Ale zatwardził się ich sposób myślenia, ponieważ aż do dnia dzisiejszego ta sama zasłona przy czytaniu starej umowy, pozostaje nie odsłonięta, mimo że w Pomazańcu traci znaczenie. 

 Ponieważ Bóg, który rozkazał, by w ciemności zaświeciło światło, sprawił także, że w naszych sercach, pod wpływem światła ukazała się chwała Boga w postaci Jeszu Pomazańca. 

Piotr im odpowiedział: Skorygujcie się i niech każdy z was zanurzy się w imię Jeszu Pomazańca dla odpuszczenia waszych uchybień, a otrzymacie dar Tchnienia świętego.

Ci zaś, którzy przyjęli jego naukę, zostali zanurzeni, i tego dnia dołączyło do nich około trzech tysięcy osób.

Tedy widząc starosta, co się stało, uwierzył, zdumiewając się nad nauką Paóską.

A puściwszy się z Pafu Paweł i ci, którzy z nim byli, przyszli do Pergi Pamfiliejskiej. A Jan odszedłszy od nich, wrócił się do Jeruzalemu.

Lecz ten, którego Bóg wzbudził, nie widział skażenia.

Niechże wam tedy będzie wiadomo, mężowie bracia, iż się wam przez tego opowiada odpuszczenie grzechów:

 Dlaczego teraz zwlekasz? Wstań, zanurz się i zmyj z siebie swoje uchybienia, wzywając Jego imienia!