począwszy od zanurzenia przez Jana aż do dnia, w którym został od nas wzięty do nieba, a był z nami świadkiem Jego zmartwychwstania.

Powołał Dwunastu, których też nazwał posłańcami, aby z Nim byli i aby ich posyłać do głoszenia,

 Rąk na nikogo pochopnie nie nakładaj i nie miej udziału w cudzych uchybieniach; zachowuj siebie samego czystym.

 a co usłyszałeś ode mnie w obecności wielu świadków, to przekaż ludziom godnym zaufania, którzy będą zdolni także innych nauczać. 

Dlategom cię zostawił w Krecie, abyś to, co tam jeszcze zostaje, w rząd dobry wprawił i postanowił po miastach starszych, jakom ci ja był rozkazał;

Co też uczynili, posławszy do starszych przez rękę Barnabaszową i Saulową.

A gdy przyszli do Jeruzalemu, przyjęci byli od zboru i od Apostołów, i starszych, i opowiedzieli, cokolwiek Bóg przez nie czynił.

Zgromadzili się tedy Apostołowie i starsi, aby wejrzeli w tę sprawę.

Napisawszy to przez rękę ich: Apostołowie i starsi, i bracia tym, którzy są w Antyjochyi i w Syryi, i w Cylicyi, braciom którzy są z pogan, zdrowia życzymy;

Tedy z Miletu posławszy do Efezu, przyzwał do siebie starszych zborowych.

Starszemu nie łaj, ale jako ojca napominaj, młodszych jako braci,

Starsi, którzy się w przełożeóstwie dobrze sprawują, niech będą mieni za godnych dwojakiej czci, a zwłaszcza ci, którzy pracują w słowie i w nauce.

 Przeciwko starszemu oskarżenia nie przyjmuj, chyba że jest dwóch albo trzech świadków. 

 Choruje ktoś między wami, niech zawoła starszych waszej społeczności, a ci niech się modlą nad nim, namaszczając go olejem w imieniu Pana;

Starszych, którzy są między wami, proszę ja spółstarszy i świadek ucierpienia Chrystusowego, i uczestnik chwały, która ma być objawiona:

Starszy wybranej pani i dziatkom jej, które ja miłuję w prawdzie, a nie ja tylko, ale i wszyscy, którzy poznali prawdę,

Starszy do umiłowanego Gajusza, którego miłuję w prawdzie.

A byli w Antyjochii we zborze, który tam był, niektórzy prorocy i nauczyciele, jako Barnabasz i Symeon, którego zwano Niger, i Lucyjus Cyrenejczyk, i Manahen, który był wychowany z Herodem Tetrarchą, i Saul.

Tedy poszcząc i modląc się, i wkładając na nie ręce, odprawili je.

A stamtąd płynęli do Antyjochyi, skąd byli oddani łasce Bożej ku tej sprawie, którą wykonali.

A teraz, bracia! poruczam was Bogu i słowu łaski jego, który może pobudować i dać wam dziedzictwo między wszystkimi poświęconymi.

A Jeszu zawoławszy głosem wielkim, rzekł: Ojcze! w ręce twoje polecam ducha mojego; a to rzekłszy, skonał.

A was Pan niech pomnoży i obfitującymi uczyni w miłości jednego ku drugiemu, i ku wszystkim, jako i nas ku wam,

Aby utwierdzone były serca wasze nienaganione w świętobliwości przed Bogiem i Ojcem naszym, na przyjście Pana naszego, Jeszu Chrystusa, ze wszystkimi świętymi jego.

A sam Pan nasz, Jeszu Chrystus i Bóg a Ojciec nasz, który nas umiłował i dał pociechę wieczną, i nadzieję dobrą przez łaskę,

Niech cieszy serca wasze i utwierdza was w każdej mowie i w uczynku dobrym.

Dla której też przyczyny te rzeczy cierpię; aleć się nie wstydzę, gdyż wiem, komum uwierzył i pewienem, iż on mocen jest tego, czego mi się powierzył, strzec aż do onego dnia.

A Bóg wszelkiej łaski, który nas powołał do wiecznej chwały swojej w Chrystusie Jeszu, gdy maluczko ucierpicie, ten niech was doskonałymi uczyni, utwierdzi, umocni i ugruntuje;