jeszu Pomazańcu.

Lecz z niego wy jesteście w Chrystusie Jeszu, który się nam stał mądrością od Boga i sprawiedliwością, i poświęceniem, i odkupieniem,

Azaż nie wiecie, iż niesprawiedliwi królestwa Bożego nie odziedziczą? Nie mylcie się: ani wszetecznicy, ani bałwochwalcy, ani cudzołożnicy, ani pieszczotliwi, ani samcołożnicy,

A takimiście niektórzy byli; aleście omyci, aleście poświęceni, aleście usprawiedliwieni w imieniu Pana Jeszu i przez Ducha Boga naszego.

 Oczyść ich w prawdzie. Słowo Twoje jest prawdą.

A ja poświęcam samego siebie za nich, aby i oni poświęceni byli w prawdzie.

I nie uczynił żadnej różnicy między nami a nimi, wiarą oczyściwszy serca ich.

Ku otworzeniu oczu ich, aby się nawrócili z ciemności do światłości, a z mocy szataóskiej do Boga, aby tak wzięli odpuszczenie grzechów i dział między poświęconymi przez wiarę, która jest w mię.

 aby go wyodrębnić do czystości, kąpielą wodną w mowie;

Bo ten, który poświęca i ci, którzy bywają poświęceni, z jednego są wszyscy, dla której przyczyny nie wstydzi się ich braćmi nazywać,

Przez którą wolę jesteśmy poświęceni przez ofiarę ciała Jeszu Chrystusa raz uczynioną.

Dlatego i Jeszu, aby poświęcił lud własną krwią swoją, za bramą ucierpiał.

Wszystkim, którzy jesteście w Rzymie, umiłowanym Bożym, powołanym świętym, łaska niech będzie wam i pokój od Boga, Ojca naszego, i od Pana Jeszu Chrystusa.

Bo nas nie powołał Bóg ku nieczystości, ale ku poświęceniu.

Który nas zbawił i powołał powołaniem świętem, nie według uczynków naszych, ale według postanowienia swego i łaski, która nam jest dana w Chrystusie Jeszu przed czasy wiecznemi.

ale do tego Świętego, który powołał was i sami świętymi w każdym postępowaniu stańcie się, 

ponieważ napisano: „Świętymi bądźcie, gdyż ja świętym jestem”.

I kamionowali Szczepana modlącego się i mówiącego: Panie Jeszu! przyjmij ducha mojego!

A klęknąwszy na kolana, zawołał głosem wielkim: Panie! nie poczytaj im tego za grzech! A to rzekłszy, zasnął.

 I tutaj ma władzę od naczelnych kapłanów uwięzić wszystkich wzywających imię Twoje.

I zdumiewali się wszyscy, którzy go słuchali, i mówili: Izali to nie jest ten, który burzył w Jeruzalemie tych, którzy wzywali imienia tego? i tuć na to przyszedł, aby ich związawszy, wiódł do najwyższych kapłanów?

 Dlaczego teraz zwlekasz? Wstań, zanurz się i zmyj z siebie swoje uchybienia, wzywając Jego imienia! 

A sam Pan nasz, Jeszu Chrystus i Bóg a Ojciec nasz, który nas umiłował i dał pociechę wieczną, i nadzieję dobrą przez łaskę,

Niech cieszy serca wasze i utwierdza was w każdej mowie i w uczynku dobrym.

Chroó się też pożądliwości młodzieóczych, a naśladuj sprawiedliwości, wiary, miłości, pokoju z tymi, którzy wzywają Pana z czystego serca.

Setowi również urodził się syn; Set dał mu imię Enosz. Wtedy zaczęto wzywać imienia Pana.

Stamtąd zaś przeniósł się na wzgórze na wschód od Betel i rozbił swój namiot pomiędzy Betel od zachodu i Aj od wschodu. Tam również zbudował ołtarz dla Pana i wzywał imienia Jego.

do tego miejsca, w którym uprzednio zbudował ołtarz i wzywał imienia Pana.

I nie mogła ich znieść ona ziemia, żeby społem mieszkali, albowiem była majętność ich wielka, tak, że nie mogli mieszkać pospołu.

Rzekł tedy Abram do Lota: Niech proszę nie będzie swaru między mną i między tobą, także między pasterzami moimi i między pasterzami twoimi, ponieważeśmy bracia.

Tedy podniósłszy Lot oczy swe, obaczył wszystkę równinę nad Jordanem, iż wszystka wilgotna była przedtem, niż zatracił Pan Sodomę i Gomorrę, jako sąd Paóski, i jako ziemia Egipska, idąc do Zoar.

Abram mieszkał w ziemi Chananejskiej, a Lot mieszkał w miejscach onej równiny, i rozbił namiot aż do Sodomy.

 ale nam jeden Bóg Ojciec, od którego wszystko i my do niego i jeden Pan Jeszu Pomazaniec, przez którego wszystko i my przez niego.

Słuchajże córko, a obacz, i nakłoó ucha twego, a zapomnij narodu twego, i domu ojca twojego.

A co się tknie słowa, które posłał synom Izraelskim, opowiadając pokój przez Jeszu Chrystusa, który jest Panem wszystkiego,

Sprawiedliwość, mówię, Boża przez wiarę Jeszu Chrystusa ku wszystkim i na wszystkie wierzące; boć różności nie masz.

 Ponieważ nie ma już podziału na Judejczyków i resztę ludzi. Jest jeden Pan, ten sam dla wszystkich ludzi, hojny dla każdego, kto będzie Go wzywał.

 Gdy żyjemy, dla Pana żyjemy, gdy umieramy, dla Pana umieramy. Czy więc żyjemy, czy umieramy, do Pana należymy.

Gdyż na to Chrystus i umarł i powstał i ożył, aby i nad umarłymi i nad żywymi panował.

 Ponieważ nie głosimy siebie, ale Pomazańca Jeszu, jako Pana, a siebie jako sług waszych ze względu na Jeszu. 

Dlatego też Bóg nader go wywyższył i darował mu imię, które jest nad wszystkie imię;

A wszelki język aby wyznawał, że Jeszu Chrystus jest Panem ku chwale Boga Ojca.

 A ma na płaszczu [szacie] i na biodrze swoim imię wypisane: Władca władców i Pan panów.