Piotr i Jan, przyglądając mu się uważnie, powiedzieli: "Przyjrzyj się nam".

Usłyszawszy to Jeszu, zdziwił się i powiedział do towarzyszących Mu osób: "Amen, mówię wam: Tak wielkiej wiary nawet w Iszraelu nie znalazłem. 

Jeszu odwrócił się, zobaczył ją i powiedział: Odwagi, córko, twoja wiara cię ocaliła. I od tej godziny kobieta była uwolniona od swojej dolegliwości.

Gdy wszedł do domu, przystąpili do Niego niewidomi, wówczas spytał ich Jeszu: Wierzycie, że mogę to uczynić? Odpowiedzieli Mu: Tak, Panie!

Wówczas dotknął ich oczu, mówiąc: Niech się wam stanie według waszej wiary.

 I niewiele zdziałał tam mocą, z powodu niewiary ich.

Wówczas Jeszu, odpowiedział jej: Kobieto, wielka jest twoja wiara; niech ci się stanie, zgodnie z twoim pragnieniem. W tym momencie jej córka wyzdrowiała.

Przyszedł do Niego trędowaty, upadł na kolana i błagał Go: Jeśli chcesz, możesz mnie oczyścić.

Jeszu, pełen współczucia, wyciągnął swoją rękę, dotknął go i powiedział: Chcę, bądź oczyszczony!

Jeszu widząc ich wiarę, powiedział do sparaliżowanego: Dziecko, przebaczone są twoje uchybienia.

Tobie mówię: Wstań, zabierz swoje posłanie i idź do domu.

Wstał, wziął posłanie i wyszedł, a wszyscy, widząc to, dziwili się i chwalili Boga, mówiąc: Nigdy czegoś takiego nie widzieliśmy.

Jeszu odpowiedział: Co się tyczy tego: Jeśli coś możesz, to: Wszystko jest możliwe dla wierzącego.

Ojciec chłopca natychmiast zawołał: Wierzę, pomóż mojemu niedowiarstwu!

Wówczas Jeszu powiedział: Idź, twoja wiara cię uwolniła. Natychmiast odzyskał wzrok i podążał za Nim w drogę.