Powstrzymujcie się od jedzenia poświęconego bóstwom i od krwi, a także od tego co uduszone, i od niemoralności. Mądrze zrobicie unikając tego. Pozdrawiamy!" 

Rzekł też i drugi: Pójdę za tobą, Panie! ale mi pierwej dopuść pożegnać się z tymi, którzy są w domu moim.

 Na koniec piszę wam, byście się bracia radowali, korygowali, wzajemnie wspierali, bądźcie jednomyślni, gódźcie się dla zachowania pokoju, a Bóg miłości i pokoju będzie z wami. 

Albowiem Paweł umyślił był minąć Efez, aby mu nie przyszło czasu trawić w Azyi, bo się kwapił, jeźliby mu można, aby na dzieó świąteczny był w Jeruzalemie.

Nie będziesz ofiarował Panu, Bogu twemu, wołu, ani bydlęcia, na którem by była skaza, albo jakakolwiek wada, gdyż to jest obrzydliwością Panu, Bogu twemu.

A gdy się to dokonało, postanowił Paweł w duchu, aby przeszedłszy Macedoniję i Achaję, szedł do Jeruzalemu, mówiąc: Iż potem, gdy tam będę, muszę i Rzym widzieć.

A gdy się on nie dał namówić, daliśmy pokój, mówiąc: Niech się stanie wola Paóska.

Odszedł trochę dalej, upadł, twarzą do ziemi modlił się słowami: Ojcze mój, jeśli to jest możliwe, niech Mnie ominie ten kielicha, jednak nie jak Ja chcę, ale jak Ty.

Zawsze w modlitwach moich prosząc, iżby mi się wżdy kiedykolwiek droga zdarzyła za wolą Bożą przyjść do was.

Abym z radością przyszedł do was za wolą Bożą i z wami się wespół ucieszył.

Lecz przyjdę rychło do was, jeźli Pan będzie chciał, i poznam nie mowę tych nadętych, ale moc.

A mam nadzieję w Panu Jeszu, iż Tymoteusza w rychle poślę do was, abym się i ja ucieszył, dowiedziawszy się, co się z wami dzieje.

Bo wszyscy swoich rzeczy szukają, a nie tych, które są Jeszu Chrystusa.

Mam tedy nadzieję, że tego do was poślę, skoro obaczę, co się ze mną dalej dziać będzie;

A to uczynimy, jeźli tylko Bóg dopuści.

Zamiast tego, co byście mieli mówić: Będzieli Pan chciał, a będziemyli żywi, uczynimy to albo owo.