instructed
Dzieje Apostolskie 13:10
Rzekł: O pełny wszelkiej zdrady i wszelkiej przewrotności, synu dyjabelski, nieprzyjacielu wszelkiej sprawiedliwości! nie przestanieszże podwracać prostych dróg Paóskich?
Dzieje Apostolskie 16:17
Ta chodząc za Pawłem i za nami, wołała mówiąc: Ci ludzie sługami są Boga najwyższego, którzy nam opowiadają drogę zbawienia.
Dzieje Apostolskie 19:9
A gdy się niektórzy zatwardzili, a wierzyć nie chcieli, źle mówiąc o tej drodze Bożej przed mnóstwem, odstąpiwszy od nich, odłączył ucznie, na każdy dzieó ucząc w szkole niektórego Tyranna.
Dzieje Apostolskie 19:23
A pod on czas stał się rozruch niemały około drogi Bożej.
Księga Rodzaju 18:19
Znam go bowiem; przetoż przykaże synom swoim, i domowi swemu po sobie, aby strzegli drogi Paóskiej, i czynili sprawiedliwość i sąd; aby przywiódł Pan na Abrahama, co mu powiedział.
Księga Sędziów 2:22
Abym przez nie doświadczał Izraela, będąli strzedz drogi Paóskiej, chodząc po niej, jako jej strzegli ojcowie ich, czyli nie.
1 Księga Samuela 12:23
A mnie nie daj Boże, abym miał grzeszyć przeciw Panu, przestawając modlić się za wami; owszem was będę nauczał drogi dobrej i prostej.
Księga Psalmów 25:8
Dobry i prawy jest Pan; przetoż drogi naucza grzeszników.
Księga Psalmów 25:9
Poprowadzi cichych w sądzie, a nauczy pokornych drogi swojej.
Księga Psalmów 119:1
Błogosławieni, którzy żyją bez nagany, którzy chodzą w zakonie Paóskim,
Księga Izajasza 40:3
 Głos wołającego na pustkowiu: Gotujcie drogę Panu [JHWH], wyrównajcie na pustkowiu drogę Bogu naszemu.
Księga Jeremiasza 6:16
Gdy tak Pan mawiał: Zastanówcie się na drogach, a spojrzyjcie i pytajcie się o ścieszkach starych, któraby była droga dobra, a chodźcie nią, a znajdziecie odpocznienie duszy waszej: tedy odpowiadali: Nie będziemy chodzili.
Księga Ozeasza 14:9
Ewangelia wg św. Mateusza 3:3
 Jego dotyczą słowa wypowiedziane przez proroka Izajasza: "Głos wołającego na pustkowiu: 'Przygotujcie drogę Pana, Jego ścieżki czyńcie prostymi'."
Ewangelia wg św. Marka 1:3
głos wołającego na pustkowiu: Przygotujcie drogę Panu; Jego ścieżki czyńcie prostymi.
Ewangelia wg św. Marka 12:14
Przyszli więc i mówią do Niego: Nauczycielu, wiemy, że jesteś szczery i nie zważasz na czyjąś opinię i nie usiłujesz robić dobrego wrażenia na innych, ale naprawdę nauczasz drogi Bożej. Czy wolno płacić podatek cezarowi, czy nie? Mamy płacić czy nie płacić?
Ewangelia wg św. Łukasza 3:4
Zgodnie z tym, co jest napisane w księdze proroka Izajasza: Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego!
Ewangelia wg św. Jana 1:23
Rzekł: Jam jest głos wołającego na puszczy: Prostujcie drogę Paóską, jako powiedział Izajasz prorok.
fervent
List do Rzymian 12:11
 bądźcie w tym gorliwi, nie ociągajcie się. Tchnieniem pałajcie i Panu służcie.
List do Kolosan 1:28
 którego my głosimy, ucząc pełnej mądrości i napominając każdego człowieka, po to by zajął pozycję dojrzałą w Pomazańcu Jeszu.  
List do Kolosan 1:29
W czem też pracuję, bojując według skutecznej mocy jego, która we mnie dzieło swoje potężnie sprawuje.
2 List do Tymoteusza 2:4
Żaden, który żołnierkę służy, nie wikle się sprawami tego żywota, aby się temu, od którego za żołnierza przyjęty jest, podobał.
List św. Jakuba 5:16
 Wyznawajcie jedni drugim uchybienia i módlcie się jedni za drugich, abyście zostali uzdrowieni. Wiele może prośba sprawiedliwego zdziałać.  
knowing
Dzieje Apostolskie 19:3
"Jakie więc zanurzenie przyjęliście?" - zapytał. A oni odpowiedzieli: "Zanurzenie Janowe".
Ewangelia wg św. Mateusza 3:1-17
1
 W tym czasie przychodzi Jan Zanurzyciel głoszący na Pustyni Judzkiej,
2
 "Skorygujcie się, bo blisko już jest władza niebios".
3
 Jego dotyczą słowa wypowiedziane przez proroka Izajasza: "Głos wołającego na pustkowiu: 'Przygotujcie drogę Pana, Jego ścieżki czyńcie prostymi'."
