A iż nami nawałności bardzo miotały, nazajutrz towary wyrzucili.

A trzeciego dnia rękami naszemi okrętowe naczynia wyrzuciliśmy.

I odpowiedział szatan Panu, i rzekł: Skórę za skórę, i wszystko, co ma człowiek, da za duszę swoję;

A żeglarze ulękłszy się wołali każdy do boga swego, a wyrzucali do morza to, co mieli na okręcie, aby tem lżejszy był; ale Jonasz zszedł był na stronę okrętu, a położywszy się spał twardo.

Dlatego mówię wam: Nie troszczcie się zbytnio o swoje życie, o to, co macie jeść i pić, ani o swoje ciało, czym się macie przyodziać. Czyż życie nie znaczy więcej niż pokarm, a ciało więcej niż odzienie?

Co bowiem zyska człowiek, choćby zdobył cały świat, a stracił swoją duszę? Albo co da człowiek w zamian za swoją duszę?

 Z tego zatem powodu i my, otoczeni tak wielką rzeszą świadków, odrzuciwszy wszelkie obciążenie i osaczające nas uchybienie biegiem dążmy do celu, z wytrwałością w przeznaczonych nam zmaganiach.