Gdzież jest mądry? Gdzież jest uczony w Piśmie? Gdzież badacz wieku tego? Izali w głupstwo nie obrócił Bóg mądrości świata tego?

I byłem ja u was w słabości i w bojaźni i w strachu wielkim,

Aby się wiara wasza nie gruntowała na mądrości ludzkiej, ale na mocy Bożej.

 Niech nikt samego siebie nie zwodzi; jeśli u was ktoś siebie uważa za mądrego w tym eonie, niech się stanie głupim, aby się stał mądrym.

 I jeszcze: Pan zna myśli mądrych, że są marnością.

I zostawię w pośrodku ciebie lud ubogi a nędzny, i ufać będą w imieniu Paóskiem.

Wówczas Jeszu, rzekł: Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i inteligentnymi, a objawiłeś je niemowlętom.

Tak, Ojcze, gdyż tak się Tobie spodobało.

Onejże godziny rozradował się Jezus w duchu, i rzekł: Wysławiam cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi! żeś te rzeczy zakrył przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je niemowlątkom; zaprawdę, Ojcze! że się tak upodobało tobie.

I odpowiedzieli im Faryzeuszowie: Alboście i wy zwiedzeni?

Tylko ten gmin, który nie zna zakonu; przeklęci są.

Jeźli kto jest mądry i umiejętny między wami? niech pokaże dobrem obcowaniem uczynki swoje w mądrej cichości.

 Ponieważ taka mądrość nie pochodzi z góry, ale jest ziemska, zmysłowa, a nawet demoniczna.

 Mądrość, która pochodzi z góry, jest przede wszystkim czysta, a także pokojowa, życzliwa, otwarta na argumenty, napełniona miłosierdziem i dobrymi owocami, niepowodująca podziałów, i jest pozbawiona obłudy.

więc postanowiłem i ja zbadać dokładnie wszystko od pierwszych chwil i opisać ci po kolei, dostojny Teofilu,

A gdy go Jeszu ujrzał bardzo zasmuconego, rzekł: Jakoż trudno ci, co mają pieniądze, wnijdą do królestwa Bożego!

Albowiem łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne, niż bogatemu wnijść do królestwa Bożego.

Tedy zasię przyszedł Jeszu do Kany Galilejskiej, gdzie był uczynił z wody wino. A był niektóry dworzanin królewski w Kapernaum, którego syn chorował.

I rzekł do niego Jeszu: Jeźli nie ujrzycie znamion i cudów, nie uwierzycie.

Rzekł mu Jeszu: Idź, syn twój żyje. I uwierzył on człowiek mowie, którą mu powiedział Jeszu, i poszedł.

Tedy ich pytał o godzinę, w którą by się lepiej miało; i rzekli mu, że wczoraj o siódmej godzinie opuściła go gorączka.

A potem prosił Piłata Józef z Arymatyi, (który był uczniem Jeszu, ale tajemnym dla bojaźni żydowskiej), aby zdjął ciało Jeszu. I pozwolił Piłat. Szedł tedy i zdjął ciało Jeszu.

Przyszedł też i Nikodem, (który był przedtem przyszedł w nocy do Jeszu), niosąc zmieszanej myrry i aloes, około sta funtów.

Który był przy zacnym staroście, Sergijuszu Pawle, mężu roztropnym. Ten przyzwawszy Barnabasza i Saula, pragnął słuchać słowa Bożego.

Tedy widząc starosta, co się stało, uwierzył, zdumiewając się nad nauką Paóską.

A mężowie niektórzy przyłączywszy się do niego, uwierzyli, między którymi też był Dyjonizyjusz Areopagitczyk i niewiasta imieniem Damarys, i inni z nimi.

Pozdrawiają was wszyscy święci; ale osobliwie, którzy są z cesarskiego domu.

A niech się chlubi brat niskiego stanu w wywyższeniu swojem,

Albowiem jako słoóce, kiedy weszło z gorącością, ususzyło trawę, a kwiat jej opadł i zginęła ona śliczność kształtu jego, tak i bogaty w drogach swoich uwiędnie.

Słuchajcie, bracia moi mili! azaż Bóg nie obrał ubogich na tym świecie, aby byli bogatymi w wierze i dziedzicami królestwa, które obiecał tym, którzy go miłują?

Starszy wybranej pani i dziatkom jej, które ja miłuję w prawdzie, a nie ja tylko, ale i wszyscy, którzy poznali prawdę,