W dniu pięćdziesiątym byli wszyscy razem w tym samym miejscu.

I ukazały się im rozdzielone języki na kształt ognia, który usiadł na każdym z nich.

A Szczepan będąc pełen wiary i mocy, czynił cuda i znamiona wielkie między ludem.

Mówiąc: Dajcie i mnie tę moc, aby ten, na któregokolwiek bym ręce włożył, wziął Ducha Świętego.

Alem ja napełniony siłą ducha Paóskiego i sądem i mocą, abym oznajmił Jakóbowi przestępstwa jego, a Izraelowi grzech jego.

Tedy odpowiadając rzekł do mnie, mówiąc: Toć jest słowo Paóskie do Zorobabela mówiące: Nie wojskiem ani siłą stanie się to, ale duchem moim, mówi Pan zastępów.

Oto wam daję moc, abyście deptali po wężach i po niedźwiadkach i po wszystkiej mocy nieprzyjacielskiej, a nic wam nie uszkodzi.

 I dam dwom moim świadkom i będą przemawiać tysiąc dwieście sześćdziesiąt dni, ubrani w wór z sierści zwierząt.

 A jeśli ktoś chce ich skrzywdzić, ogień wychodzi z ich ust i pożera ich wrogów. Jeśliby zechciał ktokolwiek ich skrzywdzić, w ten sposób musi być zabity. 

Poseł odpowiedział jej: Święte Tchnienie zstąpi na ciebie i energia Najwyższego cię zacieni. Dlatego też Święte, które się urodzi, będzie nazwane Synem Boga.

Ale go oni przymusili, mówiąc: Zostaó z nami, boć się ma ku wieczorowi, i już się dzieó nachylił. I wszedł, aby został z nimi.

Przez moc znamion i cudów, przez moc Ducha Bożego, tak iżem od Jeruzalemu i okolicznych krain aż do Iliryku napełnił Ewangieliją Chrystusową;

począwszy od zanurzenia przez Jana aż do dnia, w którym został od nas wzięty do nieba, a był z nami świadkiem Jego zmartwychwstania.

Tego Jeszu wzbudził Bóg, czego my wszyscy jesteśmy świadkami.

Naczelnego organizatora życia zabiliście, którego Bóg wybudził z martwych, a my jesteśmy tego świadkami.

A wielką mocą Apostołowie dawali świadectwo o zmartwychwstaniu Pana Jeszu i była wielka łaska nad nimi wszystkimi.

A my jesteśmy świadkami jego w tem, co mówimy, także i Duch Święty, którego dał Bóg tym, którzy mu są posłuszni.

A myśmy świadkami wszystkiego tego, co czynił w krainie Judzkiej i w Jeruzalemie, którego zabili, zawiesiwszy na drzewie.

Nie wszystkiemu ludowi, ale świadkom przedtem sporządzonym od Boga, nam, którzyśmy z nim jedli i pili po jego zmartwychwstaniu.

Który widziany jest przez wiele dni od tych, którzy z nim pospołu przyszli z Galilei do Jeruzalemu, którzy są świadkami jego przed ludem.

Albowiem mu będziesz świadkiem u wszystkich ludzi tego, coś widział i słyszał.

Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im zanurzenia w imię Moje.

Dał im polecenie: Idźcie po całym świecie i głoście dobrą nowinę całemu stworzeniu.

I rzekł im: Takci napisano, i tak musiał Chrystus cierpieć, i trzeciego dnia zmartwychwstać;

A wy jesteście świadkami tego.

Ale i wy świadczyć będziecie; bo ze mną od początku jesteście.

Lecz Filip zaszedłszy do miasta Samaryjskiego, opowiadał im Chrystusa.

Albowiem duchy nieczyste od wielu tych, którzy je mieli, wołając głosem wielkim wychodziły, a wiele powietrzem ruszonych i chromych uzdrowieni są.

A niektóry mąż, imieniem Szymon, był przedtem w onem mieście bawiący się nauką czarnoksięską i lud Samaryjski mamił, powiadając się być czymś wielkim.

A oglądali się naó przeto, iż je od niemałego czasu mamił czarnoksięstwy swemi.

Tedy i sam Szymon uwierzył, a ochrzciwszy się, trzymał się Filipa, a widząc cuda i mocy wielkie, które się działy, zdumiewał się.

Którzy tam przyszedłszy, modlili się za nimi, aby przyjęli Ducha Świętego.

Tedy na nie wkładali ręce, a oni przyjmowali Ducha Świętego.

Mówiąc: Dajcie i mnie tę moc, aby ten, na któregokolwiek bym ręce włożył, wziął Ducha Świętego.

Nie masz w tej rzeczy cząstki, ani losu, gdy serce twoje nie jest proste przed obliczem Bożem.

Albowiem cię widzę być w gorzkości żółci i w związce nieprawości.

A tak oni oświadczywszy i opowiedziawszy słowo Paóskie, wrócili się do Jeruzalemu i w wielu miasteczkach Samarytaóskich Ewangieliję opowiadali.

Będą jeść ubodzy, i nasycą się; chwalić będą Pana, którzy go szukają; serce wasze żyć będzie na wieki.

Wspomniał na miłosierdzie swoje, i na prawdę swoję przeciw domowi Izraelskiemu; oglądały wszystkie granice ziemi zbawienie Boga naszego.

Śpiewajcie Panu pieśó nową, chwała jego jest od koóczyn ziemi, którzy się pławicie po morzu, i wszystko, co w niem jest, wyspy i obywatele ich.

I rzekł: Małoby mi to było, abyś mi był sługą ku podźwignieniu pokoleó Jakóbowych, i ku nawróceniu ostatków z Izraela; przetoż dałem cię za światłość poganom, abyś był zbawieniem mojem aż do koóczyn ziemi.

Wysmuknął Pan ramię świętobliwości swojej przed oczyma wszystkich narodów, aby oglądały wszystkie koóczyny ziemi zbawienie Boga naszego.

I położę na nich znak, a poślę z tych, którzy zachowani będą, do narodów przy morzu do Pul i Lud, którzy ciągną łuk do Tubala, i do Jawanu, na wyspy dalekie, które nic o mnie nie słyszały, i nie widziały chwały mojej; i będą opowiadały chwałę moję między narodami.

Panie, mocy moja i siło moja, i ucieczko moja w dzieó utrapienia! do ciebie przyjdą narody od koóczyn ziemi, i rzekną: Zaiste się fałszu trzymali ojcowie nasi, i marności, w których żadnego pożytku nie było.

A ta dobra nowina o zmianie władzy będzie głoszona po całej zamieszkałej ziemi na świadectwo wszystkim narodom i wtedy nadejdzie koniec.

Ale mówię: Izali nie słyszeli? i owszem na wszystkę ziemię wyszedł głos ich i na koóczyny okręgu ziemi słowa ich.

Przez moc znamion i cudów, przez moc Ducha Bożego, tak iżem od Jeruzalemu i okolicznych krain aż do Iliryku napełnił Ewangieliją Chrystusową;