4
 Jan nosił odzienie z sierści wielbłąda i skórzany pas wokół bioder, a jego pożywieniem były szarańcze i dziki miód.
5
 Wówczas przychodzili do niego z Jeruszalem, z całej Judei i okolic Jordanu.
6
 Ci, którzy wyznawali swoje uchybienia, byli przez niego zanurzani w Jordanie.
7
 Gdy zobaczył, że do zanurzenia przychodzi wielu faryzeuszów i saduceuszów, powiedział do nich: "Płody żmijowe, kto wam pokazał, jak uciec przed nadchodzącym gniewem?
8
 Wydawajcie więc owoc odpowiedni do skorygowania,
9
 i nie myślcie, że możecie sobie wmawiać: Ojca mamy Awraama. Bo mówię wam, że Bóg może z tych kamieni wzbudzić dzieci Awraamowi.
10
 Już siekiera przykładana jest do korzenia drzew; każde więc drzewo, które nie wydaje dobrego owocu, jest wycinane i rzucane w ogień.
11
 Ja was zanurzam w wodzie dla waszego skorygowania, ale Ten, który idzie za Mną, jest mocniejszy niż ja; nie jestem godzien nieść Mu sandałów. On was zanurzy w Tchnieniu Świętym.
12
 Ma w ręku wiejadło i wyczyści swoje klepisko, i zbierze swoje ziarno do spichrza, a plewy spali ogniem nieugaszonym.
13
 Wówczas Jeszu przybywa z Galilei nad Jordan, do Jana, aby dać się przez niego zanurzyć.
14
 Jan jednak powstrzymywał Go, mówiąc: To ja mam potrzebę, być przez Ciebie zanurzonym, a ty przychodzisz do mnie?
15
 Odpowiedział mu Jeszu: "Ustąp teraz, bo godzi się nam wypełnić wszelką sprawiedliwość". Wtedy Mu ustąpił.
16
 A gdy Jeszu został zanurzony, zaraz wystąpił z wody i oto zostały Mu otwarte niebiosa, i ujrzał Tchnienie Boga zstępujące niby gołębica i przychodzącego na Niego.
17
 I oto rozległ się głos z niebios: "Ten jest moim umiłowanym Synem, w którym znalazłem upodobanie".
Ewangelia wg św. Łukasza 3:1-38
1
W piętnastym roku panowania cesarza Tyberiusza, gdy Poncjusz Piłat był namiestnikiem Judei, Herod tetrarchą Galilei, Filip, jego brat, tetrarchą Iturei oraz okręgu Trachonu, a Lizaniasz tetrarchą Abileny,
2
Gdy arcykapłanem był Annasz i Kajfasz, Bóg powołał do służby przebywającego na pustyni Jana, syna Zacharii.
3
Przemierzał więc całą okolicę Jordanu, głosząc zanurzenie skorygowania się ze względu na uwolnienie od uchybień.
4
Zgodnie z tym, co jest napisane w księdze proroka Izajasza: Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego!
5
Każda dolina niech będzie wypełniona, każda góra lub wzgórze zrównane, drogi krzywe niech się staną prostymi, a wyboiste gładkimi.
6
Każde ciało ujrzy zbawienie Boże.
7
Mówił więc do tłumów, które przychodziły, aby dać się przez niego zanurzyć: Potomstwo żmijowe, kto wam pokazał jak uciec przed nadchodzącym gniewem?
8
Czyńcie więc owoce godne skorygowania i nie mówcie sobie: Ojca mamy Awraama. Mówię wam bowiem, że Bóg może z tych kamieni wzbudzić dzieci Awraama.
9
Już siekiera przyłożona jest do korzeni drzew; każde więc drzewo, które nie wydaje owocu dobrego, jest wycinane i rzucane w ogień.
10
Pytały go więc tłumy: Co mamy robić?
11
A on odpowiadając rzekł im: Kto ma dwie suknie, niechaj udzieli temu, co nie ma; a kto ma pokarm niech także uczyni.
12
Przyszli też i celnicy, aby byli chrzczeni, i rzekli do niego: Nauczycielu! a my cóż czynić będziemy?
13
A on rzekł do nich: Nic więcej nie wyciągajcie nad to, co wam postanowiono.
14
Pytali go też i żołnierze, mówiąc: A my cóż czynić będziemy? I rzekł do nich: Nikomu gwałtu nie czyócie, i nikogo nie potwarzajcie, a przestawajcie na żołdzie waszym.
15
A gdy lud oczekiwał, i myślili wszyscy w sercach swych o Janie, jeśliby snać on nie był Chrystusem,
16
Odpowiedział Jan wszystkim, mówiąc: Jać was chrzczę wodą; lecz idzie mocniejszy nad mię, któremum nie jest godzien rozwiązać rzemyka u butów jego; ten was chrzcić będzie Duchem Świętym i ogniem.
