Napisane jest u proroków: Wszyscy będą uczniami Boga. Każdy, kto usłyszał Ojca i przyjął pouczenie, przychodzi do Mnie.

Jeźliby kto chciał czynić wolę jego, ten będzie umiał rozeznać, jeźli ta nauka jest z Boga, czyli ja sam od siebie mówię.

 Odpowiedział mu Jeszu: "Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca jeśli nie przeze Mnie.

Lecz gdy przyjdzie on Duch prawdy, wprowadzi was we wszelką prawdę; bo nie sam od siebie mówić będzie, ale cokolwiek usłyszy, mówić będzie, i przyszłe rzeczy wam opowie.

Daj, abym chodził w prawdzie twojej, i naucz mię; boś ty jest Bóg zbawienia mego; ciebie oczekuję dnia każdego.

Dobry i prawy jest Pan; przetoż drogi naucza grzeszników.

Poprowadzi cichych w sądzie, a nauczy pokornych drogi swojej.

Nawróćcież się na karanie moje; oto wam wydam ducha mojego, a podam wam do znajomości słowa moje.

Przeto, iż mieli w nienawiści umiejętność, a bojaźni Paóskiej nie obrali sobie,

Synu mój! jeźli przyjmiesz słowa moje, a przykazanie moje zachowasz u siebie;

 Jeśli rozum przywołasz i rozsądek wezwiesz swoim głosem;

 Wówczas zrozumiesz, na czym polega respekt przed Panem i posiądziesz wiedzę o Bogu.

On zachowuje uprzejmym prawdziwą mądrość; on jest tarczą chodzącym w szczerości,

Ale ścieszka sprawiedliwych jako światłość jasna, która im dalej tem bardziej świeci, aż do dnia doskonałego.

Oznajmijże mi ty, którego miłuje dusza moja, gdzie pasiesz? gdzie trzodzie dajesz odpoczywać w południe? albowiem przeczżebym miała być jako obłąkana przy trzodach towarzyszów twoich?

Jeśli nie wiesz, o najpiękniejsza między niewiastami! wynijdźże śladem trzody, a paś koźlatka twoje przy budach pasterzy.

mnogie ludy pójdą i rzekną: "Chodźcie, wstąpmy na Górę Pańską do świątyni Boga Jakubowego! Niech nas nauczy dróg swoich, byśmy kroczyli Jego ścieżkami. Bo Prawo wyjdzie z Syjonu i słowo Pańskie - z Jeruzalem".

I uszy twoje usłyszą słowo z tyłu do ciebie mówiącego: Tać jest droga, chodźcie po niej, lubbyście się w prawo albo w lewo udali.

I będzie tam droga i ścieszka, która drogą świętą słynąć będzie; nie pójdzie po niej nieczysty, ale będzie dla onych samych. Którzy tą drogą pójdą, i głupi nawet, nie zbłądzą.

A wszyscy synowie twoi będą wyuczeni od Pana, i obfitość pokoju będą mieli synowie twoi.

Gdy tak Pan mawiał: Zastanówcie się na drogach, a spojrzyjcie i pytajcie się o ścieszkach starych, któraby była droga dobra, a chodźcie nią, a znajdziecie odpocznienie duszy waszej: tedy odpowiadali: Nie będziemy chodzili.

Ale to jest przymierze, które postanowię z domem Izraelskim po tych dniach, mówi Pan: Dam zakon mój do wnętrzności ich, a na sercu ich napiszę go, i będę Bogiem ich, a oni będą ludem moim.

I nie będzie więcej uczył żaden bliźniego swego, i żaden brata swego, mówiąc: Poznajcie Pana; bo mię oni wszyscy poznają, od najmniejszego z nich aż do największego z nich, mówi Pan; bo miłościw będę nieprawościom ich, a grzechów ich nie wspomnę więcej.

Króla uweselają złością swoją a książąt kłamstwy swemi.

 Ale dla was, mających respekt dla imienia mojego, wzejdzie słońce sprawiedliwości i uzdrowienie w Jego promieniach. Wówczas wybiegniecie w radosnych podskokach, jak tuczone cielęta uwolnione z ograniczeń. 

Nałóżcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode mnie łagodności i pokory, a wówczas odczujecie ulgę w duszach swoich.

Odpowiedział: Wam dane jest znać tajemnice władztwa niebios, ale im nie jest dane.

Kto bowiem ma, temu będzie dane i będzie miał w nadmiarze; kto zaś nie ma, temu również to, co ma, zostanie odebrane.

Które się zawsze uczą, a nigdy do znajomości prawdy przyjść nie mogą.

A przetoż jeźli was Syn wyswobodzi, prawdziwie wolnymi będziecie.

 Oczyść ich w prawdzie. Słowo Twoje jest prawdą.

A ustawicznie będę chodził na przestrzeóstwie, bom się dopytał rozkazaó twoich.

Duch Panującego Pana jest nademną; przeto mię pomazał Pan, abym opowiadał Ewangeliję cichym, posłał mię, abym związał rany tych, którzy są skruszonego serca, abym zwiastował pojmanym wyzwolenie, a więźniom otworzenie ciemnicy;

Albowiem grzech panować nad wami nie będzie; bo jesteście nie pod zakonem, ale pod łaską.

Azaż nie wiecie, że komu się stawiacie za sługi ku posłuszeóstwu, tegoście sługami, komuście posłuszni; bądź grzechowi ku śmierci, bądź posłuszeóstwu ku sprawiedliwości?

A będąc uwolnieni od grzechu, staliście się niewolnikami sprawiedliwości.

 Ponieważ prawo Tchnienia prowadzące do życia, które jest w Pomazańcu Jeszu, uwolniło nas od prawa uchybienia prowadzącego do śmierci.

Gdyżeście nie wzięli ducha niewoli znowu ku bojaźni, aleście wzięli Ducha przysposobienia synowskiego, przez którego wołamy: Abba, to jest Ojcze!

Aleć Pan jest tym Duchem; a gdzie jest ten Duch Paóski, tam i wolność.

Lecz my wszyscy, którzy odkrytem obliczem na chwałę Paóską, jako w zwierciadle patrzymy, w toż wyobrażenie przemienieni bywamy z chwały w chwałę, jako od Ducha Paóskiego.

 Wy bracia jesteście powołani do wolności, ale nie do wolności dla pragnień ciała, przeciwnie w miłości służcie sobie nawzajem.

Który by w cichości nauczał tych, którzy się sprzeciwiają, owaby im kiedy Bóg dał pokutę ku uznaniu prawdy,

Aby obaczywszy się, wywikłali się z sidła dyjabelskiego, od którego pojmani są ku czynieniu woli jego.

 Kto jednak zrozumiał, jak doskonałe jest prawo oparte na wolności i żyje zgodnie z nim, nie rozumuje teoretycznie, ale wprowadza wiedzę w życie, ten osiągnie szczęście.

Tak mówcie i tak czyócie jako ci, którzy według zakonu wolności macie być sądzeni.

Bądźcież jak wolni, a nie jak ci, którzy wolność mają za przykrywkę dla zła, lecz jak słudzy Boga.