Lecz Anioł Paóski rzekł do Filipa, mówiąc: Wstaó, a idź ku południowi na drogę, która od Jeruzalemu idzie ku Gazie, która jest pusta.

Przetoż teraz poślij męże do Joppy, a przyzwij Szymona, którego zowią Piotrem.

Ten ma gospodę u niektórego Szymona, garbarza, który ma dom nad morzem; ten ci powie, co byś miał czynić.

Który nam oznajmił, jako widział Anioła w domu swym stojącego i mówiącego do siebie: Poślij męże do Joppy, a przyzwij Szymona, którego zowią Piotrem.

O czem dowiedziawszy się bracia, odprowadzili go do Cezaryi i odesłali go do Tarsu.

Potem odszedł Barnabasz do Tarsu, aby szukał Saula, a znalazłszy go, przyprowadził go do Antyjochii.

A Paweł rzekł: Jamci jest człowiek Żyd Tarseóczyk, mieszczanin nie z podłego miasta w Cylicyi: przetoż proszę cię, dopuść mi mówić do ludu.

Jamci jest mąż Żyd, urodzony w Tarsie Cylicyjskim, lecz wychowany w mieście tem u nóg Gamalijelowych, wyćwiczony dostatecznie w zakonie ojczystym, gorliwym będąc miłośnikiem Bożym, jako wy wszyscy dziś jesteście.

I stanie się, że każdy, kto wezwie imienia Pańskiego, będzie zbawiony.

Przetoż pokutuj z tej twojej złości, a proś Boga; ować snać będzie odpuszczony ten zamysł serca twego.

A wszakże i tam jeźli szukać będziesz Pana, Boga twego, tedy znajdziesz, będzieszli go szukał całem sercem twojem, i całą duszą swoją.

A mężowie oni byli wiernymi w tej pracy: a nad nimi byli przełożonymi Jachat, i Abdyjasz, Lewitowie, z synów Merarego, i Zacharyjasz i Mesullam z synów Kaatowych, którzy przynaglali robocie; a każdy z Lewitów umiał grać na instrumentach muzycznych.

Nad tymi też, którzy nosili brzemiona, i przynaglali robotnikom przy każdej robocie, byli z Lewitów pisarze, i przystawowie, i odźwierni.

Nadto oznajmił Safan, pisarz, królowi mówiąc: Księgę mi też dał Helkijasz kapłan; i czytał ją Safan przed królem.

A gdy słyszał król słowa zakonu, rozdarł szaty swoje.

Aby zahamował duszę jego od dołu, a żywot jego aby na miecz nie trafił.

Tak, że sobie żywot jego chleb obrzydzi, a dusza jego pokarm wdzięczny.

I przybliża się do grobu dusza jego a żywot jego do rzeczy śmierć przynoszących.

Tedy się nad nim Bóg zmiłuje, a rzecze: Wybaw go, aby nie zstępował do grobu, bom znalazł ubłaganie.

Będzie się modlił Bogu, i przyjmie go łaskawie, i ogląda z weselem oblicze jego, i przywróci człowiekowi sprawiedliwość jego;

Lecz Bóg wybawił duszę moję, aby nie zstąpiła do dołu, a żywot mój aby oglądał światłość.

Gdym milczał, schnęły kości moje w narzekaniu mojem na każdy dzieó.

przetoż grzech mój oznajmiłem tobie, a nieprawości mojej nie kryłem. Rzekłem: Wyznam na się przestępstwa moje Panu, a tyś odpuścił nieprawość grzechu mego. Sela.

(Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy.)

Z żądością oczekiwałem Pana; a skłonił się ku mnie, i wysłuchał wołanie moje;

A wzywaj mię w dzieó utrapienia: tedy cię wyrwę, a ty mię uwielbisz.

Pieśó stopni. Z głębokości wołam do ciebie, o Panie!

Panie! będzieszli nieprawości upatrywał, Panie! któż się zostoi?

Ofiara niepobożnych jest obrzydliwością Panu; ale modlitwa szczerych podoba mu się.

Szukajcie Pana, póki może być znaleziony; wzywajcie go, póki blisko jest.

Niech opuści niepobożny drogę swoję, a człowiek nieprawy myśli swoje i niech się nawróci do Pana, a zmiłuje się; i do Boga naszego, gdyż jest hojnym w odpuszczaniu.

 Gdy mnie wzywać będziecie, zanosząc do mnie modlitwy, wówczas was wysłucham.

 Szukając mnie, znajdziecie; gdy będziecie szukać mnie całym sercem,

Wprawdzie słyszę Efraima, że sobie utyskuje, mówiąc: Pokarałeś mię, abym był pokarany jako cielec nieokrócony. Nawróć mię abym był nawrócony; tyś zaiste Panie! Bóg mój.

Izali synem moim miłym nie jest Efraim? Izali nie jest dziecięciem rozkosznem? Bo od onego czasu, jakom mówił przeciwko niemu, przecież naó ustawicznie wspominam; dlatego poruszają się wnętrzności moje nad nim, zaiste zlituję się nad nim, mówi Pan.

Tedy się stało słowo Paóskie do Jonasza powtóre, mówiąc:

Wstał tedy Jonasz, i poszedł do Niniwy według słowa Paóskiego. (A Niniwe było miasto bardzo wielkie na trzy dni drogi.)

I wyleję na dom Dawidowy, i na obywateli Jeruzalemskich Ducha łaski i modlitw, a patrzyć będą na mię, którego przebodli; i płakać będą nad nim płaczem, jako nad jednorodzonym; gorzko, mówię, płakać będą nad nim, jako gorzko płaczą nad pierworodnym.

Proście, a dostaniecie, szukajcie, a znajdziecie, pukajcie, a otworzą wam.

Ponieważ każdy, kto prosi, otrzyma, a kto szuka, znajdzie, a temu, co puka, będzie otworzone.

 Przyjmijcie moje pouczenie: Proście, a dostaniecie; szukajcie, a znajdziecie; pukajcie, a otworzą wam.

 Każdy, kto prosi, otrzyma, kto szuka, znajdzie, a temu, co puka, będzie otworzone.

A Bóg izali się nie pomści krzywdy wybranych swoich, wołających do siebie we dnie i w nocy, chociaż im długo cierpi?

Rzekł też i do niektórych, którzy ufali sami w sobie, że byli sprawiedliwymi, a inszych za nic nie mieli, to podobieóstwo:

Faryzeusz stanąwszy, tak się sam u siebie modlił: Dziękuję tobie, Boże! żem nie jest jako inni ludzie, drapieżni, niesprawiedliwi, cudzołożnicy, albo jako i ten celnik.

A celnik stojąc z daleka, nie chciał podnieść i oczu swych w niebo, ale się bił w piersi swoje, mówiąc: Boże! bądź miłościw mnie grzesznemu.

I rzekł do Jeszu: Panie! pomnij na mnie, gdy przyjdziesz do królestwa twego.

A Jeszu mu rzekł: Amen, zapewniam Cię, dziś ze mną będziesz w raju.

Odpowiedział Jeszu i rzekł jej: Gdybyś wiedziała ten dar Boży, i kto jest ten, co ci mówi: Daj mi pić, ty byś go prosiła, a dałby ci wodę żywą.