Albowiem jeźli dla jednego upadku śmierć królowała przez jednego, daleko więcej, którzy obfitość onej łaski i dar sprawiedliwości przyjmują, w żywocie królować będą przez tegoż jednego Jeszu Chrystusa.

Aby jako grzech królował ku śmierci, tak też aby łaska królowała przez sprawiedliwość ku żywotowi wiecznemu przez Jeszu Chrystusa, Pana naszego.

I rozmawiał Kain z Ablem bratem swoim. I stało się, gdy byli na polu, że powstał Kain na Abla brata swego, i zabił go.

A tak było wszystkich dni Adamowych, których żył, dziewięć set lat i trzydzieści, lat i umarł.

I żył Set po spłodzeniu Enosa, osiem set lat, i siedem lat, i spłodził syny i córki.

A Enos żył dziewięćdziesiąt lat, i spłodził Kenana.

Było tedy wszystkich dni Enosowych dziewięć set lat, i pięć lat, i umarł.

I żył Kenan po spłodzeniu Mahalaleela osiem set lat, i czterdzieści lat, i spłodził syny i córki.

A Mahalaleel żył sześćdziesiąt i pięć lat, i spłodził Jareda.

I było wszystkich dni Mahalaleelowych osiem set dziewięćdziesiąt i pięć lat, i umarł.

I żył Jared po spłodzeniu Enocha osiem set lat, i spłodził syny i córki.

A Enoch żył sześćdziesiąt lat, i pięć, i spłodził Matuzalema.

I było wszystkich dni Enochowych trzy sta sześćdziesiąt i pięć lat.

I żył Matuzalem sto osiemdziesiąt i siedem lat, i spłodził Lamecha.

I było wszystkich dni Matuzalemowych dziewięć set sześćdziesiąt i dziewięć lat, i umarł.

I nazwał imię jego Noe, mówiąc: Ten nas pocieszy z pracy naszej, i z roboty rąk naszych, z strony ziemi, którą Pan przeklął.

I było wszystkich dni Lamechowych siedem set siedemdziesiąt i siedem lat, i umarł.

Wszystko, którego tchnący duch żywota był w nozdrzach jego, ze wszystkiego, co na suszy było, pomarło.

I wywrócił miasta one, i wszystkę onę równinę, wszystkie obywatele miast onych, i urodzaje onej ziemi.

I umarł Józef, i wszyscy bracia jego, i wszystek on rodzaj.

 Przeznaczone jest ludziom pierwsze życie zakończyć śmiercią, a potem stanąć na sąd.

Gdyż stworzenie marności jest poddane, nie dobrowolnie, ale dla tego, który je poddał,

Bo wiemy, iż wszystko stworzenie wespół wzdycha i wespół boleje aż dotąd.

Tedy rozkazał Farao wszystkiemu ludowi swemu, mówiąc: Każdego syna, który się urodzi, w rzekę go wrzućcie, a każdą córkę żywo zachowajcie.

I stało się o północy, że Pan zabijał wszystkie pierworodztwa w ziemi Egipskiej, i od pierworodnego Faraonowego, siedzącego na stolicy jego, aż do pierworodnego więźnia, który był w więzieniu, i wszelkie pierworodne z bydląt.

Zatem wstał Farao onej nocy, i wszyscy słudzy jego, i wszystek Egipt, i wszczął się wielki krzyk w Egipcie; bo nie było domu, w którym by nie był umarły.