(Chociaż sam Jeszu nie chrzcił, ale uczniowie jego),

I rozkazał zanurzyć ich w imię Jeszu Pomazańca. Potem uprosili go, aby został jeszcze kilka dni.

Wyrywając cię od tego ludu i od pogan, do których cię teraz posyłam,

Ku otworzeniu oczu ich, aby się nawrócili z ciemności do światłości, a z mocy szataóskiej do Boga, aby tak wzięli odpuszczenie grzechów i dział między poświęconymi przez wiarę, która jest w mię.

A ja gdym przyszedł do was, bracia! nie przyszedłem z wyniosłością mowy albo mądrości, opowiadając wam świadectwo Boże.

A mowa moja i kazanie moje nie było w powabnych mądrości ludzkiej słowach, ale w okazaniu ducha i mocy,

O których też mówimy, nie temi słowy, których ludzka mądrość naucza, ale których Duch Święty naucza, do duchownych rzeczy duchowne stosując.

 Odrzucamy to, co z powodu wstydu jest ukrywane. Nie postępujemy przebiegle i nie fałszujemy Słowa Bożego. Przeciwnie, ujawniając prawdę, poddajemy się sumieniu każdego, przed Bogiem. 

 Chociaż żyjemy w ciele, to jednak nie walczymy na sposób cielesny. 

 Ponieważ broń, którą toczymy naszą walkę, nie jest fizyczna. Naszą bronią są moce od Boga zdolne do burzenia warowni. 

 Krążą pogłoski, że listy moje budzą respekt, ale kiedy osobiście przybywam, to mizerny jestem, a w słowie jestem łagodny. 

Albowiem nie baśni jakich misternie wymyślonych naśladując, uczyniliśmy wam znajomą Pana naszego, Jeszu Chrystusa moc i przyjście, ale jako ci, którzyśmy oczami naszemi widzieli wielmożność jego.

Aby się wiara wasza nie gruntowała na mądrości ludzkiej, ale na mocy Bożej.