A Saul drżąc i bojąc się, rzekł: Panie! co chcesz, abym ja uczynił? A Pan do niego: Wstaó, a wnijdź do miasta, a tam ci powiedzą, co byś ty miał czynić.

I wstał Saul z ziemi, a otworzywszy oczy swoje, nikogo nie widział. Tedy ująwszy go za rękę; prowadzili go do Damaszku,

I rzekłem: Cóż uczynię, Panie? A Pan rzekł do mnie: Wstaó; idź do Damaszku, a tam ci powiedzą o wszystkiem, co postanowiono, abyś ty uczynił.

 Odpowiedział mu Pan: "Idź, ponieważ wybrałem go na naczynie, w którym zaniesie imię moje do narodów, królów i synów Iszraela."

Albowiem ja mu ukażę, jako wiele musi cierpieć dla imienia mego.

A byli w Antyjochii we zborze, który tam był, niektórzy prorocy i nauczyciele, jako Barnabasz i Symeon, którego zwano Niger, i Lucyjus Cyrenejczyk, i Manahen, który był wychowany z Herodem Tetrarchą, i Saul.

Tedy poszcząc i modląc się, i wkładając na nie ręce, odprawili je.

A on rzekł: Bóg ojców naszych obrał cię, abyś poznał wolę jego, a iżbyś oglądał onego sprawiedliwego i słuchał głosu z ust jego.

Albowiem mu będziesz świadkiem u wszystkich ludzi tego, coś widział i słyszał.

Ponieważ zaliczony był do naszego grona, więc otrzymał swój przydział w tym usługiwaniu.

do zajęcia miejsca w usłudze i posłannictwie, od którego odstąpił Juda, idąc własną drogą."

 My bowiem będziemy trwali w usługiwaniu modlitwą i słowem". 

 Nie podsumowuję swojej duszy jako wyjątkowo cennej, jakbym miał już zakończyć bieg swój i służbę, którą powierzył mi Pan Jeszu, w celu dobitnego świadczenia dobrej nowiny o łasce Boga.

Które pozdrowiwszy, rozpowiedział im wszystko porządnie, co Bóg uczynił między pogany przez usługę jego.

Przez którego wzięliśmy łaskę i urząd apostolski ku posłuszeóstwu wiary między wszystkimi narody, dla imienia jego;

Na to, abym był sługą Jeszu Chrystusa między pogany, świętobliwie pracując w Ewangielii Bożej, aby ofiara pogan stała się przyjemna, poświęcona przez Ducha Świętego.

 Dzięki okazanemu nam miłosierdziu otrzymaliśmy dar usługiwania, bez zniechęcania się.

 Wszystko zaś to pochodzi od Boga, który pojednał nas ze sobą przez Pomazańca i zlecił nam służbę pojednania. 

Której stałem się sługą według daru łaski Bożej, która mi jest dana według skutku mocy jego.

Mnie mówię, najmniejszemu ze wszystkich świętych dana jest ta łaska, abym między poganami opowiadał te niedościgłe bogactwa Chrystusowe.

Jakoście się też nauczyli od Epafry, miłego spółsługi naszego, który jest wiernym sługą Chrystusowym dla was;

Jeźli tylko trwacie w wierze ugruntowani i utwierdzeni, a nie poruszeni od nadziei Ewangielii, którąście słyszeli, która jest kazana wszelkiemu stworzeniu, które jest pod niebem, której ja Paweł stałem się sługą;

Któregom się ja stał sługą według daru Bożego, który mi jest dany dla was, abym wypełnił słowo Boże,

I posłaliśmy Tymoteusza, brata naszego i sługę Bożego, i pomocnika naszego w Ewangielii Chrystusowej, aby was utwierdził i napominał z strony wiary waszej.

Przetoż dziękuję temu, który mię umocnił, Chrystusowi Jeszu, Panu naszemu, iż mię za wiernego osądził, na usługiwanie postanowiwszy mię.

To przekładając braciom, będziesz dobrym sługą Chrystusa Jeszu, wychowanym w słowach wiary i nauki dobrej, którejś naśladował.

Ale ty bądź czułym we wszystkiem, cierp złe, wykonywaj uczynek kaznodziei, usługiwania twego zupełnie dowódź.

Zatem Pan rzekł Pawłowi w nocy w widzeniu: Nie bój się, ale mów, a nie milcz.

Bom ja jest z tobą, a żaden się na cię nie targnie, abyć miał co złego uczynić; albowiem ja wielki lud mam w tem mieście.

 A gdy wróciłem do Jeruszalem i modliłem się w świątyni, wpadłem w zachwycenie.

 A ja odpowiedziałem: "Panie, oni wiedzą, że zamykałem w więzieniach tych, którzy wierzą w Ciebie, i biczowałem w synagogach, 

I rzekł do mnie: Idźże, boć ja cię do pogan daleko poślę.

A drugiej nocy stanąwszy przy nim Pan, rzekł: Bądź dobrego serca, Pawle! albowiem jakoś o mnie świadczył w Jeruzalemie, tak musisz świadczyć i w Rzymie.

Albowiem stanął przy mnie tej nocy Anioł Boga tego, któregom ja jest i któremu służę;

Mówiąc: Nie bój się, Pawle! musisz stawiony być przed cesarzem, a oto darował ci Bóg wszystkich, którzy płyną z tobą.

 Choć przechwalanie się nie jest niczym dobrym to jednak wspomnę o moich widzeniach i objawieniach Pana. 

 Widziałem też takiego człowieka, co do którego również nie wiem, czy to było w ciele, czy poza ciałem, ale Bóg to wie,  

 Z tego będę się chlubił, zaś z samego siebie nie będę się chlubił, chyba że ze swoich słabości. 

 Żebym się nie wynosił nadmiarem objawień, otrzymałem kolec wbity w ciało, który niczym posłaniec szatana bije mnie, bym się nie wywyższał. 

 Ponieważ nie poznałem jej od jakiegoś człowieka i nikt mnie jej nie nauczył, tylko została mi przekazana przez objawienie Jeszu Pomazańca. 

 Zrobiłem to zgodnie z objawieniem by przedstawić im dobrą nowinę, którą głoszę wśród narodów. Spotkałem się na osobności z tymi, których szczególnie poważano, by się nie okazało, że na próżno biegnę lub biegłem.