Albowiem Paweł umyślił był minąć Efez, aby mu nie przyszło czasu trawić w Azyi, bo się kwapił, jeźliby mu można, aby na dzieó świąteczny był w Jeruzalemie.

Tedy odpowiedział Paweł: Cóż czynicie płacząc i serce mi psując? Albowiem ja nie tylko być związanym, ale i umrzeć jestem gotowy w Jeruzalemie dla imienia Pana Jeszu.

A gdy się on nie dał namówić, daliśmy pokój, mówiąc: Niech się stanie wola Paóska.

Gdy Go znaleźli, powiedzieli: Wszyscy Cię szukają.

Wówczas powiedział: Chodźmy w inne rejony, do sąsiednich miasteczek, żebym i tam mógł głosić, ponieważ po to przyszedłem.

A o bracie Apollosie wiedzcie, żem go bardzo prosił, aby szedł do was z braćmi; ale zgoła nie miał woli, aby teraz szedł; przyjdzie jednak, gdy czas po temu mieć będzie.