Albowiem gdyśmy byli w ciele, namiętności grzechów, które się wzniecały przez zakon, mocy dokazywały w członkach naszych ku przynoszeniu owocu śmierci.

Znajduję tedy ten zakon w sobie, gdy chcę dobre czynić, że się mnie złe trzyma.

Dziękuję Bogu przez Jeszu Chrystusa, Pana naszego. Przetoż tedy ja sam umysłem służę zakonowi Bożemu, lecz ciałem zakonowi grzechu.

 Ponieważ prawo Tchnienia prowadzące do życia, które jest w Pomazańcu Jeszu, uwolniło nas od prawa uchybienia prowadzącego do śmierci.

Zaiste niemasz człowieka sprawiedliwego na ziemi, któryby czynił dobrze, a nie grzeszył.

 Ponieważ ciało pożąda przeciwko tchnieniu, a tchnienie przeciwko ciału, więc rywalizują między sobą o wpływ na wasze postępowanie.

 Ty zaś, który należysz do Boga, uciekaj przed tym wszystkim, a zabiegaj o sprawiedliwość, pobożność, wiarę, miłość wytrwałość, uprzejmość. 

 Walcz w pięknym boju wiary. Uchwyć się życia eonowego, do którego zostałeś powołany i o którym złożyłeś dobre świadectwo w obecności wielu świadków. 

Jeszczeście się aż do krwi nie sprzeciwili, walcząc przeciwko grzechowi.

Albowiem w wielu upadamy wszyscy; jeźli kto nie upada w słowie, ten jest doskonałym mężem, który też może na wodzy trzymać i wszystko ciało.

 Skąd wojny i skąd walki między wami? Czy nie pochodzą one z waszych namiętności, które toczą bój w waszych członkach?

Umiłowani, zachęcam, żebyście jak obcy i wychodźcy powstrzymywali się od cielesnych żądz, które walczą przeciwko duszy. 

Ani stawiajcie członków waszych orężem niesprawiedliwości grzechowi: ale stawiajcie siebie samych Bogu, jako z umarłych żywi, i członki wasze orężem sprawiedliwości Bogu.

Po ludzku mówię dla mdłości ciała waszego. Albowiem jakoście stawiali członki wasze na służbę nieczystości i nieprawości ku czynieniu nieprawości: tak teraz stawiajcie członki wasze na służbę sprawiedliwości ku poświęceniu.

Bo wiemy, iż zakon jest duchowny, alem ja cielesny, zaprzedany pod grzech.

Posłuchaj pilnie wołania mego, bom bardzo znędzony; wyrwij mię od tych, którzy mię prześladują, albowiem są mocniejszymi nad mię.

Który by w cichości nauczał tych, którzy się sprzeciwiają, owaby im kiedy Bóg dał pokutę ku uznaniu prawdy,

Aby obaczywszy się, wywikłali się z sidła dyjabelskiego, od którego pojmani są ku czynieniu woli jego.