A widział JHWH, że wielka była niegodziwość ludzi na ziemi, a wszystkie myśli serca ich były złe w tym czasie.

I zawoniał Pan wonności wdzięcznej, i rzekł Pan w sercu swem: Nie będę więcej przeklinał ziemi dla człowieka: albowiem myśl serca człowieczego zła jest od młodości jego, nie zatracę więcej wszystkiego co żyje, jakom teraz uczynił.

Któż pokaże czystego z nieczystego? Ani jeden;

Cóż jest człowiek, aby miał być czystym, albo żeby miał być sprawiedliwym, urodzony z niewiasty?

Daleko więcej obrzydły jest, i nieużyteczny człowiek, który pije nieprawość jako wodę.

Jakoż tedy nędzny człowiek usprawiedliwiony być może przed Bogiem? albo jako może być czysty urodzony z niewiasty?

Albowiem ja znam nieprawość moję, a grzech mój przedemną jest zawżdy.

Nadto niemasz, ktoby wzywał imienia twego, i pobudził się do tego, aby się chwycił ciebie, przynajmniej teraz, gdyś zakrył twarz swoję przed nami, a sprawiłeś, abyśmy niszczeli dla nieprawości naszych.

Ponieważ z serca pochodzą złe myśli, morderstwa, cudzołóstwa, rozwiązłe czyny, kradzieże, fałszywe świadectwa, obraźliwe słowa.

Ponieważ z wnętrza, czyli z serca wychodzą złe zamiary, takie, jak: cudzołóstwo, niemoralność, kradzież, morderstwo,

Całe to zło pochodzi z wnętrza człowieka i czyni go skalanym.

 Jeśli więc wy, mając skłonność do zła, uznajecie za słuszne, by dzieci swoje obdarować czymś dobrym, to tym bardziej Ojciec w niebie da święte Tchnienie tym, którzy Go proszą.

I was ożywił, którzyście byli umarli w upadkach i w grzechach.

Między którymi i my wszyscy obcowaliśmy niekiedy w pożądliwościach ciała naszego, czyniąc to, co się podobało ciału i myślom, i byliśmy z przyrodzenia dziećmi gniewu, jako i drudzy.

I gdyśmy byli umarłymi w grzechach, ożywił nas pospołu z Chrystusem, (gdyż łaską zbawieni jesteście)

Albowiem i myśmy byli niekiedy głupimi, upornymi, błądzącymi, służąc pożądliwościom i rozkoszom rozmaitym, w złości i w zazdrości mieszkając, przemierzłymi, jedni drugich nienawidzącymi,

Aby już więcej nie cielesnym pożądliwościom, ale woli Bożej żył ostatek czasu w ciele.

Albowiem gdyśmy byli w ciele, namiętności grzechów, które się wzniecały przez zakon, mocy dokazywały w członkach naszych ku przynoszeniu owocu śmierci.

Dziękuję Bogu przez Jeszu Chrystusa, Pana naszego. Przetoż tedy ja sam umysłem służę zakonowi Bożemu, lecz ciałem zakonowi grzechu.

Bo co niemożnego było zakonowi, w czem on był słaby dla ciała, Bóg posławszy Syna swego w podobieóstwie grzesznego ciała i dla grzechu, potępił grzech w ciele,

Albowiem, którzy są według ciała, o tem myślą, co jest cielesnego; ale którzy są według Ducha, myślą o tem, co jest duchowego.

Przeto iż zmysł ciała jest nieprzyjacielem Bogu; bo się zakonowi Bożemu nie poddaje, gdyż też i nie może.

Lecz wy nie jesteście w ciele, ale w duchu, gdyż Duch Boży mieszka w was: a jeźli kto Ducha Chrystusowego nie ma, ten nie jest jego.

A jeźli Duch tego, który Jeszu wzbudził z martwych, mieszka w was, ten który wzbudził Chrystusa z martwych, ożywi i śmiertelne ciała wasze przez Ducha swego, który w was mieszka.

 Konsekwencją życia dla ciała będzie wasza śmierć, jeśli jednak wszystko robicie pod wpływem Tchnienia, to zabijacie w sobie to, co cielesne i dzięki temu będziecie żyli.

Ale obleczcie się w Pana Jeszu Chrystusa, a nie czyócie starania o ciele ku wykonywaniu pożądliwości.

 Zrodzone z ciała, jest ciałem, a zrodzone z Tchnienia, jest tchnieniem.

 Widoczne zaś są uczynki ciała, którymi są nierząd, nieczystość, rozpasanie, 

 zawiści, pijaństwa, hulanki i podobne tym, które omówiłem, jak też wyjaśniłem, że to czyniący królestwa Bożego nie odziedziczą.

Albowiem tego, co czynię, nie pochwalam; bo nie, co chcę, to czynię, ale czego nienawidzę, to czynię.

Bo nie czynię dobrego, które chcę; ale złe, którego nie chcę, to czynię.

Dziękuję Bogu przez Jeszu Chrystusa, Pana naszego. Przetoż tedy ja sam umysłem służę zakonowi Bożemu, lecz ciałem zakonowi grzechu.

Oby wyprostowane były drogi moje ku przestrzeganiu praw twoich!

Drogą przykazaó twoich pobieżę, gdy rozszerzysz serce moje.

Oto pragnę rozkazaó twoich; w sprawiedliwości twojej ożyw mię.

Odstąpcież odemnie złośnicy, abym strzegł rozkazania Boga mojego.

Podpieraj mię, abym był zachowany, i rozmyślał w ustawach twoich ustawicznie.

 Ponieważ ciało pożąda przeciwko tchnieniu, a tchnienie przeciwko ciału, więc rywalizują między sobą o wpływ na wasze postępowanie.

Albowiem Bóg jest, który sprawuje w was chcenie i skuteczne wykonanie według upodobania swego.

Nie iżbym już uchwycił, albo już doskonałym był; ale ścigam, ażbym też uchwycił to, na com też od Chrystusa Jeszu uchwycony.