Jako mówi przypowieść starodawna: Od niezbożnych wynijdzie niezbożność; przetoż ręka moja nie będzie na tobie.

Wypatruje niepobożny sprawiedliwego, i szuka jakoby go zabił;

Ale Pan nie zostawi go w ręku jego, i nie potępi go, gdy będzie sądzony.

Ale rozkazał król Jerameelowi, synowi królewskiemu, i Sarajaszowi, synowi Abdeelowemu, aby pojmali Barucha pisarza, i Jeremijasza proroka; ale ich Pan skrył.

 Po ich odejściu Posłaniec Pana ukazuje się we śnie Józefowi i mówi: "Wstań, weź dziecko oraz Jego matkę i uciekaj do Egiptu i bądź tam, dopóki ci nie powiem, bo Herod będzie szukał dziecka, aby je zgładzić".

Którego pojmawszy, podał do więzienia, poruczywszy go szesnastu żołnierzom, aby go strzegli, chcąc go po wielkanocy wywieść ludowi.

A gdy go już miał wywieść Herod, onejże nocy spał Piotr między dwoma żołnierzami, związany dwoma łaócuchami, a stróże przed drzwiami strzegli więzienia.

Gdy one szły, oto niektórzy ze strażników dotarli do miasta i poinformowali naczelnych kapłanów o wszystkim, co się wydarzyło.

mówiąc: Mówcie, że Jego uczniowie przyszli w nocy i ukradli Go, gdy spaliście.

Wzięli więc srebrniki i postąpili tak, jak ich pouczono. I rozniosła się ta plotka między Judejczykami aż po dzień dzisiejszy.

Bo rzecz, o którą się król pyta, trudna jest, a niemasz nikogo, coby ją mógł królowi oznajmić, oprócz bogów, którzy nie mieszkają z ludźmi.

A gdy wyszedł dekret, aby mordowano mędrców, szukano i Danijela i towarzyszów jego, aby ich zamordowano.

 Gdy Herod zrozumiał, że został wykpiony przez mędrców, bardzo się rozgniewał i rozkazał, żeby zabito wszystkich chłopców w Betlejem i w jego okolicy, od drugiego roku życia i młodsze, stosownie do czasu, o którym dowiedział się od mędrców.

I radzili się przedniejsi kapłani, żeby i Łazarza zabili.

Bo wiele z Żydów dla niego odstępowali i wierzyli w Jeszu.

A nazajutrz wyszedłszy Paweł i my, którzyśmy z nim byli, przyszliśmy do Cezaryi, a wszedłszy w dom Filipa Ewangielisty, który był jeden z onych siedmiu, zostaliśmy u niego.

A gdy wyszło kilka dni, król Agrypa i Bernice przyjechali do Cezaryi, witać Festa.

Przetoż odszedł król Izraelski do domu swego smutny i zagniewany, i przyszedł do Samaryi.

Wrócił się potem Mardocheusz do bramy królewskiej, a Haman pokwapił się do domu swego z żałością, mając głowę nakrytą.