Który rzekł: Próżnujecie, próżnujecie, dla tegoż mówicie: Pójdziemy, ofiarować będziemy Panu.

Idź do mrówki, leniwcze! obacz drogi jej, a nabądź mądrości;

Przecież w lecie gotuje pokarm swój, a zgromadza w żniwa żywność swoję.

Jako ocet zębom, i jako dym oczom, tak jest leniwy tym, którzy go posyłają.

Dusza leniwego żąda, a nic nie ma; ale dusza pracowitych zbogaci się.

Kto niedbały w sprawach swoich, bratem jest utratnika.

Widziałżeś męża rątszego w sprawach swoich? Takowyć przed królami staje, a nie staje przed podłymi.

Szedłem przez pole męża leniwego a przez winnicę człowieka głupiego;

Co ja ujrzawszy złożyłem to do serca mego, a widząc to wziąłem to ku przestrodze.

A wtem ubóstwo twoje przyjdzie jako podróżny, a niedostatek twój jako mąż zbrojny.

Leniwy mówi: lew na drodze, lew na ulicach.

Leniwiec rękę kryje do zanadrzy swych, a ciężko mu jej podnosić do ust swoich.

 Wszystko, co znajdzie twoja ręka, wykonaj swoją mocą, bo w Szeolu, dokąd idziesz, nie ma pracy, ani rozliczenia, ani wiedzy, ani mądrości.

Stróżowie jego ślepi, wszyscy zgoła nic nie umieją, wszyscy są psami niememi, nie mogą szczekać; ospałymi są, leżą, kochają się w drzemaniu.

Jego pan mu odpowiedział: Sługo zły i leniwy! Byłeś świadom, że żnę, gdzie nie siałem, i zbieram, gdzie nie rozsypałem.

Owszem sami wiecie, że moim potrzebom i tych, którzy są ze mną, służyły te ręce,

Wszystkomci wam okazał, iż tak pracując, musimy podejmować słabe, a pamiętać na słowa Pana Jeszu, że on rzekł: Szczęśliwsza jest rzecz dawać, niżeli brać.

 Kradnący, niech więcej nie kradnie, niech bardziej się wysila, wypracowując własnymi rękoma jakieś dobro, aby miał czym obdarować potrzebującego.

I pilnie się starali, abyście spokojnymi byli i rzeczy swoich pilnowali, i pracowali własnymi rękami swemi, jakośmy wam przykazali;

Abyście uczciwie chodzili przed obcymi, a w niczem abyście nie mieli niedostatku.

 W imieniu Pana Jeszu, który jest Pomazańcem Boga, nakazujemy wam, bracia i siostry, abyście nie utrzymywali kontaktu z kimkolwiek, kto twierdzi, że jest bratem lub siostrą, ale nie idzie z nami w równym szeregu, według nauki, którą otrzymaliście od nas.

Aniśmy darmo chleba jedli u kogo, ale z pracą i z kłopotem we dnie i w nocy robiąc, abyśmy nikomu z was ciężkimi nie byli;

 Ponieważ gdy byliśmy u was, to wam nakazaliśmy, że jeśli ktoś nie chce pracować, niech też nie je.

 Takim właśnie nakazujemy i takich wzywamy w Panu Jeszu Pomazańcu, aby w uniżeniu pracowali i własny chleb jedli.

Owszem też próżnując uczą się chodzić od domu do domu; a nie tylko są próżnujące, ale też świegotliwe, niepotrzebnemi rzeczami się bawiące, mówiąc, co nie przystoi.

 Bóg nie jest niesprawiedliwy, dlatego nie zapomni o pracy waszej ani o wysiłkach w przejawianiu miłości, którą okazaliście w imieniu Jego, wspierając świętych i służąc im.

 Pragniemy zaś, aby każdy z was taką samą okazywał gorliwość względem pełnej nadziei aż do końca.

Z powodu rozszerzenia się bezprawia oziębnie miłość wielu.

Ten był wprawiony w drogę Paóską, a pałając w duchu, mówił i nauczał pilnie o Panu, wiedząc tylko o chrzcie Janowym.

Pozdrawia was Epafras, który z was jest sługa Chrystusowy, który zawsze bojuje za was w modlitwach, abyście stali doskonałymi i zupełnymi we wszelkiej woli Bożej.

Bo mu daję świadectwo, iż gorliwą miłość ma przeciwko wam i przeciwko tym, którzy są w Laodycei i którzy są w Hijerapolu.

 Wyznawajcie jedni drugim uchybienia i módlcie się jedni za drugich, abyście zostali uzdrowieni. Wiele może prośba sprawiedliwego zdziałać.  

Oczyszczając dusze wasze w posłuszeństwie prawdzie, do nieobłudnej miłości braterskiej z czystego serca jedni drugich miłujcie żarliwie.

 Przede wszystkim zaś miejcie żarliwą miłość względem siebie nawzajem, gdyż miłość zakryje mnóstwo grzechów.

Ale mam nieco przeciwko tobie, żeś miłość twoję pierwszą opuścił.

Znam uczynki twoje, żeś nie jest ani zimny ani gorący, bodajżeś był zimny albo gorący!

A tak, ponieważ jesteś letni, a ani zimny ani gorący, wyrzucę cię z ust moich.

Albowiem kto w Panu powołany jest niewolnikiem, wolny jest w Panu; także też, kto jest powołany wolnym, niewolnikiem jest Chrystusowym.

Słudzy! posłuszni bądźcie panom według ciała, z bojaźnią i ze drżeniem w prostości serca waszego, jako Chrystusowi;

Z dobrą wolą służąc jako Panu a nie ludziom;

Słudzy! Posłuszni bądźcie we wszystkiem panom cielesnym, nie służąc na oko jako ci, co się ludziom podobać chcą, ale w szczerości serca, bojąc się Boga.

Wiedząc, iż od Pana weźmiecie zapłatę dziedzictwa; albowiem Panu Chrystusowi służycie.

Panowie! Sprawiedliwie i słusznie się z sługami obchodźcie, wiedząc, iż i wy Pana macie w niebiesiech.

Sług nauczaj, aby byli poddani panom swoim, we wszystkiem się im podobając, nie odmawiając,

W niczem nie oszukując, ale we wszystkiem wierność uprzejmą pokazując, aby naukę zbawiciela naszego, Boga, we wszystkiem zdobili.

 Dlatego, jako ci, którzy otrzymują królestwo stabilne, zachowajmy wdzięczność i z nią pełnijmy służbę w sposób miły Bogu: ze skromnością i czcią.