17
Którego łopata jest w ręku jego, a wyczyści bojewisko swoje, i zgromadzi pszenicę do gumna swego, ale plewy spali ogniem nieugaszonym.
18
A tak wiele i innych rzeczy napominając, odpowiadał ludowi.
19
A Herod Tetrarcha, będąc strofowany od niego dla Herodyjady, żony Filipa, brata jego, i dla wszystkich złych spraw, które czynił Herod.
20
Przydał i to nade wszystko, iż wsadził Jana do więzienia.
21
I stało się, gdy był ochrzczony wszystek lud, i gdy Jeszu był ochrzczony, i modlił się, że się niebo otworzyło;
22
I zstąpił naó Duch Święty w kształcie cielesnym jako gołębica, i stał się głos z nieba, mówiąc: Tyś jest on Syn mój miły; w tobie mi się upodobało.
23
A Jeszu poczynał być jakoby w trzydziestu latach, będąc (jako mniemano,)synem Józefa, syna Helego,
24
Syna Matatowego, syna Lewiego, syna Melchyjego, syna Jannego, syna Józefowego,
25
Syna Matatyjaszowego, syna Amosowego, syna Naumowego, syna Eslego, syna Naggiego,
26
Syna Maatowego, syna Mattatyjaszowego, syna Semejego, syna Józefowego, syna Judowego,
27
Syna Joannowego, syna Resowego, syna Zorobabelowego, syna Salatyjelowego, syna Neryjego,
28
Syna Melchyjego, syna Addyjego, syna Kosamowego, syna Elmodamowego, syna Irowego,
29
Syna Jozego, syna Elijezerowego, syna Jorymowego, syna Mattatego, syna Lewiego,
30
Syna Symeonowego, syna Judowego, syna Józefowego, syna Jonanowego, syna Elijakimowego,
31
Syna Meleowego, syna Mainanowego, syna Mattatanowego, syna Natanowego, syna Dawidowego,
32
Syna Jessego, syna Obedowego, syna Boozowego, syna Salmonowego, syna Nasonowego,
33
Syna Aminadabowego, syna Aramowego, syna Esromowego, syna Faresowego, syna Judowego,
34
Syna Jakóbowego, syna Izaakowego, syna Abrahamowego, syna Tarego, syna Nachorowego,
35
Syna Saruchowego, syna Ragawowego, syna Falekowego, syna Heberowego, syna Salego,
36
Syna Kainowego, syna Arfaksadowego, syna Semowego, syna Noego, syna Lamechowego,
37
Syna Matusalemowego, syna Enochowego, syna Jaredowego, syna Malaleelowego, syna Kainanowego,
38
Syna Enosowego, syna Setowego, syna Adamowego, syna Bożego.
Ewangelia wg św. Jana 1:19-36
19
A toć jest świadectwo Janowe, gdy posłali Żydzi z Jeruzalemu kapłany i Lewity, aby go pytali: Ty ktoś jest?
20
I wyznał, a nie zaprzał, a wyznał, żem ja nie jest Chrystus.
21
I pytali go: Cóżeś tedy? Elijasześ ty? A on rzekł: Nie jestem. A oni: Prorokiemeś ty? i odpowiedział: Nie jestem.
22
Rzekli mu tedy: Któżeś jest, żebyśmy odpowiedź dali tym, którzy nas posłali? Cóż wżdy powiadasz o sobie?
23
Rzekł: Jam jest głos wołającego na puszczy: Prostujcie drogę Paóską, jako powiedział Izajasz prorok.
24
A ci, którzy byli posłani, byli z Faryzeuszów.
25
I pytali go i rzekli mu: Czemuż tedy chrzcisz, jeźliżeś ty nie jest Chrystus, ani Elijasz, ani prorok?
26
Odpowiedział im Jan, mówiąc: Jać chrzczę wodą; ale w pośrodku was stoi, którego wy nie znacie.
27
Tenci jest, który po mnie przyszedłszy, uprzedził mię, któremum ja nie jest godzien, żebym rozwiązał rzemyk obuwia jego.
28
To się stało w Betabarze za Jordanem, gdzie Jan chrzcił.
29
A nazajutrz ujrzał Jan Jeszu idącego do siebie, i rzekł: Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata.
30
Tenci jest, o którymem powiadał, że idzie za mną mąż, który mię uprzedził; bo pierwej był niż ja.
31
A jam go nie znał; ale aby był objawiony Izraelowi, dlategom ja przyszedł, chrzcząc wodą.
32
I świadczył Jan, mówiąc: Widziałem Ducha zstępującego jako gołębicę z nieba, i został na nim.
33
A jam go nie znał; ale który mię posłał chrzcić wodą, ten mi rzekł: Na kogo byś ujrzał Ducha zstępującego i zostającego na nim, tenci jest, który chrzci Duchem Świętym.
34
A jam widział i świadczył, że ten jest Syn Boży.
35
Nazajutrz zasię stał Jan i dwaj z uczniów jego.
36
A ujrzawszy Jeszu chodzącego, rzekł: Oto Baranek Boży.