Bo jeźli ci, którzy są z zakonu, dziedzicami są, tedyć zniszczała wiara i wniwecz się obróciła obietnica.

Czasci już, abyś czynił Panie! albowiem wzruszono zakon twój.

Jakoż mówicie: Myśmy mądrzy, a zakon Paóski jest przy nas? zaprawdę, oto daremnie pióro pisarz czyni; daremnie są w zakonie biegłymi.

Kogoż zawstydzili ci mędrcy? Którzyż są przestraszeni i pojmani? Oto słowo Paóskie odrzucają; cóż to tedy za mądrość ich?

 Nie myślcie, że przyszedłem unieważnić prawo lub proroków. Nie przyszedłem unieważnić, ale wypełnić.

W ten sposób unieważniliście nakaz Boga dla waszej tradycji.

Nie odrzucam tej łaski Bożej; bo jeźli przez zakon jest sprawiedliwość, tedyć Chrystus próżno umarł.

 Dlatego twierdzę, że umowy wcześniej zawartej przez Boga, prawo, które powstało czterysta trzydzieści lat później, nie znosi i nie anuluje obietnicy dotyczącej Pomazańca.

 Czym więc jest prawo? Z powodu wykroczenia, zostało dodane aż do przyjścia Potomka, któremu udzielono obietnicy, a wydane przez Posłów w ręce mediatora. 

Cóż tedy rzeczemy? Iż zakon jest grzechem? Nie daj tego Boże! I owszemem grzechu nie poznał, tylko przez zakon; bo i o pożądliwości bym był nie wiedział, by był zakon nie rzekł: Nie będziesz pożądał.

I jam żył niekiedy bez zakonu; lecz gdy przyszło przykazanie, grzech ożył, a jam umarł.

Gdyż grzech, wziąwszy przyczynę przez przykazanie, zawiódł mię i przez nie zabił mię.

To tedy dobre stałoż mi się śmiercią? Nie daj tego Boże! I owszem grzech, aby się pokazał być grzechem, sprawił mi śmierć przez dobre, żeby się stał nader grzeszącym on grzech przez ono przykazanie.

Aby ona sprawiedliwość zakonu była wypełniona w nas, którzy nie według ciała chodzimy, ale według Ducha.

 Ponieważ zakończeniem prawa jest Pomazaniec, dla usprawiedliwienia każdego wierzącego.

 Nie miejcie długów u nikogo, chyba że dług odwzajemnionej miłości, ponieważ kto innych miłuje, wypełnia prawo.

 Miłość nie wyrządza zła bliźniemu, dlatego miłość jest doskonałym wypełnieniem Prawa.

Tedym rzekł: Oto idę; w księgach napisano o mnie;

Pan go sobie upodobał dla sprawiedliwości swojej; uwielbił go zakonem, i sławnym go uczynił.

Ale to jest przymierze, które postanowię z domem Izraelskim po tych dniach, mówi Pan: Dam zakon mój do wnętrzności ich, a na sercu ich napiszę go, i będę Bogiem ich, a oni będą ludem moim.

I nie będzie więcej uczył żaden bliźniego swego, i żaden brata swego, mówiąc: Poznajcie Pana; bo mię oni wszyscy poznają, od najmniejszego z nich aż do największego z nich, mówi Pan; bo miłościw będę nieprawościom ich, a grzechów ich nie wspomnę więcej.

 Odpowiedział mu Jeszu: "Ustąp teraz, bo godzi się nam wypełnić wszelką sprawiedliwość". Wtedy Mu ustąpił.

 Zapewniam was, że jeśli wasza sprawiedliwość nie będzie przewyższała znawców Prawa i faryzeuszów, nie dostaniecie się pod władzę niebios.

Tym, którzy są bez zakonu, jakobym bez zakonu, (nie będąc bez zakonu Bogu, ale będąc pod zakonem Chrystusowi), abym pozyskał tych, którzy są bez zakonu.

Bom ja przez zakon zakonowi umarł, abym żył Bogu.

 Jeśli jesteście Tchnieniem prowadzeni, to przepisy prawa są wam niepotrzebne.

 bałwochwalstwo, farmacja, wrogość, kłótnie, zazdrość, drażliwość, podjudzanie, podziały, stronnictwa, 

 Owocem zaś ducha jest: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność,  łagodność, opanowanie.

A świadczy nam to i sam Duch Święty; albowiem powiedziawszy pierwej:

Toć jest przymierze, które postanowię z nimi po onych dniach, mówi Pan: Dam prawa moje do serca ich, a na myślach ich napiszę je.

A jeźliże pełnicie zakon królewski według Pisma: Będziesz miłował bliźniego twego jako samego siebie, dobrze czynicie.

Albowiem ktobykolwiek zachował wszystek zakon, a w jednym by upadł, stał się winien wszystkich przykazaó.

Tak mówcie i tak czyócie jako ci, którzy według zakonu wolności macie być sądzeni.